S&P500 – W kilkusesyjnym terminie możliwe są wzrosty. Z grudniowego dna możemy zobaczyć 5-falową strukturę. Psychologiczny i techniczny opór znajduje się na poziomie 2700 pkt. Po nieudanej próbie jego przełamania oczekuje na przesilenie.
EUR/USD – W kilkusesyjnej perspektywie oczekuję przełamania wsparcia w rejonie 1.1720-1.1730 USD. Wtedy otwiera się droga na listopadowe minima (1.1553-1.1580 USD)…
Złoto – Odbicie z wtorkowego dna (1238 USD) jest w mojej ocenie korekcyjne. Sygnał zakończenia odbicia pojawi się po trwałym przebiciu wsparcia w okolicy 1251 USD. Potem musi to być potwierdzone przełamaniem ostatniego dołka (1238 USD). Wtedy otwiera się droga do przeceny do wsparcia w okolicy 1210-1215 USD. Po obronie wsparcia można oczekiwać na trwalsze odbicie.
Ropa – Odbicie z czwartkowego dna może się okazać korekcyjne. Trwałe przełamanie wsparcia w rejonie 57.00 USD wygeneruje sygnał do powrotu na grudniowe minimum w ramach Fali 4-tej. Wsparcie jest w rejonie 55.3 USD. W dalszej perspektywie możliwa jest kolejna fala wzrostów. Możliwy jest wzrost do silnej bariery w rejonie 60.50-61.70 USD.
Rynek akcji w USA, krótki termin (kontrakty S&P500)
S&P500 – W ubiegłym tygodniu zgodnie z oczekiwaniami FED podniósł stopy procentowe. W dłuższej perspektywie nie miało to większego wpływu na rynek. Indeks pozostaje nadal w silnym trendzie. W czwartek doszło do przekroczenia ważnego wsparcia w rejonie 2661 pkt. Dno wypadło na poziomie 2651.75 pkt. W piątek kontrakty wróciły powyżej tego wsparcia i w ciągu kilku godzin doszło do ustanowienia nowego długoterminowego szczytu na poziomie 2683.25 pkt., zamknięcie blisko szczytu na poziomie 2682 pkt. (wykres 1).
Wykres 1. Kontrakty na indeks S&P500 w układzie dziennym
Z dna z 6-grudnia widoczna jest już 5-falowa struktura tworząca większą formację (podf 5 – zielone oznaczenia). Analizując strukturę wzrostów z dna z czwartku widoczna jest na razie 3-falowa formacja. Przed nami na początku tygodnia możliwa jest malutka podfala 4-ta (nie zaznaczona na wykresie). Po jej zakończeniu możliwy jest kolejny szczyt w ramach małej podfali 5-tej. Wzrosty mogą dotrzeć nawet do oporu w rejonie 2700 pkt. Z dna z połowy listopada 2016 roku (wybory w USA) możemy zobaczyć pełny impuls w postaci 9-falowej struktury. Na poziomie 2700 pkt. może się zakończyć fala 7 (niebieskie oznaczenia). Spadki w ramach fali 8 mogą znieść falę 7 o 38%, co spowodowałoby spadek o zasięgu blisko 100 punktów. Do końca stycznia 2018 roku możliwy jest kolejny szczyt w ramach fali 9-tej (niebieska cyfra). W dłuższej perspektywie możliwe jest przesilenie i wejście w korekcyjną falę 4-tą (zielona cyfra). W długim kilkumiesięcznym terminie możliwe są dalsze wzrosty.
Perspektywa długoterminowa
Od jesieni 2011 roku indeks wzrósł o ponad 100%. FED wpompował w system finansowy ogromne pieniądze, które doprowadziły do powstania bańki na rynku. Pieniądze te nie wpłynęły na znaczną poprawę sytuacji w realnej gospodarce. Pierwsza podwyżka stóp procentowych nastąpiła w grudniu 2015 r., druga rok później, 3-cia w marcu 2017 r., 4-ta w czerwcu 2017 r., 5-ta w grudniu 2017 r.
FALA 3 skończyła się w maju 2015 roku na poziomie 2134 pkt. Spadki ze szczytu z maja 2015 roku były tylko dużą korektą płaską (A-B-C), w ramach wielomiesięcznej fali czwartej (FALA 4). Od lutego 2016 roku znajdujemy się w silnej fali wzrostowej (wykres 2).
Wykres 2. Kontrakty na indeks S&P500 w układzie tygodniowym
Obecnie znajdujemy się w fali 3-ciej (niebieska cyfra (3)). Z kolei ta fala powinna mieć 5-falowy układ. Fala 3-cia (zielona cyfra) nadal trwa i dotarła do poziomu 2683.25 pkt. (szczyt sprzed tygodnia był na poziomie 2665.25 pkt.). Kolejne sesje mogą przynieść dalsze wzrosty. Potem możliwa jest lokalna korekta. W dalszej perspektywie (styczeń-luty 2018 roku) możemy wejść w największą od listopada 2016 r. korektę (fala 4, zielona cyfra), potem możliwa jest jeszcze fala 5-ta (zielona cyfra). Wtedy dojdzie do zakończenia blisko rocznej fali 3-ciej (niebieska cyfra (3)). Po niej pojawi się duża przecena. Prawdopodobnie wielu inwestorów będzie oczekiwać wielkich i długoterminowych spadków. Będzie to jednak tylko fala 4-ta (niebieska cyfra (4). W dalszej kilkumiesięcznej perspektywie można oczekiwać ostatniej fali 5-tej (niebieska cyfra (5). Dopiero ona zakończy trend wzrostowy z dna z 2016 roku.
Wielka przecena na rynku akcji w USA rozpocznie się najprawdopodobniej najwcześniej na jesieni 2018 roku. Przebicie szczytu fali (3-ciej niebieska cyfra), którego jeszcze nie znamy wygeneruje sygnał do korekty wzrostów z poziomu 1800 pkt. Kolejny sygnał pojawi się po przełamaniu wsparcia w okolicy 2100 pkt. To będzie oznaczać przecenę do wsparcia w rejonie 1800 pkt.
Rynek akcji w Niemczech
Z listopadowego szczytu (13533 pkt.) doszło do sporego spadku. Dno wypadło na poziomie 12843 pkt., potem doszło do odbicia. Przyjęło ono postać konsolidacji w zakresie 12805-13200 pkt. Ze szczytu z ubiegłego piątku (13244 pkt.) doszło do spadków. Dno wypadło w czwartek na poziomie 13003 pkt. W ciągu dnia nastąpiło silne odbicie do 13157 pkt. Piątkowe zamknięcie wypadło na poziomie 13110 pkt. (wykres 3).
Wykres 3. Kontrakty na indeks DAX
W krótkim terminie oczekuję wzrostów i przebicia szczytu z czwartku (13157 pkt.) to otworzy drogę do oporu w rejonie 13200 pkt. Jeśli potem doszłoby do przebicia szczytu sprzed tygodnia (13244 pkt.) to możliwe jest wybicie w górę z wielosesyjnej konsolidacji. Możliwe, że w dłuższej perspektywie dojdzie do powrotu na tegoroczne maksimum (fala B).
Po nieudanej próbie trwałego przebicia tej bariery oczekuję na powrót do wsparcia w rejonie 12800-12900 pkt. w ramach fali C. Po zakończeniu dużej korekty (A-B-C) kontrakty będą gotowe do kolejnej fali wzrostów.
Rynek akcji w Polsce (WIG20)
W ubiegłym tygodniu trwały wzrosty. Szczyt wypadł w czwartek na poziomie 2435 pkt. W piątek nastąpiło spore cofnięcie do 2403 pkt., piątkowe zamknięcie na poziomie 2417 pkt. (wykres 4).
Wykres 4. Kontrakty na indeks WIG20
Przekroczenie oporu w rejonie 2410 pkt. poprawiło sytuację techniczną. Sytuacja techniczna jest mało przejrzysta. W kilkusesyjnej perspektywie możliwy byłby dalszy ruch w górę. Dosyć silny opór jest w okolicy 2455 pkt.
Eurodolar (EUR/USD)
We wtorek doszło do nieudanej próby przełamania wsparcia w okolicy 1.1730 USD. Po czym doszło do odbicia. W środę zgodnie z oczekiwaniami FED podniósł stopy procentowe. Wcześniej przez wiele sesji dolar się umacniał. Rynek dyskontował możliwość podwyżki stóp, gdy się ona już odbyła nastąpiło odreagowanie spadków na dolarze. Na wykresie eurodolara doszło do przekroczenia oporu w rejonie 1.18 USD. Szczyt wypadł w czwartek na poziomie 1.1863 USD. W ciągu dnia doszło do sporego spadku. Dno wypadło na poziomie 1.1765 USD. W piątek po odbiciu kurs spadł do kolejnego dna na poziomie 1.1751 USD. Piątkowe zamknięcie wypadło blisko dna na poziomie 1.1754 USD (wykres 5).
Wykres 5. Eurodolar w perspektywie ostatnich kilkunastu miesięcy
Z listopadowego dna widoczna jest tylko 3-falowa (A-B-C) korekcyjna struktura tworząca podfalę B (zielone oznaczenia). W grudniu możliwe są dalsze spadki do wsparcia w rejonie listopadowych minimów (1.1553-1.1580 USD). Potem możliwe jest korekcyjne odbicie. W dalszej perspektywie możliwe jest przekroczenie listopadowych dołków w ramach Fali 4 (zielone oznaczenia). Późniejszy powrót powyżej listopadowych dołków wygeneruje sygnał do ataku na tegoroczne maksimum (Fala 5).
Złoty (USD/PLN)
USD/PLN – W ubiegłym tygodniu doszło do ataku na opór w rejonie 3.58 PLN. Szczyt wypadł we wtorek na poziomie 3.5974 PLN, potem doszło do realizacji zysków. Piątkowe zamknięcie wypadło na poziomie 3.5778 PLN (wykres 6).
Wykres 6. Kurs dolara w relacji do złotego w perspektywie długoterminowej
Nie doszło do przebicia oporu w okolicy 3.58 PLN. Analogiczna bariera na wykresie indeksu dolara została już przełamana. W takim układzie oczekuję, że dolar przez kolejne tygodnie będzie się umacniał. Na wykresie USD/PLN można w dłuższej perspektywie oczekiwać powrotu do silnej bariery w rejonie 3.65-3.70 PLN. Nieudana próba jej przebicia może doprowadzić do dalszych spadków w ramach fali 5-tej. Dopiero potem zobaczymy trwalsze wielomiesięczne wzrosty na wykresie USD/PLN.
Złoto
We wtorek osiągnięte zostało dno na poziomie 1238.3 USD. Potem nastąpiło odbicie. W środę po decyzji FED kurs złota ruszył mocno w górę. Szczyt wypadł w piątek na poziomie 1264.5 pkt. Próba przełamania silnego oporu w rejonie 1260 USD nie udała się i doszło do spadku do 1255.40 USD. Piątkowe zamknięcie wypadło na poziomie 1257.50 USD (wykres 7).
Wykres 7. Kurs kontraktów na złoto w perspektywie długoterminowej
Odbicie z wtorkowego dna (1238 USD) jest w mojej ocenie korekcyjne. Sygnał jego zakończenia pojawi się po trwałym przebiciu wsparcia w okolicy 1251 USD. Potem musi to zostać potwierdzone przełamaniem wsparcia w okolicy 1238 USD. Wtedy otwiera się droga do spadków do wsparcia w okolicy 1210-1215 USD. Po nieudanej próbie rozbicia wsparcia można oczekiwać na trwalsze odbicie.
Ropa
Początek tygodnia przyniósł wzrosty. Wtorkowy szczyt wypadł na poziomie 58.56 USD. Potem nastąpiła silna przecena. W czwartek osiągnięte zostało minimum na poziomie 56.09 USD. Następnie doszło do silnego odbicia. W piątek dotarło ono do 57.49 USD, zamknięcie wypadło na poziomie 57.30 USD (wykres 8).
Wykres 8. Kurs kontraktów na ropę w perspektywie długoterminowej
W mojej ocenie odbicie z czwartkowego dna może się okazać korekcyjne. Możliwe, że będzie jeszcze kontynuowane. Trwałe przebicie wsparcia w rejonie 57.00 USD może doprowadzić do powrotu na grudniowe minimum i jego przekroczenia (Fala 4, czerwone oznaczenia). Zniesienie Fali 3-ciej o 38% wypada na poziomie 55.30 USD. W dalszej perspektywie oczekuję wzrostów w ramach Fali 5-tej. Możliwe jest osiągnięcie silnej długoterminowej bariery w rejonie 60.50-61.70 USD. Po nieudanej próbie przebicia tej bariery oczekuję na kilkutygodniową realizację zysków.