Towary rolne stanowią pożywienie dla całego świata. Stany Zjednoczone są czołowym światowym producentem i eksporterem soi i kukurydzy oraz czołowym eksporterem pszenicy. Nasiona oleiste i zboża są kluczowymi składnikami żywności i biopaliw. Żywność jest niezbędna, a rządy na całym świecie są odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa i wyżywienia swoim obywatelom. Gdy ludzie są głodni, rządy szybko tracą władzę.
W 2021 r. rosnąca presja inflacyjna zwiększyła koszty nakładów dla rolników i producentów uprawiających produkty rolne. Rosnące koszty energii, nawozów, sprzętu i innych nakładów spowodowały wzrost cen nasion oleistych i zbóż. Ponadto, problemy związane z pogodą i łańcuchem dostaw spowodowały, że ceny wzrosły do najwyższych poziomów od lat. W roku 2022 koszty nakładów pozostaną bardzo wysokie. Tendencja na rynkach kontraktów terminowych na soję, kukurydzę i pszenicę pozostaje wyższa pod koniec 2021 roku.
Każdy rok jest zawsze nową przygodą dla towarów żywiących ludzi. Pogoda w krytycznych obszarach upraw na całym świecie jest niezmiennie głównym czynnikiem decydującym o drodze najmniejszego oporu cen. Tymczasem dane demograficzne wskazują na rosnący popyt.
Co kwartał na świecie przybywa około 20 milionów ludzi do wykarmienia. Dlatego też popyt na żywność był wyższy w roku 2021 niż w 2020 i wzrośnie w 2022. Na przełomie tego stulecia na świecie żyło około sześciu miliardów ludzi. Na koniec 2021 roku liczba ta wyniesie ponad 7,866 miliarda, co oznacza wzrost o ponad 31% w ciągu ostatnich dwudziestu jeden lat. Aby nadążyć za wzrostem liczby ludności, producenci muszą co roku uprawiać więcej roślin.
Spodziewam się, że w 2022 r. na rynkach zbóż i nasion oleistych będziemy świadkami kontynuacji wyższych niżów i wyższych wyżów.
Wieloletnie maksima dla soi, kukurydzy i pszenicy w 2021 r.
Kontrakty terminowe na soję na CBOT osiągnęły w maju 2021 r. najwyższą cenę od 2012 r., po czym skorygowały się.
Źródło: CQG
Wykres pokazuje, że pobliskie kontrakty terminowe na soję zamknęły rok 2020 na poziomie 13,1425 dol. za buszel, wzrosły do wysokiego poziomu 16,7725 dol. w maju 2021 r., a 29 grudnia były na poziomie 13,54 dol. Chociaż fasola skorygowała się z tego poziomu, pod koniec grudnia znajdowała się w okolicach kilkunastu punktów procentowych i odnotowała niewielki 3% wzrost w roku 2021, do którego pozostały dwa dni handlowe.
Źródło: CQG
Kontrakt terminowy na kukurydzę CBOT na koniec 2020 roku wynosił 4,8575 dol., w maju osiągnął maksimum 7,75 dol., a 29 grudnia wynosił 6,09 dol., co oznacza wzrost o 25,4% w 2021 roku.
Źródło: CQG
Tymczasem kontrakty terminowe na pszenicę ozimą CBOT na koniec 2020 r. osiągnęły poziom 6,4175 dol. za buszel, w listopadzie osiągnęły maksimum na poziomie 8,6325 dol., a 29 grudnia wynosiły 7,92 dol., co oznacza wzrost o 23,4% w skali roku.
Wszystkie trzy wiodące rynki kontraktów terminowych na zboża w roku 2021 odnotowały wzrosty po osiągnięciu wieloletnich szczytów.
Popyt w Chinach i stosunek soi do kukurydzy wspierają nasiona oleiste
Na rynku soi, oprócz pogody w trakcie roku zbiorów, głównym czynnikiem wpływającym na wzrost lub spadek cen jest popyt ze strony Chin.
Źródło: commodity.com
Wykres pokazuje, że w 2021 r. na Chiny przypadło 28,8 mld dol. amerykańskiego eksportu rolnego, co stanowi trzeci najwyższy poziom w historii.
W perspektywie 2022 roku, przewaga kukurydzy nad soją może spowodować wzrost cen nasion oleistych w nadchodzących miesiącach. Wielu amerykańskich rolników w każdym roku uprawy dokonuje wyboru między zasiewem kukurydzy lub fasoli na swoim areale. Wybierają oni produkt, który oferuje najbardziej atrakcyjny zysk ekonomiczny.
Historycznie, stosunek wartości kukurydzy do soi kształtował się na poziomie średnio 2,4 buszla wartości kukurydzy na każdy buszel wartości soi. Gdy stosunek ten jest wyższy od średniej, mają oni tendencję do sadzenia większej ilości soi. Gdy wynosi on poniżej 2,4:1, kukurydza zapewnia najatrakcyjniejszy zwrot.
Źródło: CQG
Na dzień 29 grudnia wskaźnik ten wynosił 2,3105:1 i faworyzował zasiewy kukurydzy wiosną 2022 roku. Wskaźnik wzrasta po osiągnięciu niskiego poziomu 2,2040 w dniu 29 listopada. Jeżeli wskaźnik ten utrzyma się poniżej średniej długoterminowej, zwiększenie zasiewów kukurydzy może doprowadzić do niedoboru fasoli, biorąc pod uwagę silny popyt ze strony Chin.
Podczas gdy popyt na soję w Chinach pozostaje istotnym czynnikiem wpływającym na kolejny rok zbiorów, popyt na kukurydzę pozostaje silny.
Ceny energii i wsparcie polityczne kukurydza
Przeciwdziałanie zmianom klimatycznym wpływa na produkcję i zużycie paliw kopalnych, sprzyjając paliwom alternatywnym i odnawialnym. Kukurydza jest podstawowym surowcem do produkcji etanolu w USA.
Źródło: Barchart
Wykres swapów na etanol w Chicago pokazuje, że biopaliwo to osiągnęło rekordowy poziom w 2021 r., kiedy to w listopadzie osiągnęło cenę 3,45 dol. za galon. Przy styczniowych swapach na poziomie 2.3000 dol. w dniu 29 grudnia, były one o 53.3% wyższe niż pod koniec 2020 roku, kiedy to rozliczały się po 1.50 dol. za galon. Wzrost etanolu, cen i bycze tendencje w ropie naftowej i innych paliwach kopalnych wspierają popyt na kukurydzę w nadchodzącym roku.
Geopolityka sprzyja pszenicy
USA jest czołowym na świecie producentem i eksporterem kukurydzy i soi. Pszenica jest podstawowym składnikiem chleba. W ostatnich latach wzrosła produkcja rosyjska, co uczyniło Rosję wiodącym eksporterem tego podstawowego zboża.
Pszenica to towar o dużym znaczeniu politycznym, ponieważ chleb jest podstawą wyżywienia na całym świecie. W przeszłości niedobory pszenicy i wzrost jej cen powodowały wstrząsy polityczne.
Rosja i Ukraina są znaczącymi producentami pszenicy, a porty Morza Czarnego są krytycznymi punktami logistycznymi dla światowego eksportu. Napięcia między Rosją a Ukrainą oraz możliwość zaangażowania się zagranicy w jakiekolwiek konflikty prawdopodobnie zwiększy obawy o niedobory pszenicy w 2022 roku.
W 2021 roku cena pszenicy już wzrosła do najwyższego poziomu od 2012 roku. Pod koniec grudnia pszenica była notowana po obu stronach 8 dolarów za buszel. Rynek kontraktów terminowych na pszenicę może stać się geopolitycznym gniazdem szerszeni w 2022 roku, podnosząc cenę z powodu obaw o podaż.
Pogoda ma decydujące znaczenie, ale wiele wskazuje na to, że w 2022 roku zboża i rośliny oleiste będą rosły w siłę
W nadchodzących miesiącach, gdy wchodzimy w nowy rok zbiorów, pogoda w kluczowych regionach upraw na całym świecie będzie głównym czynnikiem wpływającym na ścieżkę najmniejszego oporu cen soi, kukurydzy i pszenicy. Jednakże, rynki zbóż, które żywią świat, wchodzą w rok 2022 z byczym przytupem.
Rosnąca inflacja powoduje wzrost cen dzierżawy ziemi, pracy, nawozów, energii, sprzętu i innych nakładów do poziomu, przy którym rolnicy będą potrzebowali wyższych cen upraw, aby zrekompensować zwiększone koszty produkcji. Tymczasem wzrost liczby ludności utrzymuje się na poziomie około dwudziestu milionów osób co kwartał.
W roku zbiorów 2022 na świecie będzie o osiemdziesiąt milionów więcej ludzi do wykarmienia niż w roku 2021, co będzie wywierać presję na stronę popytową fundamentalnego równania.
Rynki byka rzadko poruszają się po liniach prostych; korekty mogą być brutalne. Obecne wysokie poziomy cenowe stwarzają potencjał do korekt, zanim rynki kontraktów terminowych na kukurydzę, soję i pszenicę będą kontynuowały wyższe niższe i wyższe poziomy.
Będę kupował słabe ceny na wiodących rynkach kontraktów terminowych na zboża i oleiste na początku 2022 r., pozostawiając dużo miejsca na uzupełnienie ryzykownych pozycji po stronie spadkowej. Jestem byczo nastawiony do sektora zbożowego na nadchodzący rok, ponieważ działania cenowe w 2021 roku ustanowiły korzystne trendy cenowe.
Trend jest zawsze najlepszym przyjacielem na wszystkich rynkach. Na arenie zbóż i nasion oleistych, ścieżka najmniejszego oporu nadal faworyzuje wzrost pod koniec 2021 roku.