W przeciwieństwie do przekazu jaki przebijał z lektury weekendowych komentarzy za Odrą, nie wyciągałbym tak dalece idących negatywnych wniosków, co do perspektyw dla DAX na najbliższe dni czy nawet tygodnie. To, że główny wskaźnik niemieckiego rynku akcji spadł w ubiegłym tygodniu do 12 325,12 punktów, tj. o –3,21%, a zatem najwięcej w tym okresie od początku roku, świadczy też i o tym, że inwestorzy do niemal końca półrocza oczekiwali skutecznego szturmu na 13 tys. punktów. Niżej podpisany zresztą też, choćby z tego względu, że P/E dla spółek z DAX wynosi 13,4, podczas, gdy S&P500 jest to 18,6. Jak się jednak okazało siła chętnych do realizacji wypracowanych w ciągu minionych sześciu miesięcy zysków była większa. Z drugiej strony, pokusa ku temu była doprawdy spora – wszak DAX w miniony tydzień wchodził z dwucyfrową stopą zwrotu, by ostatecznie “podsumować” sześciomiesięczną cezurę na poziomie: +7,35%.
Przed ubiegłotygodniowymi tąpnięciem obroniło się tylko kilka spółek. Oprócz tradycyjnie odpornej na giełdowe turbulencje – Deutsche Lufthansy (w tygodniu: +6,95%, a od początku roku rekordowe: +62,35%) zyskiwały jeszcze akcje obu banków, notabene polecane przez nas uwadze czytelników w komentarzu z 26 czerwca br. W minionym tygodniu papiery Deutsche Bank podrożały o +4,19%, dzięki czemu zdołały zamknąć całe półrocze “nad kreską” (tj. +0,84%), natomiast akcje konkurencyjnego Commerzbanku wzrosły aż o +12,43%, a ich stopa zwrotu od początku roku urosła do +43,94%. Czwartą spółką, której walory skutecznie oparły się fali ubiegłotygodniowej wyprzedaży była Deutsche Post (DE:DPWGn), ze wzrostem kursu o +1,00%, i stopą wzrostu w przekroju półrocza na poziomie: +5,07%.
Rzeczony na wstępie wyraźny pesymizm jest pochodną splotu kilku czynników. Poza samą skalą ubiegłotygodniowej przeceny, która w takich momentach wpierw postrzegana jako ostrzeżenie, a dopiero potem szansa, gdy ta druga interpretacja bywa zazwyczaj właściwa – w kontekście dalszego rozwoju wydarzeń, mocno akcentowana jest także kwestia szkodzącej eksportowi aprecjacji euro. Do której jednak nie przywiązywałbym nadmiernej wagi, przynajmniej bezpośrednio w stosunku do spółek z DAX. Poza branżowymi wyjątkami, jak nieruchomościowa Vonovia Group, przedsiębiorstwa te są graczami globalnymi, a to oznacza, że sporą cześć ich profitów wypracowywana i rozliczana jest w amerykańskiej walucie, np. też w Azji czy Ameryce Południowej. Nie można również zapominać, że siła sprzedażowa oferowanych przez nie wyrobów i usług opiera się głownie na jakości, dla której wahania kursowe mają charakter na ogół wtórny. Nie obawiałbym się także nadmiernie niełatwego, czekającego nas w tych dniach hamburskiego szczytu G-20, który miałby przebiegać w konfrontacyjnej atmosferze: “G–19” versus USA. Swoją drogą warto przypomnieć, że poprzednia – wiosenna wizyta Donalda Trumpa w Europie, pomimo negatywnego wydźwięku, poprzedziła serię nowych rekordów DAX. Ponadto, przypuszczam, że szef Białego Domu zechce tym razem pozostawić po sobie dużo lepsze wrażenie niż ostatnio. Dlaczego? Dlatego, że dobre, partnerskie relacje z Europą Zachodnią, stają się w obliczu jego coraz bardziej złożonej sytuacji w polityce krajowej, czymś znacznie pożądanym niż się jemu oraz jego administracji do niedawna jeszcze mogło wydawać. Z tego względu spodziewałbym się m.in. powolnego, lecz wyraźnego wycofywania się z protekcjonistycznej retoryki.
Szanse na kontynuację tendencji wzrostowej dla DAX na następne sześć miesięcy zdają się więc wyraźnie górować nad zagrożeniami, o czym znacznie szerzej będzie w naszym kwartalnym raporcie z tego parkietu. Jeśli natomiast poszukać jakiś zagrożeń to upatrywałbym ich przede wszystkim na zewnątrz. W wymiarze ekonomicznym – nie tyle nawet w Chinach, co prędzej już na amerykańskim, w znacznym stopniu przewartościowanym rynku akcji, gdzie możliwość głębszej korekty jest prawdopodobna, chociażby w kontekście wspomnianego powyżej wysokiego P/E dla S&P500.
Pomyślnemu klimatowi inwestycyjnemu jaki panuje na niemieckim rynku giełdowym zagraża niestety sfera geopolityki. Mam tutaj na uwadze różne niebezpieczeństwa wynikające z ataków terrorystycznych (w tym cyberterrorystycznych) na które wystawione będą w tym miesiącach Niemcy, wchodzące w ostatnią fazę kampanii wyborczej do Bundestagu.