Miedź jest wyprzedana, ale obawy przed recesją hamują większe odbicie

Amerykański producent miedzi Freeport-McMoRan (NYSE:FCX) stwierdził w zeszłym tygodniu, że choć pozytywnie oceniają długoterminowe perspektywy dla metali, są również realistami, jeśli chodzi o kierunek w krótkim terminie. Wskazano na niekontrolowaną inflację, gwałtownie rosnące stopy procentowe i droższego dolara, które razem tworzą przeciwności obserwowane obecnie w cenach miedzi.

Ludzie z Freeport nie mogli być bardziej klarowni w swoich przemyśleniach o tym „inteligentniejszym” surowcu na świecie. Krytyczna dla energetyki, telekomunikacji, budownictwa i wielu innych sektorów przemysłu, miedź to legendarny papierek lakmusowy gospodarki. Nie przypadkiem nazywana jest Dr. Miedź. Mówi się, że czasami analityk może uchwycić stan światowej gospodarki i przewidzieć jej punkty zwrotne po prostu badając, jak dobrze radzą sobie ceny miedzi.

Nie powinno zatem zaskakiwać, że miedź przeżywa jeden z najgorszych okresów w historii, ponieważ rynki są przesycone rozmowami o nadchodzącej recesji.

Wykresy: skcharting.com, dane: Investing.com

Najaktywniejszy kontrakt miedzi na nowojorskiej giełdzie COMEX oscylował na poziomie nieco powyżej 3,38 dol. podczas środowego handlu przedsesyjnego USA, tj. 24% niżej w porównaniu z zamknięciem w grudniu 2021 r. na poziomie 4,44 dol. Zatem jest to spadek o 33% w stosunku do tegorocznego rekordowego poziomu 5,01 dol. odnotowanego na początku marca, w szczytowym momencie globalnych wstrząsów w dostawach surowców spowodowanych inwazją Rosji na Ukrainę.

Wykresy miedzi sygnalizują, że kontrakty terminowe COMEX na metal są wyprzedane i za kilka dni może nastąpić silne odbicie. Jednak obawy, że globalna gospodarka zatonie powstrzymują to ożywienie. Nie obwiniaj miedzi za jej kondycję; oczywiście zachowuje się dokładnie tak jak powinna, dzięki swojemu inwestorowi. To sygnały ekonomiczne należy obwiniać, ponieważ obecnie toczy się wielka debata na temat tego, czy Stany Zjednoczone w ogóle zmierzają w kierunku recesji, a jeśli tak, to czy będzie ona długa, czy krótka.

Istnieje dobry powód by odczuwać niepewność.

Recesja, czy brak recesji, oto jest pytanie

Zasadniczo debata na temat gospodarki podzieliła się na dwa obozy: obóz recesji kierowany przez ekonomistów takich, jak Nouriel Roubini i były sekretarz skarbu Larry Summers oraz obóz braku recesji reprezentowany przez sekretarz skarbu Janet Yellen wraz z decydentami Rezerwy Federalnej i doradcami Białego Domu.

Roubini mówi, że istnieje wiele powodów dla których czeka nas poważna recesja oraz poważny kryzys zadłużeniowy i finansowy. Ekonomista nazwany przez Wall Street „dr.  Doom”, dodaje:

„Pomysł, że będzie to krótki i płytki epizod jest całkowicie złudny”.

Summers mówi, że w tym roku „istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo wystąpienia recesji” i że „byliśmy już w takiej sytuacji wcześniej... a recesja zasadniczo zawsze wtedy następowała”. Opisał nadzieje Fed na miękkie lądowanie gospodarki, jako „rodzaj triumfu nadziei nad doświadczeniem”, dodając:

„Myślę, że jest bardzo mało prawdopodobne, że takie zobaczymy”.

Yellen przyznaje, że gospodarka zwalnia, ale wskazuje na zdrowy rynek pracy, jako dowód, że jeszcze nie jesteśmy w recesji.

Co mówią nam dane gospodarcze z USA?

Jak mogliśmy się dowiedzieć z oficjalnej publikacji w środę, sprzedaż nowych domów w USA spadła w czerwcu o nieco ponad 8% w porównaniu z poprzednim miesiącem, a w porównaniu r/r spadek był dwucyfrowy. Powyższe informacje wzmocniły przeświadczenie o słabnącym rynku mieszkaniowym, co było spowodowane rosnącym oprocentowaniem kredytów hipotecznych i spadającym zaufaniem konsumentów.

Tymczasem, wskaźnik zaufania konsumentów w USA spadał w lipcu, trzeci miesiąc z rzędu. Dzieje się tak dlatego, iż Amerykanów niepokoi perspektywa recesji i niepokój ten wzrasta po każdej kolejnej podwyżce stóp Fed, która z kolei ma na celu ograniczenie inflacji bijącej 40-letnie rekordy.

Fed prawdopodobnie podniesie stopy procentowe o 0,75% w dniu dzisiejszym, co byłoby czwartą podwyżką stóp od marca. W lutym stopy wynosiły 0 - 0,25%, a w środę mogą wynieść 2 - 2,5%. Do końca roku Fed będzie miał okazję jeszcze trzykrotnie zmienić oprocentowanie stóp. Pomimo trzech dotychczasowych podwyżek, inflacja mierzona wskaźnikiem cen towarów i usług konsumenckich wzrosła o 9,1% w roku do czerwca i pozostaje najwyższa od czterech dekad. Tolerancja FED w zakresie inflacji wynosi zaledwie 2% rocznie.

„Obawy związane ze wzrostem inflacji - cen gazu i żywności w szczególności - nadal ciążyły konsumentom” - powiedział Lynn Franco, starszy dyrektor ds. wskaźników ekonomicznych w The Conference Board, skupiający publiczne i prywatne korporacje, które śledzą i publikują statystyki gospodarcze.

„Gdy Fed podnosi stopy procentowe, aby powstrzymać inflację zamiary zakupu samochodów domów i większych urządzeń AGD znacznie się zmniejszyły w lipcu” - powiedział Franco.

„Patrząc w przyszłość, inflacja i kolejne podwyżki stóp prawdopodobnie nadal będą stanowić poważne przeszkody dla wydatków konsumenckich i wzrostu gospodarczego w ciągu najbliższych sześciu miesięcy”.

Ekonomiści twierdzą, że bank centralny ryzykuje wepchnięcie gospodarki w objęcia recesji, jeśli będzie kontynuował obecną trajektorię podwyżek stóp. Produkt krajowy brutto w USA spadł o 1,6% już w pierwszym kwartale. W czwartek, Departament Handlu opublikuje swój pierwszy odczyt dotyczący PKB za drugi kwartał i trzeba tylko ujemnego wyniku, aby technicznie wprowadzić gospodarkę w recesję.

A co z fundamentami miedzi w zakresie popytu i podaży?

Freeport komentuje, że ich długoterminowe prognozy są pozytywne, ale w krótki terminie mają mnóstwo wątpliwości i przypomina to sytuację z 2015 roku, kiedy producenci metali rozpoczęli serię ograniczania produkcji, zamknięć, sprzedaży aktywów, likwidacji miejsc pracy i przycinania wydatków.

W tamtym czasie, miedź na Londyńskiej Giełdzie Metali (LME) spadła do sześcioletnich minimów, tj. poniżej 5000 dol. za tonę z powodu nadpodaży, słabych nastrojów inwestorów i słabnącego popytu w Chinach. Do końca 2015 roku producenci z całego świata wycofali z rynku niemal milion ton miedzi.

Największych cięć dokonała firma Glencore (LON:GLEN), która zmniejszyła produkcję katod o 400 000 ton w swoich większościowych spółkach zależnych Katanga Mining i Mopani Copper Mines, z siedzibą odpowiednio w Demokratycznej Republice Konga i Zambii.

Jednakże, w obecnej sytuacji nikt jeszcze nie naciska przycisku "tnij".

Kolejną różnicą między rokiem 2015, a obecnym jest cena miedzi.

Ówcześnie, powszechnie uznano, że cena miedzi za tonę miedzi znajdzie się poniżej 5500 dol. zanim rynek zacznie dostrzegać jakąkolwiek znaczącą redukcję istniejącej lub planowanej produkcji. Gdy rynek tam dotarł rozpoczęły się ograniczenia dotyczące miedzi i odroczenia projektów.

Ale dzisiejsze środowisko kosztowe jest znacznie bardziej inflacyjne, niż siedem lat temu. Oznacza to, że nawet przy cenach miedzi powyżej 7000 dol. za tonę niektóre operacje zbliżają się do obszaru braku rentowności.

Koszty energii i oleju napędowego wzrosły tak szybko, że ograniczenie zdolności produkcyjnych tylko z tego powodu byłoby stosunkowo oczywistą decyzją, o czym ostatnio przekonali się producenci aluminum.

Ostatnią różnicą między obecną sytuacją a 2015 r. jest podstawowa struktura rynku miedzi. Miedź rozpoczęła rok 2015 z około 200 000 ton w magazynach LME i zakończyła rok na poziomie około 235 000 ton; obecnie w obiektach zatwierdzonych przez LME znajduje się około 135 000 ton.

W nadchodzących latach ma pojawić się niewiele nowej podaży miedzi, pomimo wyścigu o zabezpieczenie zapasów metalu dla pojazdów elektrycznych i energii odnawialnej w ramach globalnego dążenia do dekarbonizacji.

Według firmy konsultingowej Wood Mackenzie, aby zachęcić do nowej podaży niezbędnej do transformacji energetycznej potrzebna jest cena miedzi COMEX w wysokości 4,25 dol. za funt. To około 9 369 dol. za tonę, daleko od obecnych poziomów i więcej, niż 3,30 dol. za funt szacowane przez firmy konsultingowe przed rokiem, co jest dobrym wskaźnikiem presji inflacyjnej, która jest wszechobecna.

Chociaż producenci miedzi nie zgłaszają spowolnienia popytu ze strony klientów w Chinach, niedawny wzrost produktu krajowego brutto w tym kraju zwolnił do 0,4% w drugim kwartale, ponieważ kraj ten nadal prowadzi politykę zero-COVID.

Jak wyglądają technikalia cen miedzi?

Ponieważ dane ekonomiczne i podstawy popytu na miedź są w pewnym stopniu znane, ostateczny nacisk kładziony jest na wykresy cen miedzi.

Według Sunila Kumara Dixita, głównego stratega technicznego w skcharting.com, po rzadko obserwowanym sześciotygodniowym spadku, który spowodował ostry spadek miedzi COMEX poniżej głównych średnich ruchomych, pewne odbicie techniczne pozwoliło cenom osiągnąć 200-miesięczną prostą średnią kroczącą wynoszącą 3,158 dol.

Zakończono również 61,8% zniesienie fali Fibonacciego, która spowodowała wzrost miedzi COMEX z 2,135 dol. do rekordowego poziomu 5,01 dol. powiedział Dixit, dodając:

Jeśli obecne odbicie przekroczy 3,465 dol. możemy spodziewać się kolejnego retestu na poziomie 3,68 dol. Trwałe wybicie powyżej tego poziomu może pomóc miedzi w dalszym wzroście w kierunku 3,854 dol. i 4,025 dol.

Ale ten specjalista od wykresów ostrzegł również, że brak trwałego wybicia powyżej 3,68 dol. tymczasowo odwróci odbicie i wznowi spadek w kierunku 100-miesięcznej prostej średniej ruchomej wynoszącej 3,038 dol.

Zastrzeżenie: Barani Krishnan wykorzystuje szereg zróżnicowanych poglądów, aby wprowadzić różnorodność do swojej analizy dowolnego rynku. Dla zachowania neutralności przedstawia niekiedy przeciwstawne poglądy i zmienne rynkowe. Nie zajmuje pozycji w towarach i papierach wartościowych, o których pisze.