Z ubiegłotygodniowego, a zarazem tegorocznego dołka cenowego, który miał miejsce w środę i wyniósł dla WTI: 42,52 USD/bbl, a dla Brent: 44 USD/bbl – jeszcze w tym samym dniu wydobyła kursy ropy naftowej – informacja o spadku stanu jej zapasów w USA (tj. o –2,45 mln baryłek). Nazajutrz w sukurs paliwowym notowaniom pośpieszył z werbalną interwencją Khalid Al – Falih. Zdaniem saudyjskiego ministra ds. ropy “fundamenty rynkowe” przesuwają się w dobrym kierunku, lecz w obliczu dużej nadwyżki zapasów potrzeba czasu, aby decyzja OPEC i Rosji o redukcji wydobycia zaczęła działać. W moim przekonaniu czas ten może być znacznie krótszy niż wielu uczestników tego rynków obecnie przypuszcza. Ostatecznie jednak piątkowe notowania zamknęły się na poziomie: WTI – 43,12 USD/bbl, a Brent – 45,66 USD/bbl, które przełożyły się na zeszłotygodniowy regres wynoszący odpowiednio: –3,5% i –3,4%. Rynek paliwowy w dalszym ciągu może być przytłoczony atmosferą bessy. Niemniej trudno oprzeć się też refleksji, że ogrom różnych “niedźwiedzich” narracji, a więc daleko idąca zgodność w tym zakresie, powinna dać nieco do myślenia. W minionym tygodniu swoje prognozy średnich cen ropy w 2018 r. oscylujących wokół 30 USD/bbl opublikowali analitycy BoA/Merrill Lynch. Szkoda tylko, że nie pojawiła się przy tym również projekcja ile z obecnie czynnych odwiertów łupkowych w USA, w ilości 747 (stan na połowę bm.) przy przeciętnej cenie 30 dolarów za baryłkę, byłaby wówczas czynna. Innymi słowy ów “front jedności” na rzecz pogłębiających się spadków nie do końca zaczyna mnie przekonywać.
W pewnym wyczekiwaniu, które bardziej fachowo można nazwać akomodacją do wektora polityki stóp procentowych Zarządu Rezerwy Federalnej, znajdowało się w ubiegłym tygodniu złoto (sieć:+0,2%, fixing: +0,02%), a w ślad za nim srebro (sieć: +0,2%, fixing: –1,1%). Opinie co do dalszego kierunku w jakim podażą w najbliższym czasie notowania “żółtego metalu” są podzielone. Z jednej strony – panuje pogląd, że postępująca normalizacja w zakresie polityki pieniężnej w USA (i w innych krajach/regionach) powstrzyma marsz kruszcu do poziomu 1300 USD/oz (aktualnie jest to 1255,70 USD/oz). Z drugiej strony, jest “frakcja jastrzębi” uważających, że czynniki geopolityczne są zbyt znaczące (czytaj: niepokojące), aby nie wpływały dodatnio na kurs złota. Poza tym, zwróciłbym jeszcze uwagę, że “żółty metal” jest jedynym tak naprawdę bezpiecznym portem, który pracuje w tym roku na rzecz inwestorów, a to atut trudny do przecenienia. I to nie tylko, gdy mowa o aktualnym anturażu międzynarodowym. Trudno bowiem nie brać pod uwagę okoliczności, gdy inwestorzy mając do wyboru przewartościowane akcje, albo minimalnie oprocentowane obligacje, wybierać będzie złoto.
W przypadku dwóch pozostałych metali szlachetnych, tj. platyny (sieć: –0,01%, fixing: +0,4%) i palladu (sieć: –1,3% fixing: +1,9%) widać, że raczej dostroiły się do kruszcu.
W górę natomiast i to dość “szeroko”, oprócz cyny (–0,4%), poszedł ubiegłotygodniowy segment metali kolorowych, gdzie zyskiwały: aluminium (+0,2%), cynk (+7,8%), miedź (Nowy Jork: +2,1%, Londyn: +2,1%), nikiel (+2,5%) i ołów (+4,7%). W kontekście zbliżającej się cezury pierwszego półrocza – właśnie segment metali industrialnych może być tym, który “en blok” za ten okres relatywnie wyglądać będzie najlepiej.
Na ostatnie pięć dni handlowych do końca pierwszej połowy roku, znacznie gorzej prezentuje się pod tym względem rynek towarów rolno – spożywczych. W minionym tygodniu wśród zbóż zyskiwała, nie licząc też ryżu (+1,6 %), jedynie pszenica Kansas (+1,6%, “zwykła”: –1,3%), natomiast kukurydza (–6,8%) i soja (fasolka: –3,7%, mączka: –2,4%) wyraźnie znalazły się “pod kreską”. Podobnie spadkowy w omawianym okresie był parkiet mięsa czerwonego: wołowina (młode woły: –2,1%, bydło: –2,4%), wieprzowina (–0,3 %). Generalnie jednak w kontekście rzeczonej cezury inwestycyjnej może on wypaść dość dobrze, na co wskazują dwucyfrowe stopy zwrotu z kontraktów na młode woły i tusze wieprzowe.
“Czerwienią” i to w pełni emanowały zeszłotygodniowe notowania tzw. softów. Kursy: kakao (–4,1%), kawy (Arabica: –0,4%, Robusta: –1,8%) i cukru (biały: –0,9%, trzcinowy: –3,1%) nie dały w tym okresie satysfakcje. Podobnie kształtował się w ubiegłym tygodniu kurs mrożonego koncentratu soku pomarańczowego (–2,2%). Warto jednak podkreślić, że w piątek kursy wszystkich wyszczególnionych ,,miękkich” zaczęły gwałtowanie i silnie wzrastać, kończąc w tym dniu handel na kilkuprocentowych zwyżkach. Być może w ten oto sposób uaktywnił się efekt “upiększania okien”. W powyższe piątkowe zachowanie softów wpisały się także notowania bawełny. W tym dniu kontrakty na nią – za sprawą informacji o wzroście majowego eksportu (+8,5% r/r) z USA do Chin podniosły się o +2,6%, dzięki czemu ubiegłotygodniowa stopa zwrotu wyniosła + 1,5%.