Krajobraz polityczny we Francji jest gotowy na znaczącą zmianę, ponieważ kraj oczekuje na wyniki niedawnych przedterminowych wyborów, które zostały zainicjowane przez prezydenta Emmanuela Macrona w zeszłym miesiącu.
Oczekuje się, że wynik drugiej tury głosowania, która odbędzie się w niedzielę, będzie miał daleko idące konsekwencje zarówno dla Francji, jak i Unii Europejskiej (UE).
Rozważane są dwa główne wyniki: rząd kierowany przez skrajnie prawicowy Narodowy Rajd Marine Le Pen (RN) lub zawieszony parlament. Oba scenariusze stanowią wyzwanie dla UE, potencjalnie podważając wizję integracji europejskiej Macrona.
Zwycięstwo RN może skutkować wymuszoną kohabitacją między Macronem a rządem, który sprzeciwia się jego polityce, zwłaszcza tej mającej na celu wspieranie europejskiej suwerenności.
Alternatywnie, zawieszony parlament bez wyraźnej większości może doprowadzić do powstania rządu koalicyjnego lub partii współpracujących w poszczególnych przypadkach. Prawdopodobnie utrudniłoby to Macronowi realizację jego ambitnych inicjatyw, takich jak wspólne pożyczki UE na wydatki obronne i rozmieszczenie francuskich żołnierzy w celu szkolenia sił na Ukrainie.
Potencjalna zmiana polityczna następuje w czasie, gdy UE już stoi w obliczu potencjalnego paraliżu, a zarówno prounijni przywódcy Francji, jak i Niemiec znajdują się w niepewnej sytuacji. Partia kanclerza Niemiec Olafa Scholza poniosła miażdżącą porażkę w wyborach do Parlamentu Europejskiego w zeszłym miesiącu, a jego rząd koalicyjny jest pod presją w oczekiwaniu na skrajnie prawicowe zyski w nadchodzących wyborach regionalnych.
Elizabeth Kuiper z Centrum Polityki Europejskiej zauważa, że osłabiona pozycja Macrona w kraju prawdopodobnie wpłynie na jego wpływy w Brukseli i stosunki francusko-niemieckie.
Tymczasem skrajnie prawicowe partie nabierają rozpędu w całej Europie, w tym w wyborach do Parlamentu Europejskiego, w których partia włoskiego premiera Georgia Meloniego odniosła znaczące zwycięstwo.
Powstał nowy holenderski rząd z udziałem skrajnej prawicy, a premier Węgier Viktor Orban objął niedawno rotacyjną prezydencję UE, ogłaszając nowy paneuropejski "sojusz patriotyczny". Kuiper sugeruje, że wydarzenia te będą kształtować przyszłość UE.
Macron zapewnił unijnych partnerów, że Francja utrzyma wiodącą rolę w bloku. Francuscy urzędnicy podkreślają, że kraj zachowa swoje wpływy w Radzie Europejskiej, a partia Macrona ma kluczowe znaczenie dla prounijnej koalicji w Parlamencie Europejskim.
Jednak skuteczność kształtowania polityki UE, często prowadzona na spotkaniach ministerialnych, może być zagrożona, jeśli następny francuski rząd będzie mniej zgodny z agendą Macrona.
Jeśli Jordan Bardella, kandydat RN na premiera, utworzy rząd, niektórzy dyplomaci spekulują, czy może on przyjąć postawę współpracy z organami UE, podobną do podejścia Meloniego.
Niemniej jednak różnice polityczne między RN a Macronem i Brukselą wydają się nieuniknione. Le Pen stwierdziła, że rząd kierowany przez RN nominowałby francuskiego komisarza europejskiego, rolę tradycyjnie wybieraną przez prezydenta. Macron zamierza zatrzymać urzędującego Thierry'ego Bretona, przygotowując grunt pod potencjalny konflikt.
Pragnienie RN uzyskania rabatu z budżetu UE i ich zmienna polityka gospodarcza mogą również kolidować z zasadami fiskalnymi UE. Karel Lannoo z Centrum Studiów nad Polityką Europejską wyraził obawy, że bez silnego wsparcia ze strony państw członkowskich, inicjatywy takie jak unia rynków kapitałowych UE mogą być zagrożone.
W obliczu niepewności dyplomaci w Brukseli przyjmują postawę "poczekamy, zobaczymy", a niektórzy urzędnicy z Europy Wschodniej wyrażają zaniepokojenie wpływem wyborów na spójność UE i wsparcie dla Ukrainy.
Wynik niedzielnego głosowania będzie uważnie obserwowany, ponieważ może na nowo zdefiniować rolę Francji w Unii Europejskiej i przyszły kierunek samego bloku.
Reuters przyczynił się do powstania tego artykułu.Artykuł został przetłumaczony przy pomocy sztucznej inteligencji. Zapoznaj się z Warunkami Użytkowania, aby uzyskać więcej informacji.