Złoty wciąż pozostaje pod wpływem wczorajszej decyzji Rady Polityki Pieniężnej. Dzisiaj czekamy na konferencję prasową prezesa NBP Adama Glapińskiego. Globalnie w centrum uwagi pozostaje amerykański rynek pracy. Eurodolar łapie oddech w okolicach 1,05 $.
Czy to niespodzianka?
Wczorajsza decyzja RPP tylko pozornie była zgodna z rynkowym konsensusem. Reakcja na polskim złotym wskazuje, że rynek po cichu liczył jednak na większy ruch. Ostatecznie decyzja o obniżeniu stóp procentowych o 25 punktów bazowych doprowadziła do widocznego umocnienia naszej waluty. Jak zwykle kluczowa pozostaje konferencja prasowa, na której możliwe, że poznamy dalszy pomysł na prowadzoną politykę pieniężną. Spodziewane jest studzenie emocji, co do kolejnych obniżek, czy wręcz deklaracja, że ostatnie dwa posiedzenia wcale nie oznaczają rozpoczęcia cyklu. Złośliwi mogliby dodać, że skoro kolejne zebranie ma się odbyć już po wyborach, to nie ma powodu do dalszych ruchów na koszcie pieniądza. Faktem jest, że inflacja, choć w ostatnim czasie dynamicznie spada, to jednak wciąż znajduje się bardzo daleko od celu NBP. Co więcej, charakter tych ostatnich spadków jest co najmniej dyskusyjny i bardzo wątpliwe, by takie tempo zostało utrzymane. Powoli pojawiają się sugestie, że przedwczesne obniżki stóp mogą doprowadzić do zatrzymania tego trendu w ogóle.
Z rynkowego punktu widzenia warto odnotować, że udało się zatrzymać osłabienie złotego, wywołane zeszłomiesięczną decyzją RPP. Euro powróciło poniżej poziomu 4,60 zł i powoli wygląda na to, że poszuka w tych okolicach jakieś konsolidacji. Dolar od wczorajszego szczytu zszedł już 8 groszy w dół, dochodząc do 4,37 zł. Dzisiaj tanieją również frank i funt brytyjski.
Rynek pracy na rozdrożu
Najważniejszym globalnym odczytem tego tygodnia będą jutrzejsze NFP, czyli rządowy raport na temat zatrudnienia w sektorze pozarolniczym. Analitycy mają pewien problem z pozycjonowaniem swoich oczekiwań. Z jednej strony we wtorek tzw. JOLTS-y okazały się wyjątkowo optymistyczne, z drugiej wczorajszy ADP był już mocno rozczarowujący. Ostateczny wynik był blisko dwukrotnie niższy od predykcji. Inwestorzy przykładają tak dużą wagę do rynku pracy, gdyż wierzą, że może on skłonić FED do zakończenia cyklu podwyżek. Powszechnie wiadomo, że jest on oczkiem w głowie decydentów z Rezerwy Federalnej, dlatego wszelkie oznaki jego słabości, budzą dużo nadziei wśród gołębi. Niezależnie od wczorajszej zawieruchy związanej z ADP, dolar wciąż pozostaje silny. Wiele wskazuje na to, że jutro zakończymy dwunasty z rzędu tydzień spadkowy na głównej parze walutowej globu. Tak jednoznaczny i trwały trend na tej parze zdarza się ekstremalnie rzadko. W przeciągu tych trzech miesięcy euro potaniało już o 8 centów. Dzisiaj jesteśmy już w okolicach 1,05 $, co jest ważnych technicznie poziomem. Jego pokonanie może otworzyć drogę nawet do parytetu.
Dzisiaj brak ważniejszych odczytów makroekonomicznych. Nie zabraknie za to wystąpień członków ciał decyzyjnych z wielu banków centralnych. Nas najbardziej będzie interesować konferencja prezesa Glapińskiego, ale oprócz niego głos zabiorą Nagel i Guindos z EBC oraz Daly, Barkin, czy Kashkari z FED.