Autor: Noreen Burke, Investing.com
Według szefa strategii BNY Mellona, Simona Derricka, korelacja dolara amerykańskiego z wieloma kluczowymi instrumentami wskazuje na kształtowanie się nietypowego wzoru, ogólnie związanego z okresami zawirowań na rynku.
"Warto podkreślić, że obecnie obserwowany poziom korelacji pomiędzy indeksem USD a kluczowymi aktywami rynkowymi w USA, był wcześniej powiązany z okresem poprzedzającym, lub w następstwie dużych wydarzeń na rynkach."
W notatce skierowanej do klientów, Derrick powiedział, że 200-dniowa korelacja krocząca dla NASDAQ Composite względem indeksu dolara wynosi -74,8%.
Istnieje -74% korelacja pomiędzy indeksem dolara a indeksem Dow Jones Industrial Average oraz -73,9% w przypadku indeksu S&P 500.
Korelacja -100% wskazuje, że ruch wzrostowy jednej składowej odpowiada ruchowi spadkowemu, o tej samej wartości, drugiego aktywa. Korelacja w wysokości 100% oznaczałaby, że oba aktywa poruszają się w tym samym kierunku.
Korelacja pomiędzy dolarem a krzywą rentowności obligacji skarbowych nie pozostaje daleko w tyle, jak twierdzi Derrick. Korelacja pomiędzy indeksem dolara a różnicą rentowności rządowych amerykańskich obligacji 2-letnich / 30-letnich wynosi 68,8%, jak powiedział.
Korelacja pomiędzy indeksem dolara a "całkowitą rentownością obligacji skarbowych szybko nadrabia zaległości w stosunku do obu grup, a w porównaniu z 2-letnimi na poziomie -65,6%" - stwierdził Derrick.
Rzadkie występowanie zbiorowe
Zauważył on również, że rzadko zdarza się, aby tak silne korelacje pojawiały się zbiorowo przez dłuższy okres czasu; zdarzyło się to tylko trzy razy w ciągu ostatnich 40 lat.
Pierwszy przypadek miał miejsce pod koniec 1978 roku, podczas ostatniego etapu 2-letniego trendu zniżkowego dolara, napędzanego łagodną polityką pieniężną USA. Różnica pomiędzy inflacją bazową a stopą funduszy federalnych była na podobnym poziomie jak ten obserwowany w ciągu ostatnich kilku latach.
Ten ruch z kolei pomógł S&P 500 utrzymać serię wzrostów po 1974 roku. Jednak w tym czasie Fed zaostrzał politykę, walcząc o przywrócenie kontroli nad inflacją.
Trzymiesięczny okres, w którym korelacje osiągnęły obecne skrajne wartości, zbiegł się z dolarem odnotowującym minimum, podczas gdy Fed kontynuował zawężanie. Zakończyło się to 15% spadkiem S&P 500.
Drugi przypadek odnotowaliśmy latem 1987 roku, zbiegł się on z późniejszymi etapami spadku dolara wywołanego Plaza Accord. Plaza Accord z 1985 roku, było porozumieniem pomiędzy ówczesnymi narodami z grupy G-5 - Zachodnimi Niemcami, Francją, USA, Japonią i Wielką Brytanią – podpisanym w celu manipulowania kursami walutowymi poprzez deprecjonowanie dolara amerykańskiego wobec japońskiego jena i aktualnej waluty zachodnioniemieckiej - marki niemieckiej, w celu przywrócenia równowagi handlowej. W tym przypadku jednak, korelacje krzywej rentowności nie osiągnęły aktualnej skrajności.
W tamtym czasie, Fed zaostrzał politykę, aby ustabilizować dolara i nagły wzrost presji inflacyjnych, podczas gdy S&P 500 kontynuował gwałtowną serię wzrostów. Korelacje gwałtownie spadły w październiku 1987 roku, po Czarnym Poniedziałku, kiedy giełdy na całym świecie odnotowały krach, a Dow zanurkował o 507,99 punktów.
Z notatki wynika, że po raz trzeci podobna sytuacja miała miejsce między grudniem 2008 roku, a majem 2009 roku, ale przykład ten różni się od poprzednich dwóch, ponieważ nastąpiło to po a nie przed, gwałtownym spadkiem giełdowym.