Banki centralne wywołają największy kryzys od 1929 roku - alarmuje ekspert

Investing.com - Od czasu globalnego kryzysu finansowego z 2008 r. w umysłach ludzi mocno zakorzenił się pogląd, iż rządy mogą przezwyciężyć każdy kryzys z pomocą banków centralnych. Rzeczywiście, każdy problem można rozwiązać za pomocą pieniędzy, które można rzekomo drukować w nieskończoność.

Jest jednak pewien haczyk. Góra długu, tak duża, że już teraz w żadnym wypadku nie może zostać spłacona, wciąż rośnie. Ale nawet, jeśli dług nie jest spłacany, odsetki nadal należy uiścić. Ale im większe obciążenie długiem, tym więcej odsetek trzeba spłacać z pieniędzy podatników.

Politycy mówią wtedy, że będzie to dziedzictwo przyszłych pokoleń. Jest to zdanie, które sprawia, że prawie wszyscy są szczęśliwi, ponieważ myślą, że są bezpieczni.

Oznacza to jednak, że to następny rząd będzie musiał poradzić sobie z błędami finansowymi swoich poprzedników, a tym samym podatników. Więc to nie tylko nasze prawnuki będą musiały połknąć żabę, ale my również.

Niemcy nie są osamotnione w obliczu demona zadłużenia. Niemal każdy kraj na świecie boryka się z tym problemem, a rozwiązaniem nie jest i nie może być po prostu drukowanie pieniędzy. Ponieważ, jeśli dług rośnie coraz szybciej, coraz szybciej trzeba tworzyć coraz więcej pieniędzy, co powoduje wzrost inflacji do nieoczekiwanych poziomów.

Ten dryf uruchamia prawa rynkowe, których nie da się obejść. A kiedy w pełni się rozwiną, będziemy świadkami pierwszej na świecie „depresji inflacyjnej”, jak Bruce Wilds opisał zbliżające się załamanie gospodarcze.

Wilds zwraca uwagę, że krótkotrwałe recesje zdarzały się regularnie w przeszłości. Wynikającemu z nich spowolnieniu gospodarczemu zawsze towarzyszyła deflacja, dlatego też złagodzenie polityki pieniężnej (obniżenie stóp procentowych) było wypróbowanym i przetestowanym sposobem na ożywienie gospodarki. Tym razem jednak jest to mało prawdopodobne, ponieważ banki centralne drukowały zbyt dużo pieniędzy, a inflacja wymknęła się spod kontroli.

Właśnie to może stać się smutną rzeczywistością, jak napisał Jeffrey Tucker. Amerykański bank centralny walczy z tymczasową inflacją od 31 miesięcy, ale w ubiegły piątek wyniosła ona 3,2%. Tucker spodziewa się, że ta wysoka inflacja utrzyma się przez lata, dlatego do 2030 roku, dolar straci 50 procent swojej wartości. Sama Fed, ze swoimi optymistycznymi prognozami, już teraz zakłada, że cel 2% nie zostanie osiągnięty przed 2025 rokiem.

Do tego dochodzi fakt, że współzależność gospodarcza między krajami jest większa niż kiedykolwiek w historii ludzkości, co według Wildsa czyni system gospodarczy wysoce podatnym na zakłócenia.

Jednocześnie, duża część PKB jest finansowana z budżetu państwa. Bez tego stale rosnącego wsparcia nie byłoby wzrostu PKB. Fatalne jest to, że pieniądze nie są inwestowane w zrównoważone środki, które prowadzą do większej produktywności - wręcz przeciwnie.

Wilds barwnie opisuje scenariusz, w którym państwo płaci komuś za wykopanie dziury, a następnie zasypuje ją z powrotem. Może to zwiększyć PKB, ale nie prowadzi do większej produktywności. Długoterminowy wzrost i większy dobrobyt stają się nieosiągalne.

Chińska gospodarka jest tego najlepszym przykładem. Niespotykany wzrost, którego doświadczała przez dziesięciolecia, opierał się również na budowie miast, w których nikt nie mieszkał, lub elektrowni węglowych, których nikt nie potrzebował.

Podczas pandemii gospodarka była wspierana przez biliony kredytów, podczas gdy Amerykanie, ze swoimi czekami stymulacyjnymi, nigdy nie spieszyli się z zakupem nowych towarów "wyprodukowanych w Chinach". Ale ten finansowany długiem boom się skończył.

Wall Street Journal donosi, że wskaźnik pustostanów w magazynach połączonych z portami kontenerowymi w Los Angeles i Long Beach wzrósł o ponad 200 procent w ciągu jednego roku. Powód jest prosty: popyt spada, ponieważ ludziom skończyły się pieniądze.

Rośnie liczba osób, które nie są już w stanie spłacać zadłużenia na kartach kredytowych przy oprocentowaniu przekraczającym 20 procent. Jednocześnie płace spadły realnie o -9,1% w ciągu jednego roku, po uwzględnieniu inflacji i podatków.

Podczas gdy gospodarka boryka się z trudnościami, Wilds jest przekonany, że inflacja wkrótce ponownie wzrośnie.

W wielu sektorach podnoszone są płace minimalne, ale wiele osób nie przetrwa spowolnienia gospodarczego. W Stanach Zjednoczonych, według Wildsa, z prawie 150 milionów osób pracujących, niemal 24 miliony pracują dla rządu. Ceny nie mogą, więc spaść tak, jak miało to miejsce podczas Wielkiego Kryzysu w 1929 roku.

Podsumowując, współczesna polityka monetarna niszczy siłę nabywczą walut. Wilds wyjaśnia, że dolar zyskał przewagę w walce konkurencyjnej z walutami takimi jak euro i jen. Dane Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) pokazują, że kredyty transgraniczne w dolarach znacznie wzrosły w ciągu ostatniej dekady i obecnie przekraczają 30 bilionów dolarów, co wspiera kryzys, ale mu nie zapobiega.

Banki centralne i rządy wspólnie stworzyły monetarną iluzję. Doprowadziło nas to do przekonania, że pieniądze zapobiegną jakiemukolwiek załamaniu.

W rzeczywistości jednak wszystkie kryzysy, którym zapobiegły pieniądze, zostały jedynie odroczone. Powstałe nierównowagi zostaną nieuchronnie skorygowane - w wyniku wielkiego krachu, który przeniesie nas w zupełnie nową rzeczywistość. Utrata samochodu w leasingu i odwołane wakacje zostaną szybko zapomniane, gdy będziemy wpatrywać się w ciemną, pustą lodówkę z burczącymi żołądkami.

W co warto teraz zainwestować? Zobacz insighty ekspertów i portfolio najlepszych inwestorów!

---------------------------