Komentarz tygodniowy z rynku towarowego

W minionym tygodniu notowania obu podstawowych gatunków ropy naftowej obniżyły się o –9,7% (WTI) oraz –12,3% (Brent) osiągając kolejne pułapy kilkunastoletnich dołków. Warto przy tym zauważyć, iż na piątkowym zamknięciu - ropa „teksańska” - kosztowała 29,70 USD/bbl, co oznacza, że jej kurs był o 46 centów wyższy od jej odpowiednika wydobywanego z dna Morza Północnego.

W obserwowany w zeszłym tygodniu ruch spadkowy na ropie wpisywały się ze swymi wystąpieniami na ten temat - niemal wszystkie najbardziej żywotnie zainteresowane strony. Działo się to jednak w myśl zasady, że to nie rzeczone wystąpienia wpływały na kurs, lecz treść była reakcją na notowania. I tak, z racji płci oraz powagi pełnionego urzędu, zaczynając od Christine Lagarde – trzeba przypomnieć, iż w trakcie paryskiej sesji MFW stwierdziła, że ceny ropy i metali mogą utrzymywać się na niskim poziomie nawet przez kilka lat. Na taki scenariusz gorączkowe przygotowania czynią Rosjanie, którzy wszystkich poinformowali, że opracowują warianty wydatków budżetowych przy przeciętnych kursach ropy na poziomach: 45, 35 i 25 dolarów za baryłkę. Z kolei Arabia Saudyjska oznajmiła wszem i wobec, że ultra niskie ceny ją „nie wzruszają” i, że wszystko oraz wszystkich jest w stanie przetrzymać, choćby tylko po to, aby Iran miał coraz większe problemy ze zbytem. Wreszcie do gry o przewidywania rynku - włączyli się analitycy wiodących instytucji finansowych z Wall Street. Obniżyli swą zbiorczą prognozę dla średniej ceny ropy w tym roku z 55 do 50 dolarów za baryłkę. Natomiast eksperci Royal Bank of Scotland – poinformowali, że cenowe dno dla obecnego trendu może znajdować w pobliżu ok. 16 USD/bbl.

Niejako na przeciwległym biegunie, i to nie werbalnie, a czynnie, gdyż postępując w myśl swej ulubionej zasady, którą można w tym przypadku w sposób jak najbardziej uzasadniony i dosłowny nieco strawestować: „kupuj gdy po świecie rozlewa się ropa”, postąpił Warren Buffet. Na początku stycznia jego Berkshire Hathaway, Inc. (Investment Management) nabył bowiem 11,54% akcji spółki Phillips 66 (N:PSX). Wśród udziałowców firmy naftowej z Houston, generującej obroty rzędu ponad 110 mld USD oraz zyski w wysokości ok. 4,7 mld, łączne zaangażowanie inwestorów finansowych wynosi teraz ok. 40%, a obok Bershire Hathaway udziałowcami są jeszcze m.in. The Vanguard Group, Inc, SSgA Funds Management, Inc BlackRock Fund Advisors.

Na rynku metali szlachetnych w ubiegłym tygodniu nastroje panowały takie jak na rynku paliwowym, nie dziwi zatem, że: złoto (sieć: –1,3%, fixing: –0,7%), srebro (sieć: –0,1%, fixing: –1,7%), platyna (sieć: –5,5%, fixing: –4,4%), pallad (sieć:+0,1%, fixing: –3,9%). Do spadkowej tendencji dołączyły także i metale kolorowe: aluminium (–1,0%), cyna (–3,6%), cynk (–0,9%), miedź (Nowy Jork: –3,3%, Londyn: –3,7%), nikiel (–0,6%), ołów (–2,3%).

Nie brakuje opinii, że rynki metali przemysłowych cierpią już nie tylko na relatywną słabość chińskiej gospodarki, ale także obrywają dlatego, że w ogóle świat tkwi w „ukrytym rynku niedźwiedzia”, o czym świadczyć ma to, że wiele papierów amerykańskich spółek straciło w trakcie kilku minionych kwartałów przeszło 20% wartości.

Nieco żwawiej starał się zachowywać w omawianym okresie rynek towarów rolno – spożywczych. Poza pszenicą („zwykła”: –0,1%, Kansas: +0,2%), której notowania w USA znajdują się pod presją ekspansji eksportowej ze strony ofert pochodzących z Francji i Rosji, pozostałe zboża zyskiwały, tj. kukurydzą (+1,8%), a soja (fasolka:+1,5%, śruta:+0,4%). Potężnego zaś tąpnięcia znów doznał ryż (–9,9%), który chyba nieuchronnie znajduje się w fazie spadkowej, rozpoczętej w ostatnim kwartale zeszłego roku.

Interesujące, choć niejednoznaczne rzeczy mają miejsce na rynku „mięsa czerwonego”. Wyraźny spadek cen wołowiny (młode woły: –4,2%, bydło: –3,1%,) silnie kontrastuje z dynamiczną zwyżką notowań wieprzowiny (+11,1%). Ceny tusz wieprzowych zaczęły gwałtownie zwyżkować jeszcze pod koniec zeszłego roku. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy zyskały w sumie 23%. Motorem tego wzrostu są m.in. zamówienia eksportowe, w 2015 r. sprzedaż amerykańskiej wołowiny za granicę wzrosła o ok. 10%.

Wśród tzw. softów niesłabnącym zaufaniem inwestorów cieszy się tylko cukier (biały:+1,8%, trzcinowy:+2,2%). Jeśli chodzi o kakao (–3,1%) i kawę (Arabica: –3,3%, Robusta: –3,2%), a także sok pomarańczowy (–5,2%), zarówno spore zapasy, jak i brak widocznych zagrożeń pogodowych, przekładają się na brak apetytu zakupowego.

Z minimalnymi stratami wyszła z ubiegłego tygodnia bawełna (–0,2%), niemniej trzeba pamiętać, że jej kursowe konotacje tradycyjnie spetryfikowane są z koniunkturą gospodarki USA, a to w obliczu emitowanych impulsów ostrzegawczych z rynku akcji – niewątpliwie ogranicza potencjał do wzrostu jej notowań.

Wojciech Szymon Kowalski

EFIX Dom Maklerski SA