by Ellen R. Wald
W poniedziałek 24 lipca, członkowie komisji technicznej OPEC spotkali się w Petersburgu, w Rosji, celem oceny zgodności umowy partnerskiej producentów z OPEC i non-OPEC. To spotkanie było szczególnie dyskusyjne, ponieważ uczestnicy byli wyraźnie niezadowoleni, że zarówno w maju jak i w czerwcu ceny ropy naftowej spadły, pomimo podjętego zobowiązania co do cięć w produkcji.
Komitet omówił szczegółowo produkcję ropy naftowej w Nigerii i Libii, dwóch krajów OPEC, które były dotychczas zwolnione z zawarcia umowy. Wzrost produkcji ropy naftowej w obu tych krajach został wskazany jako główny powód, dla którego ceny ropy nie wzrosły w maju i czerwcu. Podczas gdy kraje członkowskie OPEC pozostają raczej tolerancyjne wobec Nigerii i Libii, uczestnicy spoza OPEC wydają się być wobec tych krajów bardziej wymagający.
Podczas spotkania, Nigeria zgodziła się ograniczyć produkcję do 1,8 miliarda baryłek, jak tylko kraj ten ustabilizuje wydobycie na tym właśnie poziomie. Nie przedstawiono jednak żadnych szczegółowych danych, kiedy to może się wydarzyć, zwłaszcza w obliczu najnowszych informacji dotyczących wzrostu sabotażu terrorystycznego w produkcji Nigerii. Ponadto Royal Dutch Shell (AS:RDSa) (NYSE: RDSa poinformował niedawno, że zlokalizowany wyciek doprowadził do zamknięcia rurociągu trans-Niger, który był celem licznych ataków rebeliantów i złodziei.
Po poniedziałkowym spotkaniu, OPEC nie przedstawił żadnych szczegółowych informacji dotyczących produkcji libijskiej, jednak w wywiadzie z S&P Platts Global, minister ds. ropy naftowej Omanu, który uczestniczył w spotkaniu jako uczestnik spoza OPEC, potępił Libię, za ogłoszone przez nich plany zwiększenia produkcji ropy do poziomu 1,25 miliona baryłek dziennie. Minister stwierdził, że to właśnie tego typu komentarze powstrzymują wzrost cen ropy naftowej.
Niemniej jednak, Libia może nie być w stanie osiągnąć tego poziomu jeszcze przez długi okres czasu, z tego względu, że niektóre z ich obiektów naftowych nadal nie zostały naprawione po atakach terrorystycznych. Libia wydaje dziwaczne oświadczenia na temat ich produkcji celem osiągnięcia jak najwyższego jej poziomu, podczas gdy OPEC tak jak się powszechnie oczekuje, zmusza ich do przystąpienia porozumienia w sprawie cięć produkcji.
Cena ropy po spotkaniu wzrosła o około 3%, co prawdopodobnie opiera się w całości na komentarzach Khalida al-Faliha, ministra ds. ropy naftowej Arabii Saudyjskiej. Powiedział on dziennikarzom, że Arabia Saudyjska zamierza obniżyć swój eksport (ale nie produkcję) w sierpniu do 6,6 mln baryłek dziennie. Według danych z Joint Organization Data Initiative (JODI) tak niski poziom eksportu w Arabii Saudyjskiej zanotowany był po raz ostatni w marcu 2011 roku.
Khalid al Falih wspomniał również o możliwości wprowadzenia dodatkowego mechanizmu ograniczania i monitorowania poziomu eksportu ropy naftowej, poza aktualnym produkcyjnym. Stało się jasne, że poziom eksportu ma znaczący wpływ na ceny ropy naftowej i jednocześnie ogranicza zdolność OPEC do przywrócenia równowagi na rynku ropy naftowej. OPEC nie może skupiać się wyłącznie na poziomach produkcyjnych.
Przykładowo produkcja w Iranie, pozostała w narzuconych im limitach, jednak kraj ten eksportował więcej niż wskazywałoby na to poziom produkcji, sprzedając zmagazynowany produkt. Technicznie rzecz biorąc, Iran przestrzegał założeń porozumienia w sprawie cięcia produkcji, ale w praktyce wysłał on więcej ropy na rynek światowy, co obniża jej cenę.
Wprowadzenie dodatkowego mechanizmu regulowania eksportu do już istniejącego produkcyjnego, może przyspieszyć przywrócenie równowagi na rynku naftowym, ale byłoby to niezwykle trudne do osiągnięcia. Jak powiedział rosyjski minister ds. ropy naftowej, Alexander Novak w wywiadzie dla S&P Platts Global, rosyjski eksport podlega zmianom sezonowym, dlatego ustalanie miesięcznych limitów eksportowych byłoby niezwykle trudne. Problem ten, odnosi się to do wielu krajów, w szczególności do tych, które nadal opierają krajowe wytwarzanie energii elektrycznej właśnie na ropie.
Kolejnym problemem, przed którym staje OPEC i jego partnerzy spoza grupy OPEC w próbie ustabilizowania rynku, jest fakt regulacji przez nich tylko ropy naftowej, z pominięciem produktów rafinowanych. Niektórzy producenci ropy naftowej, tacy jak Arabia Saudyjska, rozwinęli silnie krajowe gałęzie przemysłu rafineryjnego i z dużym powodzeniem mogliby eksportować rafinowane produkty naftowe, aby zrekompensować niższy eksport ropy naftowej.
OPEC i kraje spoza OPEC nadal ściśle monitorują poziom produkcji i mogą rozpocząć monitorowanie wielkości eksportu. Przestrzeganie postanowień umowy przez członków w ciągu najbliższych trzech i pół miesięcy, będzie miało duży wpływ na decyzje podjęte przez OPEC i kraje spoza OPEC podczas kolejnego spotkania w listopadzie.