Na początku maja traktowałem kwietniowy spadek wartości mojego wskaźnika „szerokości” koniunktury gospodarczej w krajach Unii Europejskiej do nowego wieloletniego minimum jako argument za przedłużeniem cyklicznego spowolnienia gospodarczego w polskiej gospodarce („To chyba nie koniec spowolnienia gospodarczego„). Zobaczmy ten wskaźnik na tle dynamiki PKB w Polsce jeszcze raz:
„Niestety”, jeśli do oceny perspektyw koniunktury gospodarczej stosuje się wiele różnych narzędzi, to mogą zdarzyć się sytuacje, w których wskazania różnych narzędzi są ze sobą sprzeczne. Z taką sytuacją mam do czynienia obecnie: mój wskaźnik „szerokości” koniunktury gospodarczej w krajach OECD (a więc w szerszym uniwersum niż kraje UE), zanotował w lutym 4-ty z rzędu miesięczny wzrost.
Zachowanie tego wskaźnika sugeruje, że negatywny wpływ słabnącej globalnej koniunktury gospodarczej na polską gospodarkę osiągnie apogeum w maju-czerwcu b.r., a od początku III kw. br. rozwój sytuacji w gospodarcze światowej zacznie wpływać pozytywnie na sytuację gospodarczą w naszym kraju.
Być może ta rozbieżność wynika z różnicy zachowania zastosowanych narzędzi – wskaźników ESI dla krajów UE i wskaźników CLI dla krajów OECD.
Oczywiście można też argumentować, że być może nie ma tu wielkiej sprzeczności: koniunktura w krajach rozwiniętych jako całości może okazać się w przyszłości lepsza niż w krajach UE, które dłużej przebywać będą w fazie spowolnienia.
No i prawdą jest, że w kontekście arbitralnych decyzji rządu USA w sprawie ceł nakładanych na chińskie towary, wskazania tych wskaźników wyprzedzających globalnej koniunktury gospodarczej mogą się po prostu nie potwierdzić.
Tak czy siak mój wskaźnik „szerokości” koniunktury gospodarczej w krajach OECD wzrósł z wrześniowo-październikowego (przynajmniej 2-letniego) dołka o 9 punktów. Taki sygnał pojawiał się w każdym z 6 poprzednich cykli Kitchina. Daty poprzednich podobnych do lutowego sygnałów to czerwiec 2016, styczeń 2012, luty 2009, sierpień 2005, wrzesień 2001 oraz grudzień 1998. Jutro przedstawię w tym miejscy oparte o te daty projekcje dla zmiany rocznej PKB w naszym kraju i dla WIG-u.
Podsumowanie: mój wskaźnik „szerokości” koniunktury gospodarczej w krajach OECD wzrósł w lutym po raz 4-ty z rzędu wychodząc na poziom o 9 pkt. wyższy od wrześniowo-październikowego dołka. Taki sygnał pojawiał się w każdym z 6 poprzednich cykli Kitchina poprawie identyfikując bliskość początku fazy ożywienia gospodarczego.