Niepokojące dane z USA

O ile szacunki ADP nt. rynku pracy były dość optymistyczne – w listopadzie w gospodarce mogło przybyć aż 215 tys. nowych etatów (oczekiwano 173 tys.), a dane za październik zrewidowano w górę do 184 tys. z 130 tys. – to już odczyt indeksu ISM dla usług, zupełnie odwrotnie. W listopadzie odnotowano spadek do 53,9 pkt. z 55,4 pkt. (szacowano 55,0 pkt., a biorąc pod uwagę mocny ISM dla przemysłu, po cichu można było liczyć na więcej). Dodatkowo subindeks zatrudnienia spadł z 56,2 pkt. do 52,5 pkt., a cen płaconych do 52,2 pkt. z 56,1 pkt. To raczej nie sugeruje, że piątkowy odczyt NFP przekroczy 200 tys., a także każe zwrócić uwagę na brak znaczącej presji inflacyjnej. Innymi słowy, to argumenty, które mogą przemawiać za tym, że FED nie będzie się spieszył z redukcją QE3, zwłaszcza na grudniowym posiedzeniu. Tym samym są to argumenty, które podważają koncepcję umocnienia się dolara w grudniu (widać teraz, że sceptycyzm rynku po lepszym ISM dla przemysłu w poniedziałek mógł być uzasadniony). Niemniej zwolennicy dolara mogą czekać z decyzjami do czasu publikacji piątkowych wyliczeń Departamentu Pracy USA – pamiętamy, że niejeden raz „payrolle” rozjeżdżały się względem innych wskaźników.

Jutro wydarzeniem będzie konferencja prasowa szefa Europejskiego Banku Centralnego, po zakończonym posiedzeniu. Inwestorzy będą wsłuchiwać się w to, jak Mario Draghi odnosi się do potencjalnego ryzyka deflacyjnego w ciągu kilkunastu miesięcy, a także jak wygląda kwestia ewentualnego wprowadzenia ujemnej stopy od depozytów. Jeżeli ECB da do zrozumienia, iż są to obawy i spekulacje bez mocnych argumentów, to euro może wyraźnie odreagować.

Na dziennym wykresie EUR/USD widoczny jest istny przekładaniec. Widać, że rynek nie ma siły złamać wsparcia 1,3515-30 i przetestować 1,3490. To może sugerować, że jutro po konferencji ECB wrócimy w okolice 1,3600-1,3620.