Od stycznia 2017 roku, gdy OPEC i państwa nienależące do organizacji rozpoczęły wdrażanie porozumienia o ograniczeniu produkcji ropy, ceny surowca zwodniczo zaczęły się stabilizować. Cena Brent obecnie sytuuje się w przedziale 53,18$ a 55,91$.
Nie oznacza to jednak, że ceny ropy ustabilizowały się. Tak naprawdę, rynek ropy wydaje się być teraz szczególnie zagrożony utratą równowagi. Każdy strzęp informacji, sugerujący, że nadwyżka podaży zaczyna ustępować, jest neutralizowany przez dane wskazujące, że jest wręcz przeciwnie. Wyobraźmy sobie wagę, na której dane o produkcji OPEC ciągną szalę w dół po jednej stronie, a po drugiej stronie znajdują się raporty o większej liczbie wiertni naftowych i rosnących zapasach ropy naftowej w USA, które przechylają szalę na drugą stronę.
W pewnym momencie jedna strona przeważy tak mocno, że druga nie będzie w stanie zrekompensować zachwiania. Pytanie brzmi: która strona będzie cięższa i kiedy to nastąpi?
OPEC opublikowało swój oficjalny raport o cięciach produkcji w poniedziałek i ogłosiło go wielkim sukcesem – 93%zgodności z porozumieniem (skala zgodności różni się zależnie od źródła raportu. Raport OPEC ma z założenia składać się z własnych raportów o produkcji oraz z danych z kilku niezależnych źródeł). W tym samym raporcie OPEC również zrewidował swoją prognozę popytu nieco w górę. Skala zgodności jest tutaj kluczową liczbą, ale niekoniecznie tak istotną, jak fakt, że Arabia Saudyjska obniżyła swoją produkcję bardziej, niż oczekiwano – o niemal 500 000 baryłek na dzień – co wyrównało wzrosty produkcji w Nigerii, Libii i Iranie.
Z drugiej strony jednak, raport EIA z zeszłego tygodnia pokazał, że zapasy ropy naftowej w USA wzrosły o 13,8 mln baryłek. Liczba aktywnych wiertni ropy naftowej wzrosła o 8, do 591. (Liczba wież wiertniczych niekoniecznie jest bezpośrednim wskaźnikiem produkcji ropy, ponieważ wydobycie gazu łupkowego często zależy od DUC, wywierconych, ale nieukończonych szybach, których liczba może wzrosnąć, a do których niepotrzebna jest więcej wiertni). Raport OPEC zrównoważył niekorzystny raport EIA, ale jest możliwe, że kolejny raport EIA pokaże dodatkowy wzrost, ponieważ amerykańskie rafinerie (pracujące teraz na pełnych obrotach, ze względu również na trwające sezonowe prace konserwacyjne) nie mogą pobrać i przetworzyć wystarczających ilości surowca, aby nadążyć za wydobyciem i importem. W wyniku tego, istnieje wsparcie dla amerykańskiej ropy, dające obraz nadmiernej ilości zapasów.
Jasnym jest, że OPEC martwi się już teraz o swoją zdolność do utrzymania ropy w przedziale cenowym bliskim 55$ za baryłkę w obecnej sytuacji. Państwa członkowskie i spoza organizacji już omawiają plany przedłużenia cięć produkcji. Istnieją jednak wskazania, że w czerwcu to już nie będzie konieczne.
W ramach ustaleń umowy o cięciu produkcji, Iran uzyskał zezwolenie na dalsze podnoszenie swojej produkcji. Dane zTankerTrackers.com wskazują, że duża część wzrostu irańskiej produkcji to prawdopodobnie ogromna wyprzedaż ropy, którą Iran przechowywał na tankowcach w Zatoce Perskiej. Jak wynika z raportów, irańskie magazyny pływające przechowują teraz 15,3 mln baryłek, co jest najniższym poziomem od chwili zniesienia sankcji.
Po drugie, popyt na ropę w Indiach jest obecnie mocno przytłoczony, gdyż rząd państwa stara się pozbyć wszelkich wysokowartościowych nominałów z obrotu. Większość klientów w Indiach płaci za benzynę i diesel w gotówce. Doprowadziło to do spadku o 7,8% w zużyciu diesla w styczniu, a teraz odbija się to na popycie na ropę naftową (Indie importują 80% swoich paliw). Analitycy spodziewają się jednak, że popyt w Indiach odbije się w marcu, gdy proces demonetyzacji zostanie doprowadzony do końca.
Jeśli Arabia Saudyjska utrzyma swoją produkcję na niskim poziomie, Irak zastosuje się do ustalonych cięć, Iran wyczerpie swoje pływające magazyny, a popyt w Indiach się odbije, OPEC może nie będzie musiało polegać na spekulacjach, aby powstrzymać ceny ropy przed zbyt mocnym spadkiem przed czerwcem.
Amerykańskie rafinerie również prawdopodobnie zaczną pobierać więcej ropy naftowej z magazynów w USA, aby zacząć przygotowania paliw do sezonu letniego, co sprawi, że będzie się wydawało, że zapasy się zmniejszają. Wszystkie te czynniki mogą przechylić szalę na korzyść wyższych cen, pomimo zwiększonej produkcji gazu łupkowego.
Z drugiej strony, Arabia Saudyjska prawdopodobnie podniesie swoją produkcję w lecie, Irak może nie zastosować się do wymogów porozumienia, Nigeria i Libia nadal mogą zwiększać swoją produkcję, rosyjska produkcja może wzrosnąć wraz z nadejściem lata, a amerykańskie rafinerie mogą pobrać mniej zapasów ropy, niż oczekiwano. Jeśli te czynniki staną się faktem, to nadwyżka surowca na rynku znów może zwyciężyć, a OPEC będzie musiało dokonać dużych poświęceń, aby zapobiec spadkowi cen.