Ceny ropy zniżkowały w zeszłym tygodniu i kontynuowały swój ruch i w tym tygodniu po tym, jak Arabia Saudyjska i Rosja ogłosiły, że OPEC i jej partnerzy (razem określani jako OPEC+) rozważy zwiększenie produkcji. Ministrowie ds. ropy naftowej Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Kuwejtu i Arabii Saudyjskiej planują w najbliższy weekend omówić opcje w Kuwejcie.
Niektórzy wiążą te działania z presją ze strony prezydenta USA Donalda Trumpa, który w kwietniu napisał na Twitterze, że OPEC jest winien wyższych cen ropy i benzyny. W zeszłym tygodniu Demokraci w Senacie USA usiłowali obarczyć prezydenta Trumpa winą o wyższe ceny ropy, mówiąc, że nie podjął wystarczająco ostrego stanowiska wobec OPEC.
Dwa dni później Rosja i Arabia Saudyjska ogłosiły, że po prywatnych rozmowach w kuluarach Międzynarodowego Forum Ekonomicznego w Sankt Petersburgu rozważą zwiększenie produkcji ropy o jeszcze nie ustaloną wartość na zaplanowanym, czerwcowym posiedzeniu OPEC. Kontrakty terminowe na ropę naftową natychmiast zaczęłytracić na wartości, a ceny spadały do końca piątkowej sesji.
Na głównym posiedzeniu w Petersburgu sekretarz generalny OPEC Mohammad Barkindo skinął głową do prezydenta Trumpa, mówiąc: "Jesteśmy dumni będąc przyjaciółmi Stanów Zjednoczonych" i przypomniał, że w przeszłości USA wywierały presję na OPEC w celu zwiększenia produkcji ropy naftowej aby w ten sposób obniżyć ceny surowca. To, czego Barkindo nie powiedział to, że OPEC+ podejmie działania zwiększające produkcję w wyniku oświadczeń urzędników rządu USA. W rzeczywistości urzędnicy USA nawet nie zgłosili się do OPEC z powodu rosnących cen ropy. Indie były jednym z pierwszych narodów, które zwróciły się w maju do Arabii Saudyjskiej z obawami o gwałtownie rosnące ceny ropy.
Zamiast zakładać, że OPEC+ skłania się do odpowiedzi na naciski ze strony Stanów Zjednoczonych i innych krajów pochłaniających, obserwatorzy rynku powinni zapytać: "Jakie motywacje powodują, że kraje OPEC+ muszą wspierać wzrost produkcji ropy?" O ile kraje produkujące ropę naftową nie boją się militarnego lub ekonomicznego odwetu ze strony USA lub innych konsekwencji politycznych czy też pogróżek dostarczanych przez Twittera to ceny benzyny na stacji benzynowej pod Capitol Hill nie powinny ich obchodzić. Kraje produkujące ropę naftową są motywowane przede wszystkim własnymi dochodami, zdrowiem własnego przemysłu naftowego i własną krajową sytuacją polityczną.
Jako grupa, OPEC+ ma również dodatkową motywację w postaci solidarności grupowej. Dzięki utrzymywaniu grupy razem, jej przywódcy (Arabia Saudyjska i Rosja) zyskują władzę. Dlatego najważniejszym powodem, dla którego OPEC+ dąży do łagodnego zwiększenia produkcji, jest utrzymanie integralności pierwotnej umowy o ograniczeniu produkcji.
Od maja 2017 r. niektóre kraje próbują albo wyjść z porozumienia, albo uzyskać specjalne zezwolenie na produkcję większej ilości ropy. Mowa tu przede wszystkim o Kazachstanie, Iraku, Ekwadorze oraz Rosji. Arabia Saudyjska i inne olbrzymy OPEC chcą jednak utrzymać integralność grupy OPEC+. ZEA szczególnie mocno naciska na jej instytucjonalizację ponieważ przy większej ilości baryłek ropy wydobywanej codziennie grupa ma większe szanse wpłynąć na rynek. Gwarancja tego, że Rosja, Kazachstan i Meksyk zostaną wciągnięte, jest szczególnie ważna.
OPEC+ z technicznego punktu widzenia obniżył swoje wydobycie o kilka baryłek ropy więcej niż pierwotnie planowano lecz grupa stoi przed możliwością, że na rynek wejdzie nawet więcej ropy z powodu amerykańskich sankcji wobec Iranu i sytuacji w Wenezueli. Mając to na uwadze, OPEC+ może utrzymać swoją umowę w nienaruszonym stanie, a także zezwolić niektórym producentom z wolnymi mocami produkcyjnymi na zwiększenie produkcji. Ceny ropy naftowej nieznacznie spadłyby, ale nie zbliżały się do poziomów obserwowanych podczas wzrostu produkcji w 2015 i 2016 roku.
Amerykańscy politycy którzy skarżą się na 20-procentowy wzrost cen benzyny przed Memorial Day nie znajdują się na krótkiej liście czynników, które mogą niepokoić OPEC. Z drugiej strony, Barkindo powinien odnieść się do Stanów Zjednoczonych w swoich uwagach, nie dlatego, że jest to ważne ze względu na chłodną kalkulację ale i promuje dobre stosunki z USA.
Amerykańscy politycy mogą przedstawić to jako swoje własne zwycięstwo, ale w rzeczywistości taki obrót sytuacji sprawia, że Barkindo i OPEC wyglądają na jeszcze potężniejszych, ponieważ pomimo rozmiaru amerykańskiej produkcji ropy naftowej, politycy wciąż uważają za konieczne przyjście do OPEC i zapytanie kartelu o możliwość obniżenia cen surowca.
Każdy z aktorów gra tutaj własną grę - zarówno pomiędzy sobą, jak i przed mediami. Obserwatorzy rynku muszą jednak przejrzeć tę retorykę, aby podejmować inteligentne decyzje dotyczące tego, gdzie według nich rynek ropy rzeczywiście zmierza w przyszłości.