Dokładnie przed rokiem Narodowy Bank Szwajcarii (SNB) podjął decyzję o rezygnacji z walki o słabego franka. To doprowadziło do skokowego umocnienia szwajcarskiej waluty. W tym również wobec złotego. Dziś za franka trzeba zapłacić prawie 4,04 zł.
Dla szwajcarskiego franka rok 2015 rozpoczął się od prawdziwego trzęsienia ziemi. Była nim decyzja Narodowego Banku Szwajcarii (SNB) z 15 stycznia o rezygnacji z obrony minimalnego kursu wymiany EUR/CHF powyżej bariery 1,20. To doprowadziło do skokowego umocnienia franka. Kurs EUR/CHF spadł z poziomu ponad 1,20 do 0,8262, żeby teraz wrócić do 1,0950. Notowania CHF/PLN zaś poszybowały z 3,55 zł rankiem 15 stycznia ub.r. do około 5 zł chwilę po decyzji SNB, żeby następnie wiosną i jesienią wrócić w okolice 3,80 zł, a obecnie być notowanym na poziomie bliskim 4,04 zł.
Swą decyzję sprzed roku SNB argumentował tym, że dalsze utrzymywanie minimalnego kursu wymiany EUR/CHF powyżej 1,20 byłoby trudne w długim terminie, a także tym, że szwajcarskie firmy przyzwyczaiły się do mocnego franka. Jednocześnie podkreślał, że frank jest przewartościowany i z czasem będzie słabszy.
W celu zneutralizowania oddziaływania opisywanej decyzji o rezygnacji z obrony 1,20, SNB jednocześnie obciął stopy procentowe, przesuwając przedział wahań dla głównej stopy do poziomu od -1,25% do -0,25% z wcześniejszego poziomu od -0,75% do +0,25%. Później SNB wielokrotnie jeszcze powtarzał, że frank jest przewartościowany, jak również wyrażał gotowość do interwencji na rynku walutowym w celu osłabienia franka.
W 2016 roku oczekujemy kontynuacji dotychczasowej polityki monetarnej prowadzonej przez SNB, czyli utrzymania stóp procentowych na obecnych poziomach, systematycznego podkreślania, że frank jest przewartościowany i z upływem czasu będzie słabszy, jak również ograniczonej aktywności banku centralnego na rynku walutowym. Na chwilę obecną jest mało prawdopodobne, żeby SNB obniżył stopy procentowe w tym roku. Taka sytuacja mogłaby mieć miejsce tylko wtedy, gdyby w Europie pojawił się kryzys deflacyjny, przez co perspektywa pojawienia się inflacji w 2017 roku w Szwajcarii (SNB prognozuje ją na poziomie 0,3% R/R wobec -0,5% w 2016) odsunęłaby się w czasie do 2018-2019 roku. Prawdopodobieństwo wystąpienia takiego scenariusza nie przekracza jednak teraz 20%.
W pierwszą rocznicą wydarzeń z 15 stycznia 2015 roku Prezydent zaprezentuje projekt ustawy dotyczącej pomocy dla tzw. frankowiczów (konferencja prasowa zapowiedziana jest na godzinę 11:30). Ustawa ma zakładać przewalutowanie kredytów we frankach szwajcarskich na złote. Istotne będzie to, czy będzie ono dobrowolne? Czy przymusowe? Jak dużą grupę frankowiczów będzie obejmować? Czy będzie dotyczyć tylko frankowiczów? Czy też wszystkich kredytobiorców w trudnej sytuacji finansowej? Jak również, jak zostaną rozłożone koszty przewalutowania pomiędzy bankiem a kredytobiorcą? To wszystko może mieć istotny wpływ nie tylko na polskie banki, ale też na złotego.
Aktualnie kurs CHF/PLN oscyluje powyżej poziomu 4 zł. Złotemu obecnie ciążą zarówno czynniki globalne (obawy o Chiny, taniejące surowce, rosnące stopy w USA), jak i czynniki lokalne (ryzyko polityczne, perspektywa cięcia stóp przez nową RPP, obawy o budżet, rating i ustawę o kredytach). Nie oczekujemy jednak, że nawet w pesymistycznym scenariuszu kurs CHF/PLN przekroczy poziom 4,10 zł. Co więcej, traktujemy notowania CHF/PLN wyraźnie powyżej 4 zł jako epizod niż regułę.
W kolejnych miesiącach spodziewamy się spadku notowań CHF/PLN do 3,80 zł w połowie roku i 3,70 zł na jego koniec. Te oczekiwania bazują na założeniu, że szwajcarska waluta będzie powoli osłabiała się do innych walut. W tym przede wszystkim do euro, co na koniec roku zaprowadzi kurs EUR/CHF do 1,12. Z drugiej strony, w dalszej części roku nieco zmniejszyć również powinny się ryzyka ciążące obecnie złotemu, co pozytywnie wpłynie na jego notowania.
Komentarz przygotował:
Marcin Kiepas
Główny Analityk
Admiral Markets AS Oddział w Polsce