Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego po wczorajszym lekkim umocnieniu. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2575 PLN za euro, 3,5915 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7011 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7502 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,372% w przypadku obligacji 10-letnich.
Ostatnie kilkanaście godzin handlu na rynku PLN nie przyniosło większych wydarzeń – warto jedynie wspomnieć o spadku kursu CHF/PLN poniżej 3,70 PLN za sprawą kontynuacji wzrostów na EUR/CHF. Inwestorzy nie zareagowali znacząco na nowe propozycje kancelarii Prezydenta dot. kredytów w CHF. Prezydencki projekt ustawy przewiduje utworzenie nowego funduszu wspierającego dobrowolną restrukturyzację kredytów walutowych, do którego banki miałyby wpłacać co kwartał maksymalnie 0,5 procent wartości bilansowej portfela walutowego, czyli nie więcej niż około 3,2 miliarda złotych rocznie. Teoretycznie w połączeniu z podbiciem ryzyka konfliktu na linii Polska-KE (negatywne komentarze agencji ratingowych) otrzymujemy potencjalny, lokalny czynnik podażowy dla PLN. W praktyce jednak inwestorzy śledzą głównie wydarzenia z szerokiego rynku. Ponadto mało prawdopodobnym jest aby konflikt z KE przyczynił się do obniżki ratingu bądź docelowo do odebrania Polsce głosu w UE. Kluczową kwestią pozostają perspektywy polityki globalnych, kluczowych instytucji centralnych co utrzymuje popyt na waluty i aktywa EM ( w tym koszyk CEE).
W trakcie dzisiejszej sesji MF przeprowadzi wyczekiwaną aukcję zamiany. Na koszyku CEE warto bliżej przyjrzeć się posiedzeniu CNB, gdzie spodziewana jest podwyżka stóp o 10pb. W przypadku realizacji takiego scenariusza będzie to pierwsza od lat podwyżka stóp w regionie CEE. Ponadto rynek śledzić będzie posiedzenie BoE, publikacje indeksów PMI dla usług. Ponadto warto bliżej przyjrzeć się popołudniowym danym z USA (wnioski o zasiłek, zamówienia na dobra trwałe).
Z rynkowego punktu widzenia na większości zestawień obserwujemy lokalne konsolidacje. Wyjątek stanowi tu przede wszystkim CHF/PLN (oraz w mniejszym stopniu USD/PLN), gdzie kontynuowany jest trend spadkowy.