Analiza przygotowana przez Kathy Lien, dyrektor generalną w dziale strategii w firmie BK Asset Management, tuż po zamknięciu amerykańskiej giełdy
2017 był najgorszym od ponad dekady rokiem dla dolara amerykańskiego, którego indeks spadł o ponad 9%. Ostatni raz tak trudny okres odnotował w 2003 roku, kiedy to zanurkował o 14,6%. Pod pewnymi względami lata te były do siebie podobne, gdzie inflacja była niska, akcje osiągały dobre wyniki, a Rezerwa Federalna podnosiła stopy procentowe. Jednak 14 lat temu USA miało do czynienia z deflacją, a nie niską inflacją, Fed podniósł stopy procentowe tylko raz w porównaniu do 3 zarejestrowanych w tym roku, a rynek akcji odbił wtedy 8% w porównaniu z tegorocznymi zyskami w wysokości prawie 20%.
Nie zmienia to faktu, że rok 2017 był słaby dla dolara amerykańskiego, co jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że Fed był najbardziej agresywnym bankiem centralnym. Fed podwyższył stopy procentowe o 75 pb w związku z silniejszym wzrostem gospodarczym i niskim bezrobociem. Odnotowany wzrost PKB w 2017 roku, był najsilniejszy od 2014, a stopa bezrobocia najniższa od 2000. Przez większą część roku prezydent Trump walczył o wsparcie dla swojego programu gospodarczego, a to wraz z wieloma innymi czynnikami, w tym zawirowaniami politycznymi pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Koreą Północną, zaszkodziło zaufaniu globalnych inwestorów, którzy woleli odejść od dolara.
Patrząc na rok 2018, Rezerwa Federalna pozostanie najbardziej jastrzębim wśród banków centralnych, podwyższając stopy procentowe w zakresie od 50 do 100 pb (choć najbardziej prawdopodobne wydaje się 75 pb). Niskie bezrobocie, obniżki podatków wraz z zaufaniem konsumentów i biznesowym, doprowadzą do szybszego wzrostu gospodarczego w nadchodzącym roku. Wszystko to powinno przyczynić się do wzrostu inflacji i umocnienia gospodarki, prowadząc do ożywienia na rynku dolara amerykańskiego w 2018 roku. Możemy nie doczekać się umocnienia indeksu dolara powyżej 100, a kursu pary USD/JPY z powrotem na pułapie 120, ale jest szansa na 5% umocnienie jego wartości. Wraz z rozpoczęciem Nowego Roku, nadchodzący tydzień będzie dość ważny dla dolara, gdzie swoje przemówienia zaplanowali szefowie Fed - Bullard, Harker i Mester. Mester posiadać będzie prawo głosu w FOMC, w 2018 roku, zwykle prezentując jastrzębie poglądy. Dane o zmianie zatrudnienia w sektorach pozarolniczych, również znajdują się w przyszłotygodniowym kalendarzu ekonomicznym, ale biorąc pod uwagę, że nie przewiduje się zmiany stóp procentowych przez Fed aż do marca, raport ten może mieć bardziej ograniczony wpływ na dolara niż jego poprzednie publikacje.
Z kolei rok 2017 był fenomenalny dla euro. Pomimo sporych zawirowań politycznych, a także, podczas gdy bank centralny pozostawał niechętny wobec zawężania programu luzowania ilościowego, wspólna waluta zyskała 13% w stosunku do dolara amerykańskiego, 10% w odniesieniu do dolara nowozelandzkiego, 8% do jena japońskiego i 4% do funta brytyjskiego. Umocnienie niemieckiej gospodarki odegrało ważną rolę we wzrostach europejskiej waluty, ale ważnym czynnikiem był tu również spadek kursu dolara amerykańskiego. Mamy za sobą większość najważniejszych europejskich wyborów, a zwycięstwo Macrona we Francji sprzyjało zyskom, podczas gdy klęska partii Merkel w Niemczech i katalońskie głosowanie w sprawie niepodległości regionu, miały jedynie ograniczony wpływ na kurs euro.
Temat europejskiej polityki pozostanie w centrum uwagi w 2018 roku. Gdzie pomiędzy marcem a majem odbędą się we Włoszech wybory. Angela Merkel nadal będzie pracować nad utworzeniem nowego rządu, podczas gdy Hiszpania zajmie się secesyjnymi dążeniami w Katalonii. Europejski Bank Centralny przewiduje, że mocny wzrost gospodarczy będzie w nadchodzącym roku kontynuowany, ale biorąc pod uwagę 13% wzrost euro, uważamy, że tempo to zacznie się powili zmniejszać. EBC jasno zasygnalizował, że nie planuje podwyżki stóp procentowych przynajmniej do października, pozostając daleko w tyle za Fed. Jednak aktualnie to euro nabiera tempa, co oznacza, że w niedługim czasie możemy zobaczyć parę EUR/USD na pułapie 1,21. Poza niemieckimi danymi dotyczącymi rynku pracy i grudniowym wskaźnikiem CPI dla strefy euro, nie spodziewamy się publikacji ważniejszych raportów ekonomicznych z tego regionu, w pierwszym tygodniu 2018 roku. Należy jednak pamiętać, że jako region zależny od eksportu, strefa euro rozwija się, gdy waluta jest słaba. Im euro bardziej się umacnia, tym trudniej będzie bankowi centralnemu go obniżyć, co nieuchronnie będzie miało negatywny wpływ na walutę.
Minął już ponad rok od kiedy Wielka Brytania zagłosowała za opuszczeniem Unii Europejskiej. Jest to jeden z największych wstrząsów politycznych w tym dziesięcioleciu. Niektórzy członkowie Unii Europejskiej nadal wierzą, że Brexit jest odwracalny i chociaż pod względem prawnym jest to możliwe, to rząd Wielkiej Brytanii nie planuje unieważnić głosowania. Perspektywa Brexitu mocno zaszkodziła funtowi szterlingowi w 2016 roku, ale rok 2017 był rokiem konsolidacji i jego odbicia. Funt szterling umocnił się o 8% w stosunku do dolara amerykańskiego i ponad 4% w odniesieniu do japońskiego jena i franka szwajcarskiego. Chociaż powiększył zeszłoroczne straty o kolejne 4% w stosunku do euro, kurs pary EUR/GBP jest aktualnie znacznie poniżej poziomu maksimum z 2017 roku.
Wyznaczoną datą na Brexit jest marzec 2019 roku, co oznacza, że w przyszłym roku wszystko będzie dotyczyło koncesji Brexitowych. Premier May udowodniła, że jest gotowa zrobić wszystko, aby ułaskawić UE, która od samego początku przyjęła twarde stanowisko. Jest ona niezwykle zmotywowana do zawarcia umowy i istnieje szansa, że będziemy świadkami miękkiej umowy przejściowej, co zakończy się łagodnym wyjściem z UE. Brexit nadal negatywnie wpływa na wzrost gospodarczy, ale największe jego konsekwencje będą odczuwalne w 2019 roku i później, ale nie w roku nadchodzącym. Zamiast tego 2018 będzie rokiem, w którym umowa Brexitowa zostanie zatwierdzona. Wszelkie przełomy i postępy w nadchodzącym roku będą pozytywne dla funta szterlinga, a jego największe zyski będą widoczne w odniesieniu do euro. W najbliższym czasie brytyjska gospodarka pozostanie spowolniona, a raport o PMI z przyszłego tygodnia pokaże nam, jak zakończy się ten rok.
Rok 2018 powinien być pozytywny również dla dolara kanadyjskiego. Chociaż najnowsze dane PKB nie spełniły oczekiwań, krajowa gospodarka umacnia się, konsumenci wydają pieniądze, a rynek pracy jest silny. Bank Kanady podwyższył stopy procentowe w ubiegłym roku i jest gotowy do ponownego zacieśnienia w 2018 roku. Na 72% wyceniana jest w tej chwili szansa na podwyżkę stóp o ćwierć punku w marcu, natomiast podwyżka kwietniowa aż na 85%. Także na 75% szacuje się możliwość przeprowadzenia dwóch podwyżek przed końcem przyszłego roku. Bank Kanady może przeprowadzać podwyżki w wolniejszym tempie, ale oczekuje się, że wraz z Fed będą zacieśniać politykę, gospodarka osiągnie lepsze wyniki, a inflacja przekroczy 2% w ujęciu rocznym. Perspektywa silniejszego globalnego wzrostu w 2018 roku, powinna również wpłynąć na wzrost cen ropy naftowej, co zapewni „loonie” dodatkowe zyski. Największym zagrożeniem dla CAD jest renegocjacja umowy NAFTA, ale miniony rok pokazał nam, że kanadyjska gospodarka jest bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, odporna na amerykańskie wpływy. W nadchodzącym roku przewidujemy powrót USD/CAD do pułapu 1,20. USD/CAD znajdzie się w centrum uwagi w przyszłym tygodniu ze względu na publikacje dotyczące bilansu handlowego, zatrudnienia i wskaźnika PMI IVEY.
Zarówno dolar australijski, jak i nowozelandzki zyskały w zeszłym roku na wartości w stosunku do dolara amerykańskiego, ale skala zysków nie mogła być bardziej zróżnicowana, szczególnie w przypadku dwóch krajów, które są tak silnie skorelowane. Dolar australijski wzrósł o ponad 8% w stosunku do dolara, podczas gdy zyski dolara w Nowej Zelandii zostały ograniczone do 2%. Umocnienie obu walut było napędzane przez osłabienie dolara amerykańskiego i poprawiające się warunki dla ryzykownych inwestycji, ale wewnętrzne problemy Nowej Zelandii uniemożliwiły jej czerpanie takich samych korzyści jak AUD. Zaczynając od zawirowań politycznych, a kończąc na spadkowej serii cen produktów mlecznych, gospodarka Nowej Zelandii boryka się z problemami, ale patrząc na Nowy Rok, niższe bezrobocie, perspektywa stymulacji monetarnej, podwyżki płac i umocnienia inflacji mogą skłonić Bank Rezerw do rozpoczęcia rozmów o podwyżkach stóp procentowych. Oczekuje się, że w ciągu najbliższych 3 lat, płaca minimalna wzrośnie o 20%. Wyższe płace powinny prowadzić do zwiększenia wydatków, wzrostu gospodarczego i presji cenowych, które z kolei powinny przynieść umocnienie dolara nowozelandzkiego. W Australii utrzymującym się problemem był spowolniony wzrost wynagrodzeń, i chociaż przekierunkowanie gospodarki opartej na wydobyciu do tej opartej na innych sektorach, wspierało krajową gospodarkę, to perspektywa słabszego wzrostu w 2018 roku może ograniczyć zyski AUD. Bank Rezerw Australii może podnieść stopy procentowe, ale ruch ten będzie bardziej powolny niż ten w Fed. To sprawia, że prognozy dla AUD są niepewne, ponieważ waluta może zyskać dzięki silniejszym globalnym wzroście gospodarczym, ale jednocześnie stracić ze względu na spowolnienie gospodarki chińskiej. W najbliższym czasie AUD i NZD wydają się być gotowe na przedłużenie serii zysków, ale duża ich część będzie oparta na silniejszym australijskim wskaźniku PMI, który ma zostać opublikowany w przyszłym tygodniu.