• W najnowszym raporcie Światowa Rada Złota jako kluczowy czynnik kształtowania ceny XAU wskazuje ujemne stopy
• Znaczna część światowego długu rządowego jest obecnie ujemnie oprocentowana
• Sezon publikacji zysków w Stanach Zjednoczonych może również przyczynić się do wzrostu ceny złota
W ubiegłym tygodniu Światowa Rada Złota (World Gold Council, WGC) opublikowała najnowszy raport na temat rynku, zatytułowany: „Złoto w świecie ujemnych stóp procentowych” (ang. Gold in a world of negative interest rates). Strategia obniżania stóp do wartości ujemnych najprawdopodobniej była jedną z głównych przyczyn zmian nastrojów inwestorów, odnotowanych dotychczas w tym roku.
Po gwałtownym wzroście w styczniu złoto od niemal dwóch miesięcy wykazuje kurs boczny. W tym okresie rynek zastanawiał się, czy zdecydowany wzrost popytu ze strony inwestorów, utrzymujący się od początku tego roku, może doprowadzić do realizacji zysków.
To szczególna obawa, biorąc pod uwagę ubiegłoroczne wydarzenia, kiedy to złoto, po mocnym rozpoczęciu roku, w kwietniu dokonało nieoczekiwanego zwrotu w dół. Wyprzedaż trwała pozostałą część roku i była dowodem na kolejny falstart żółtego metalu po licznych podobnych sytuacjach od czasu maksimum z 2011 r.
Jeden z głównych powodów przekonania, że tym razem sytuacja będzie inna, został wyraźnie zaznaczony w raporcie WGC. Na skutek obniżenia stóp do wartości ujemnych przez banki centralne w Europie i Japonii, obligacje rządowe warte biliony zostały objęte ujemnym oprocentowaniem.
W opinii WGC: „historia wykazuje, że w okresach niskich stóp procentowych zyski generowane przez złoto są zwykle ponad dwukrotnie wyższe od średniej długoterminowej”.
Jednym z rodzajów inwestycji, które coraz częściej podaje się jako alternatywę dla obligacji o zerowej rentowności, są metale szlachetne. WGC podaje cztery powody, dla których ujemne stopy procentowe strukturalnie zwiększą popyt na złoto jako aktywo portfelowe:
• Niższy koszt alternatywny związany z inwestowaniem w złoto;
• Ograniczona pula aktywów, w które mogliby inwestować niektórzy inwestorzy/zarządzający środkami pieniężnymi;
• Mniejsze zaufanie do pieniądza fiducjarnego ze względu na ryzyko wojen walutowych i interwencji monetarnych;
• Dalszy wzrost niepewności i zmienności na rynku, ponieważ bankom centralnym kończą się efektywne rozwiązania polityczne dotyczące walki z inflacją/deflacją i/lub stymulowaniem wzrostu gospodarczego.
(Raport, w tym szczegółowa analiza powyższych punktów, dostępny jest tutaj.)
Po wielokrotnym dotarciu do wsparcia poniżej poziomu 1 210 USD za uncję złoto podjęło dziś kolejną próbę umocnienia. Pomogła w tym w szczególności publikacja najnowszego protokołu FOMC, zawierającego obszerną dyskusję na temat możliwości podniesienia amerykańskich stóp procentowych.
Nawet jeżeli do podwyżki istotnie dojdzie, nie zmieni to prognoz dotyczących wyjątkowo niskich i ujemnych stóp procentowych w innych krajach.
W przyszłym tygodniu rozpoczyna się sezon publikacji zysków za I kwartał w stanach Zjednoczonych i mimo iż S&P 500 znajduje się blisko maksimów, rynek szykuje się na najgorszy sezon od czasu kryzysu z 2009 r.
W opublikowanej na początku tego tygodnia kwartalnej prognozie podkreśliliśmy potencjał wzrostu ceny złota po okresie konsolidacji. Słabszy dolar (ostatnio przede wszystkim względem JPY), ryzyko wzrostu zmienności na giełdzie i stały nacisk na ujemne stopy procentowe mogą przyczynić się do odnowy zainteresowania złotem i srebrem - i to wcześniej, niż przewidywano.
Z perspektywy technicznej istotne są tu dwa poziomy oporu. Przede wszystkim mamy poziom 1 245 USD za uncję, czyli ostatni wierzchołek i zniesienie o 50% z linii marcowej wyprzedaży.
Wybicie powyżej znacznie ważniejszego obszaru 1 255 USD – tj. zniesienia o 61,8% – sygnalizowałoby powrót do maksimum i potencjalnie jeszcze dalej. Kluczowe wsparcie to w dalszym ciągu obszar pomiędzy 1 165 i 1 195 USD za uncję.