Wyhamowanie spadków na złotym

Zachowanie indeksu syntetycznego złotego w ostatnich dniach nie zmieniło zasadniczo obrazu technicznego tego instrumentu. Pod znakiem zapytania pozostaje wygenerowany 9 kwietnia sygnał wzrostowy. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.

Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu

Na odbywającym się w tym tygodniu posiedzeniu FOMC nie zapadły żadne decyzje odnośnie zmiany polityki monetarnej za Oceanem. Rezerwa Federalna pozostawiła stopy procentowe bliskie zero i nie zapowiedziała wychodzenia z trzeciej rundy luzowania ilościowego pieniądza.

Zgodnie z oczekiwaniami Europejski Bank Centralny obniżył koszt pieniądza o 25 punktów bazowych. Ta decyzja nie wpłynęła jednak na osłabienie europejskiej waluty, ponieważ była już w cenach. Dopiero zapowiedź Mario Draghi na konferencji po tym posiedzeniu, że bank centralny jest technicznie gotowy na ujemne stopy depozytowe w strefie euro przeceniła wspólną walutę.

Pozytywnie w zeszłym tygodniu zaskoczyły dane z amerykańskiego rynku pracy – stopa bezrobocia spadła do 7,5 proc, czyli najniższego poziomu od grudnia 2008, więcej od prognoz wzrosło także zatrudnienie w sektorze pozarolniczym. Lepsza od oczekiwań była również większość odczytów europejskich indeksów PMI, a także indeks zaufania konsumentów – Conference Board w kwietniu.

INDEKS PLN

Zachowanie indeksu syntetycznego złotego w ostatnich dniach nie zmieniło zasadniczo obrazu technicznego tego instrumentu. Pod znakiem zapytania pozostaje wygenerowany 9 kwietnia sygnał wzrostowy. Osłabienie złotego do głównych walut w połowie tygodnia pozwoliło stronie podażowej ponownie zepchnąć notowania indeksu syntetycznego z powrotem do wnętrza kanału spadkowego, w którym poruszał się od połowy stycznia (patrz wykres). Od dwóch tygodni indeks buduje wąską konsolidację w okolicy tego wsparcia. Technicznie powrót do wnętrza formacji zazwyczaj stanowi zanegowanie wcześniejszego wybicia i kontynuację spadków przynajmniej w okolice jej dolnego ograniczenia (obecnie poziom 73,22 pkt.). Z drugiej strony patrząc na wykresy konkretnych par ze złotówką w crossie – żadne istotne opory nie zostały na tych parach przełamane. Ponadto indeks złotego nie zszedł poniżej 61,8% zniesienia fali wzrostowej z genezą 4 kwietnia (73,6 pkt.), a żadna ze stron nie potrafi uzyskać trwałej przewagi na tym rynku. Wariant wzrostowy jest preferowany również z uwagi na sytuację na instrumentach skorelowanych ze złotówką.

Dopóki zatem poziom 73,6 pkt. pozostanie utrzymany, nie przekreślałabym scenariusza wzrostowego, czyli kontynuacji średnioterminowego trendu w górę z genezą w czerwcu 2012. Ostatecznym potwierdzeniem tego byłoby dopiero pokonanie strefy oporów 74 - 74,15 pkt.(tegoroczne maksima, linia trendu poprowadzona po szczytach z ostatnich miesięcy i 50% zniesienie sekwencji spadkowej z kwietnia 2011). Otworzyłoby to indeksowi drogę przynajmniej do poziomu 74,5 pkt., a w wariancie optymistycznym nawet okolic 76 pkt. (geneza na wykresie).

EUR/PLN

Dotarcie notowań EUR/PLN w pobliże ważnych średnio- i długoterminowych wsparć 4,0760 – 4,0880 wyhamowało spadki na tej parze w pierwszej połowie minionego miesiąca (geneza na wykresie). Po zbudowaniu wąskiej konsolidacji powyżej tych wsparć, na rynku wykształciło się wzrostowe odbicie. Notowania nie zdołały jednak sforsować kluczowego oporu (4,1660) wyznaczanego przez 61,8% zniesienie całej sekwencji spadkowej trwającej od 31 stycznia i jednocześnie wrócić powyżej pokonanej 8 kwietnia linii trendu wzrostowego. Obrona tych oporów jest moim zdaniem potwierdzeniem, że ostatnie wzrosty są jedynie ruchem korekcyjnym.

W perspektywie średnioterminowej od sierpnia ubiegłego roku na notowaniach EUR/PLN dominuje trend boczny. Dopiero pokonanie poziomu 4,03 pozwoliłoby na kontynuację trendu spadkowego z genezą w grudniu 2011 (patrz wykres). Wariant spadkowy jest preferowany także ze względu na średnioterminową cykliczność występującą na tej parze (modelowe dno cyklu wypada w drugiej połowie maja tego roku).
USD/PLN
Po tym jak 5 kwietnia notowania USD/PLN przełamały linię trendu wzrostowego, ruch w dół był na tej parze kontynuowany do okolic 61,8% zniesienia fali wzrostowej z genezą 1 lutego (okolice 3,13). Poziom ten został obroniony przez stronę popytową, co skutkowało wygenerowaniem odbicia, które zniosło dokładnie połowę fali spadkowej z 4 kwietnia. Dopóki utrzymana pozostanie strefa 3,20 - 3,22 te wzrosty będą miały jedynie charakter korekty. Zachowanie notowań USD/PLN w ostatnich dniach zdaje się potwierdzać ten scenariusz. W wyniku obrony wspomnianej strefy oporów przewagę na rynku w zeszłym tygodniu posiadała strona podażowa. Kontynuacja spadków pozwoliłaby na testowanie strefy 3,04 – 3,00 (tegoroczne minima oraz 61,8% zniesienie sekwencji w górę maj 2011 – maj 2012). W takim wariancie będziemy mieć do czynienia z nowym średnioterminowym trendem spadkowym. Ten scenariusz jest nadal scenariuszem preferowanym.

CHF/PLN

Notowania CHF/PLN pomimo powrotu do średnioterminowego, spadkowego kanału regresji, z którego wybiły się pod koniec marca, nie kontynuowały spadków do dolnego ograniczenia tej formacji. Obecnie przebiega ono w okolicy 3,2350. Strona popytowa obroniła 10 kwietnia strefę wsparć 3,3477 – 3,3688 co skutkowało zbudowaniem fali wzrostowej w kolejnych tygodniach (patrz wykres). W minionym tygodniu notowania ponownie dotarły do górnej granicy kanału, ale próba wybicia górą zakończyła się póki co niepowodzeniem. Dopóki poziom ten będzie broniony wariant spadkowy nie zostanie zanegowany, a ostatnia fala wzrostowa będzie uważana jedynie za ruch korekcyjny.

GBP/PLN

W minionym tygodniu umacnianie funta szterlinga względem złotego znacznie wyhamowało. W poniedziałek oglądaliśmy spadkową korektę, a w dalszej części tygodnia lokalną konsolidację. Kurs tej pary pozostaje blisko górnego ograniczenia długoterminowego kanału regresji, we wnętrzu którego porusza się od maja zeszłego roku. Jeżeli obecna fala wzrostowa ma być trzecią falą w strukturze z genezą 12 marca i równość tych fal w górę ma zostać zachowana, to modelowy zasięg tego ruchu wypada na poziomie 5,02 (patrz wykres). Cały czas jednak traktowałabym tą sekwencję jako korektę struktury spadkowej z listopada ubiegłego roku, której 61,8% zniesienie znajduje się w okolicy poziomu 5,04.

Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu

W tym tygodniu w centrum uwagi inwestorów będzie posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Z ankiety Reutera wynika, że 68% ekonomistów nie oczekuje obniżki stóp na tym posiedzeniu, ale słabe dane makro z naszego kraju, w tym najniższy od 45 miesięcy odczyt indeksu PMI dla przemysłu oraz poziom stopy WIBOR w ujęciu miesięcznym sugerują co innego. Za obniżką kosztu pieniądza w Polsce przemawia także prognozowany odczyt inflacji CPI w kwietniu oraz obniżka stóp przez EBC. Jeżeli obniżka nastąpi na najbliższym posiedzeniu może to być pretekstem do krótkoterminowej przeceny złotówki.

Karolina Bojko-Leszczyńska
EFIX Dom Maklerski S.A.