Zmienność rynków finansowych w ostatnim kwartale 2018 r. spowodowała, że akcje amerykańskich banków wyraźnie traciły na wartości. Choć wiele sektorów, które napędzały rynek hossy, znajduje się poniżej kreski, to banki byłyby pierwszymi na linii ognia, gdyby recesja uderzyła w gospodarkę.
Nawet jeśli większość ekonomistów dostrzega niewielkie ryzyko recesji w krótkim okresie, inwestorzy przestraszyli się odwrócenia krzywej dochodowości, co jest zjawiskiem na rynku obligacji, na którym długoterminowe stopy procentowe są niższe niż stopy krótkoterminowe.
Jest to zły znak dla banków, które płacą mniej deponentom krótkoterminowym i pobierają wyższe opłaty za długoterminowe kredyty. Kiedy krzywa dochodowości jest stroma, banki mogą skorzystać z większej rozpiętości pomiędzy oprocentowaniem, po którym przyjmują pieniądze, a oprocentowaniem, po którym je pożyczają.
To mocno uderza w wycenę amerykańskich banków, spychając je na niedźwiedzie terytorium. Wartość SPDR S&P Bank ETF spadła o około 15% w stosunku do 52-tygodniowego high.
Akcje Morgan Stanley (NYSE:MS), Goldman Sachs (NYSE:GS) i Citigroup (NYSE:NYSE:C) znalazły się w czwartek na najniższych poziomach od początku 2017 r., oddając zyski, które osiągnęły w ciągu ostatnich dwóch lat, napędzane wyborem Donalda Trumpa na prezydenta i obniżkami podatków.
Możliwość przedłużającej się wojny handlowej między USA a Chinami jest kolejnym czynnikiem, który wywołuje gwałtowny spadek cen akcji banków. Choć Azja nie generuje dużej części dochodów banków, to jednak to one zwykle jako pierwsze cierpią z powodu spowolnienia wzrostu gospodarczego, kurczenia się poziomu kredytów i bankrutujących firm.
W tej niepewnej sytuacji na świecie, lepiej dla inwestorów jest unikać akcji banków przez następne 3 do 6 miesięcy. Naszym zdaniem najlepsze amerykańskie banki osiągnęły szczyt obecnego cyklu gospodarczego i dalsza droga w przód będzie wyboista.
Poza ryzykiem makro, niektóre akcje spółek z sektora banków znajdują się pod presją ze względu na ryzyko specyficzne dla danego przedsiębiorstwa.
Goldman Sachs, na przykład, spadł o 30% ze swojego szczytu z połowy marca. Około połowa tego spadku miała miejsce w ostatnim miesiącu, ponieważ inwestorzy obawiali się kosztów i szkód wizerunkowych, jakie może ponieść bank inwestycyjny w związku ze swoim zaangażowaniem w skandal korupcyjny w Malezji.
Gdy tylko kurz opadnie i globalny obraz gospodarczy się rozjaśni, przychylamy się do inwestycji w Citi i JPMorgan (NYSE:JPM).
Wskaźniki finansowe Citi uległy znacznej poprawie pod kierownictwem dyrektora generalnego Michaela Corbata. Jego trwałe cięcia kosztów w ciągu ostatnich sześciu lat zaczęły odzwierciedlać się w szybko poprawiającym się wskaźniku efektywności pożyczkodawcy. W ciągu ostatnich trzech lat wskaźnik ten wyniósł mniej niż 60%, co czyni Citi jedynym dużym bankiem, który jest w stanie utrzymać tą zwycięską passę.
Dla inwestorów, którzy są chętni do zakupu banków wysokiej jakości po osiągnięciu ich dolnej granicy, banki z Kanady również są atrakcyjne w długim terminie.
Najlepsi kredytodawcy w tym kraju, tacy jak Royal Bank of Canada (NYSE:RY) i Toronto Dominion Bank (TO:TD), mają lepszą pozycję niż ich amerykańscy odpowiednicy, jeśli chodzi o przetrwanie gospodarczego sztormu ze względu na ich siłę bilansową i lepszą kontrolę zarządzania ryzykiem w kraju.
Siła ta została ukazana podczas kryzysu finansowego w 2008 r., kiedy to kanadyjscy kredytodawcy w dużej mierze wyszli z recesji bez szwanku. W obecnym kryzysie również osiągają oni lepsze wyniki niż ich amerykańscy odpowiednicy.
Wnioski
Inwestorzy powinni unikać kupowania akcji banków w obecnym okresie kryzysu rynkowego, ponieważ prognozujemy dalsze spadki wycen w pogarszającym się otoczeniu makroekonomicznym. Citibank, JPMorgan i czołowi kanadyjscy kredytodawcy są naszymi ulubionymi wyborami, gdy tylko koniec długoterminowej krzywej dochodowości stenie się bardziej stromy, otwierając drogę do odbicia w cenach..