Modele ExMetrix przewidują dalszy wzrost cen miedzi. Wykonano model predykcyjny dotyczący cen miedzi oraz model zmian wartości cen miedzi. Wnioski płynące z obu modeli są zbieżne - rynek miedzi czeka hossa, która powinna trwać co najmniej kilka najbliższych miesięcy.
Oszacowanie poziomu cen surowców na rok, czy nawet kilka miesięcy naprzód nie jest sprawą trywialną. Przypadek rynku miedzi nie jest tu odosobniony. Nawet wyspecjalizowane grupy badawcze, jak International Copper Study Group, mają z tym problem i często zmuszone są drastycznie korygować swoje wcześniejsze wyliczenia. Na przykład w październiku 2014 ICSG wyliczyło, że deficyt miedzi w 2014 r wyniesie 270 tys. ton. W oszacowaniu z kwietnia 2014 oczekiwano jeszcze nadprodukcji miedzi sięgającej ok. 400 tys. ton. Deficyt, który wystąpił, ICSG tłumaczyło opóźnieniem w uruchomieniu nowych kopalni, a także problemami z produkcją w istniejących. Ostateczny deficyt w 2014 roku sięgnął 410 tys. ton. Na 2015 rok według oszacowania ICSG z października 2014, nadprodukcja miedzi miała wynieść 390 tys. ton. Tymczasem faktycznie ponownie wystąpił deficyt w wysokości 57 tys. ton. Najnowsze (koniec października 2016) oszacowanie ICSG na 2017 rok mówi o nadwyżce podaży w wysokości 160 tys. ton. W marcu 2016 szacowano 20 tys. ton nadwyżki. Od kilu już lat wielkość popytu zaskakuje badaczy tym, że okazał się większy niż się spodziewano.
Ponadto ICGS informowało, że dane o zapasach w chińskich składach celnych mogą być zniekształcone ze względu na brak oficjalnych statystyk. Z uwagi na to, że około 40% światowego popytu na miedź generowana jest w Chinach to właśnie kondycja tej gospodarki w dużej mierze decyduje o cenie tego metalu. Głównym sektorem z którego płynie popyt na miedź w tym kraju jest sektor energetyczny, który odpowiada za około 46% zapotrzebowania. Kolejnymi są: sektor urządzeń domowych 15%, transport 11%, sektor budowlany 9,5%, elektronika 7,5%, inne kategorie stanowią około 11%. Poza tym miedź w Chinach używana jest często jako zabezpieczanie pożyczek dolarowych. Ponadto China’s State Reserves Bureau (SRB) nie waha się skupować sporych ilości miedzi (wpływając tym samym na kurs), by osiągnąć i utrzymać zapasy na poziomie około 2 mln. ton.
W dłuższym terminie popyt na miedź z Chin powinien być wspierany poprzez inwestycje w sektorze odnawialnej energii i przez potrzebę zmniejszenia zanieczyszczenia w wielkich miastach. Bardzo szybko wzrasta w Chinach produkcja energii na farmach wiatrowych. Większość tej energii generowana jest poza miastami stąd zapotrzebowanie na miedź (kable energetyczne).
Ostatecznie dane na temat bilansu miedzi rafinowanej na tle kursu miedzi i jego zmian prezentuje tabela.
Na podstawie danych zawartych w tabeli nasuwa się dość oczywisty wniosek, że proste przełożenie poziomów popytu i podaży na kurs miedzi po prostu nie istnieje. Podaż ani popyt nie wyjaśniają w sposób zadowalający zmian kursu. Widać na przykład, że od 2010 roku istnieje ciągły deficyt na rynku miedzi (popyt przewyższa podaż). Mimo to w latach 2011 – 2015 kurs spadał. Natomiast w roku 2010 wzrósł i wiele wskazuje na to, że w 2016 też tak się stanie. Jednak dla skonstruowania modelu bardziej precyzyjnie wyjaśniającego zmiany kursu miedzi dane te, nawet zweryfikowane, są dalece niewystarczające. Natomiast dane szacunkowe dotyczące przyszłości są tak dalece niepewne, że użycie ich w modelu budzi dość poważne zastrzeżenia. Próba zbudowania modelu prognozującego kurs miedzi w perspektywie 5 miesięcy wymagała użycia dodatkowo takich danych, jak:
- wielkość produkcja kabli energetycznych, prętów i rur instalacyjnych z miedzi i innych metali nieżelaznych, różnego rodzaju urządzeń elektronicznych, czy samochodów.
- indeksy cen producentów i wysokość zatrudnienia w branży produkcji wyrobów z metali nieżelaznych, jak i branży wydobywczej metali nieżelaznych
- wielkość frachtu kolejowego i morskiego i wielkość zatrudnienia w tych dziedzinach.
- import i eksport , zwłaszcza chiński, miedzi rafinowanej.
- ceny w skupie złomu metali nieżelaznych, zapasy rud u wydobywców i miedzi rafinowanej u przetwórców.
- wskaźniki ogólnego klimatu koniunktury w branży produkcji energii, przede wszystkim odnawialnej, w budownictwie, motoryzacji, na rynku nieruchomości.
Model powstał w dwóch niezależnych wersjach, jako prognoza samego kursu oraz prognoza pięciomiesięcznych zmian (impetów) kursu miedzi. Wersje są spójne, to znaczy oba modele wskazują ten sam kierunek zmian (wzrost) kursu. Model wykonano w październiku 2016, na danych do 30.09.2016. Koniec prognozy to koniec lutego 2017.
Model kursu miedzi -wyniki
Model pięciomiesięcznych zmian kursu miedzi - wyniki
W przypadku obu modeli do oceny zastosowano tzw. współczynnik Janusowy. Jego wartość w obu przypadkach jest mniejsza niż 1, co świadczy o tym, że błąd średniokwadratowy w przedziale testowym nie był większy niż w przedziale optymalizacji parametrów strukturalnych modeli. Pozwala to uznać oba modele za aktualne i dopuścić do użytkowania.