Jeśli potwierdzić się ma, że: „dno cen ropy naftowej będzie w dużej mierze kształtowane przez decyzje emocjonalne, a nie przez fundamenty po stronie podaży i popytu, a zatem trend spadkowy jest przesądzony”, jak twierdzą niektórzy stratedzy zza Atlantyku, to karty na tym rynku ponownie „rozdali” w tych dniach analitycy z Goldmana Sachsa. W swej ostatniej zrewidowanej prognozie - w I kw. br. baryłka Brent kosztować na ok. 42 dolarów, a jej amerykański odpowiednik WTI – 41 USD. Dla przypomnienia uprzednie projekcie zakładały, odpowiednio: 80 USD/bbl oraz 70 USD/bbl. Średnia prognozowana na cały 2015 r. wynosi aktualnie 50,40 dolarów za baryłkę Brent (wobec 83,75 USD poprzednio) i 47,15 dol. dla ropy WTI (wobec 73,75 USD wcześniej). W minionym tygodniu, w którym umarł król Arabii Saudyjskiej, a pojawiające się wokół tego spekulacje, co do ewentualnej zmiany polityki paliwowej Królestwa Saudów, były raczej nie na miejscu, ceny ropy pochodzącej z dna Morza Północnego spadły o –2,7%, zaś lekkiej słodkiej ropy z USA o –6,5%, kończąc piątkowy handel z kursami, stosownie: 48,63 USD/bbl i 45,31 USD/bbl.
Dobrą passę kontynuują metale szlachetne. W zeszłym tygodniu ceny złota wzrosły o 1,0% (handel sieciowy) i 1,3% (fixing), a srebra o 2,7% (w sieci) i 7,7% (na fixingu). Dobre samopoczucie posiadaczy kruszcu mogą w najbliższym czasie poprawić wyniki niedzielnych wyborów parlamentarnych w Grecji. Zwycięstwo SYRIZY ma być, jak głoszą jej przedstawiciele – historyczne tak dla mieszkańców Hellady, jak i Europy. Zadłużenie tego kraju to ok. 320 mld euro (stan na wrzesień 2014 r.) przekładające się na ok. 180% jego PKB. Z kolei wartość udzielonego dotychczas wsparcia ze strony Unii Europejskiej to ok. 240 mld euro. Wstępny szacunkowy wzrost PKB za 2014 r. (pierwszy pokryzysowy!) wynosi +0,7%, a prognozy jego kontynuacji w 2015 r. zawierają się w przedziale pomiędzy: +1,5% a +2,9%. Innymi słowy jest się z czego rozliczać i co stracić, rozsądek więc powinien wziąć górę nad hasłami wyborczymi…
Na rynku metali przemysłowych, poza miedzią (–1,3%), do góry poszły pozostałe kategorie towarowe. W przekroju minionego tygodnia: aluminium (+1,7%) cyna (+1,0%), nikiel (+0,3%) i ołów (+3,6%). Poziomu na jakich się one obecnie znajdują, w odniesieniu do średnich cen z minionych lat wydaje się zachęcający, tak dla przemysłu (uzupełniającego zapasy), jak i sfery inwestycyjnej. Dla tej drugiej grupy, nie jest też bez znaczenia, że od marca za sprawą Europejskiego Banku Centralnego zwiększy się jeszcze płynność globalnego systemu finansowego. Stąd nie można wykluczyć, iż nawet w obliczu dość mocno eksponowanej nadpodaży „czerwonego metalu”, jego cena na poziomie ok. 5,5 tys. dolarów za tonę, stanie się wkrótce dla inwestorów finansowych - atrakcyjną.
W podobnym kontekście warto spojrzeć na notowania towarów
rolno - spożywczych. Ofensywa monetarna EBC zbiegnie się z przednówkiem oraz początkiem sezonu zbiorów w Ameryce Południowej (zwłaszcza w Brazylii).
Miniony tydzień był kolejnym w którym taniała większość zbóż. Ceny pszenicy spadły o –0,4% („zwykła”) oraz –2,2% (Kansas), a głównego azjatyckiego zboża, tzn. ryżu o –2,7%. Efektu „pół na pół” doświadczyła soja (fasolka: –1,8%, śruta: +1,4%), lekko drgnęły notowania kukurydzy (+0,06%).
Kontynuację noworocznych (tzw. szerokich) spadków realizuje parkiet „mięsa czerwonego”. W ubiegłym tygodniu kontrakty na chudą wieprzowinę „tąpnęły” aż o –8,8%, natomiast ceny wołowiny, spadły o : –1,7% (młode woły) i o –2,6% (bydło). Najlapidarniej rzec biorąc, na rynku wołowiny mamy do czynienia z trwającej od końca 2014 r. realizacją zysków. Być może skończy się ona (lub przejdzie np. w trend boczy) za sprawą nowych pieniędzy „wstrzykniętych” przez EBC, choć do tego, przy silnym ciągle dolarze, potrzebny byłby jeszcze jakiś impuls z rynku zbóż. Natomiast trwający od wielu miesięcy regres kursu wieprzowiny doprowadził, że znajduje się ona właśnie na najniższym (ok. 70 USc/lb) pułapie od 2012 r. Czwartkową zapaść jej cen można połączyć z opublikowanym w tym samym czasie prognozą ekspertów australijskiego banku Marquarie. Ich zdaniem ceny na amerykańskim rynku wieprzowiny w latach 2015 – 2016 powinny pozostać niskie, bez większych szans na kurs 1,3 dolara za funt. Do takiego stanu rzeczy ma się przyczyniać m.in. postęp weterynarii w USA w walce z wirusami (np. PEDv oraz PRRS), które we wcześniejszych latach powodowały pomór świń. Z drugiej strony, pozbycie się cienia kryzysu
w gospodarce Stanów Zjednoczony, jak niedawno stwierdził to Barack Obama, musi sprzyjać konsumpcji, a i eksport do Azji z czasem da o sobie znać.
W omawianym okresie sporo straciły notowania popularnych „softów”. Najbardziej z nich kakao (–6,2%). Stało się to za sprawą słabych danych o konsumpcji (w IV kw. 2014 r.) w Europie Zachodniej (–7,4%) i w USA (–2,0%), a także obaw związanych z kursem franka. Aprecjonująca szwajcarska waluta wymusi wyższe ceny wyborów, które mogą ograniczyć efektywny popyt na helweckie kakao o wyroby czekoladowe.
Do kierunku w jakim podążały ceny kakao „dostosowały” się kursy kontraktów na kawę (Arabica: –5,3%, Robusta: –1,9%) i cukier (biały: – 1,2%, trzcinowy: –0,8%). W dalszym ciągu w marazmie tkwi bawełna. Jej notowania ponownie przełamały uznawaną za psychologiczną granicę 60 centów za funt, kończąc piątkowy obrót z ceną 57,42 USc/lb, i tygodniowym regresem rzędu –3,1%.
Na tym tle jedyną, choć o bardzo znikomych rozmiarach (+0,4%) „plamą zieleni” wśród „miękkich” były notowania soku pomarańczowego. Wprawdzie „dorabia” się temu czynnik brazylijski (brak wilgoci), może też gorsze zbiory na Florydzie, ale tak naprawdę, cytrusy po prostu często lubią odstawać (zwłaszcza krótkoterminowo) od większości rynkowych trendów towarowych. Taki już ich enigmatyczny urok.
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski SA