„Zawsze” sobie wyobrażałem, że do czasu osiągnięcia przez WIG w okolicach listopada 2020 kolejnego (po tych z marca 1994 i lipca 2007) szczytu cyklu 160-miesięcznego (czyli poczwórnego cyklu Kitchina), WIG zdoła przeskoczyć na wyższy „poziom energetyczny” w strefie wyznaczonej przez szczyt indeksu z lipca 2007 i mniej więcej poziom 217 tysięcy punktów.
Tymczasem do orientacyjnego terminu kolejnego szczytu tej klasy co te z marca 1994 i lipca 2007 zostało już tylko 16 miesięcy i oczywiście teza, że WIG w tym czasie zdoła zawędrować powyżej poziomu 200 tysięcy z obecnych 60 tysięcy musi wydawać się mówiąc oględnie mało realistyczna. Tym bardziej, że do tej pory najkrótsza cykliczna hossa na WIG-u trwała 17 miesięcy (październik 1998-marzec 2000). Ale oczywiście być może nowa cykliczna hossa (odpowiadająca tej z okresu maj 2005-lipiec 2007) trwa już od października ub. r., więc gdyby miała kulminować w listopadzie 2020, bo trwałaby bardzo regulaminowe 2 lata i 1 miesiąc. Problem polega na tym, że nawet jeśli hossa już trwa, to ciągle brakuje jej dynamiki oczekiwanej na podstawie doświadczeń z przeszłości w tej fazie cyklu 160-miesięcznego.
Nie mówiąc już o tym, że ostatnie „sentymentalne” projekcje wartości WIG-u przesuwały początek silnego wzrostu cen akcji na GPW do początku jesieni br.
Z punktu widzenia cyklu 160-miesięcznego szczyt hossy ze stycznia 2018 odpowiadał szczytowi hossy z kwietnia 2004. W obu przypadkach WIG odbijał się od – mniej więcej – poziomu poprzedniego szczytu cyklu 160-miesięcznego (w kwietniu 2004 od szczytu z marca 1994, w styczniu 2018 od szczytu z lipca 2007) i wchodził w łagodną bessę. Ładnie więc to wszystko pasuje do mojej koncepcji. „Pędząca” bessa z okresu kwiecień 2004-maj 2005 trwała 13- miesięcy i poprzedziła trwający 2 lata i 2 miesiące skok do górnego ograniczenia wyższego „poziomu energetycznego”.
Obecnie od szczytu poprzedniej cyklicznej hossy ze stycznia 2018 minęło już 18 miesięcy, a WIG nadal marudzi pod oporem wyznaczonym przez górne ograniczenie „poziomu energetycznego”, na którym znajdował się przez minione 14 lat, gdy tymczasem powinien już od wielu tygodni bić historyczne rekordy i generalnie zachowywać się jak w okolicach okresu październik 2005 (1,5 roku po szczycie hossy z kwietnia 2004) – kwiecień 2006 (13 lat i 4 miesiące czyli 160 miesięcy temu).
Swoją drogą ciekawe, że w tej interpretacji termin kolejnego szczytu WIG-u w ramach cyklu 160-miesięcznego zbiega się z datą wyborów prezydenckich w USA. Wcześniej spekulowałem, że pretekstem do hossy 2019-2020 będzie zawarcie amerykańsko-chińskiego porozumienia handlowego, które jest zostanie przez USA zerwane a wojna handlowa wznowiona wkrótce po reelekcji Donalda Trumpa w listopadzie 2020 roku. Pasuje to do całej przedstawionej wyżej koncepcji technicznej, ale WIG zaczyna mieć jednak coraz bardziej wyraźne opóźnienie w stosunku do mojego scenariusza, co zaczyna powodować u mnie objawy zniecierpliwienia.
Podsumowanie: czas Ci się kończy WIG-u, więc lepiej się pospiesz.