Korekta na CHF/PLN
Decyzja Rady Polityki Pieniężnej w sprawie pozostawienia stóp procentowych na niezmienionym poziomie, nikogo nie zaskoczyła. Co więcej Prezes NBP, Profesor Adam Glapiński dał jasny przekaz, że ewentualnych decyzji ze strony RPP, w tym jak i w przyszłym roku raczej nie należy się spodziewać. Ostatnie odczyty danych makroekonomicznych są, co prawda, dużo lepsze i to jest to spowodowane przede wszystkim efektem niskiej bazy i w kolejnych kwartałach powtórzenie osiągniętych poziomów będzie bardzo trudne. Nie zmienia to faktu, że polska gospodarka aktualnie zaczyna prezentować się coraz lepiej. Stopa bezrobocia w marcu spadła do najniższych poziomów od 1991 roku (8,1%), a prognozy zakładają dalszy jej spadek (za kwiecień oczekiwana 7,7%). Cele inflacyjne są realizowane, co więcej, w ocenie Moody’s zmalało także ryzyko polityczne. Wszystko to miało także swoje odzwierciedlenie w podniesieniu przez tą agencję perspektywy dla Polski z negatywnej do stabilnej. W związku z potwierdzonymi oczekiwaniami rynku byliśmy świadkami fali umocnienia polskiego złotego, która trwała od początku tego roku. Dlatego aktualnie należy przyjąć założenie, że informacje te są już w cenie.
W związku z powyższym rozpatrywanie siły polskiej waluty wydaje się niezwykle interesujące w perspektywie jej relacji z frankiem szwajcarskim. Ponieważ uznajemy, że bieżące dane wskazujące na poprawę polskiej gospodarki, a co za tym idzie siłę polskiego złotego zostały już zdyskontowane i zawierają się w kursie pary CHF/PLN.
Czy w takim razie możliwe jest dalsze umacnianie polskiego złotego względem franka szwajcarskiego?
Jest możliwe, ale do tego będziemy potrzebowali już kolejnych impulsów z polskiej gospodarki, o które w najbliższym czasie nie będzie już tak łatwo, o czym wspomniano we wstępie. Najbliższe miesiące ze strony makro będą dobrym sprawdzianem co dalej… a co za tym idzie, wrócimy do rozpatrywania dalszego umacniania polskiego złotego względem franka szwajcarskiego na przełomie trzeciego i czwartego kwartału (aktualnie śledząc bieżące trendy). Aktualnie czynnikiem mogącym wywierać presję na franka szwajcarskiego jest ryzyko polityczne, w tym ewentualna eskalacja konfliktu z Koreą Północną, a przede wszystkim kontynuacja polityki obalania reżimów i tu nie tylko Stany Zjednoczone wyrażają chęć zaangażowania w te działania, ale także Rosja oraz Chiny. Kolejnym czynnikiem ryzyka pozostają europejskie wybory (Wielka Brytania 08.06.2017 r., Francja 11.06.2017 r., Niemcy 24.11.2017 r.). Powyższe wydarzenia mogą stanowić wzrost globalnej awersji do ryzyka, a takie otoczenie wymusza na rynkach poszukiwanie bezpiecznych ośrodków do ulokowania swoich aktywów. Za takie wciąż uchodzi stabilna gospodarczo Szwajcaria, a co za tym idzie w obliczu wzrostu ryzyka aktywa są często lokowane w franku szwajcarskim.
Podsumowując stabilny polski złoty dla dalszych wzrostów potrzebuje kolejnych makro impulsów gdyż bieżące informacje są już w cenie. Jeśli jednak takie będą miały miejsce zapewne będą wspierały polską walutę. Aktualnie ryzyka polityczne mogą negatywnie oddziaływać na polskiego złotego, w szczególnie do franka szwajcarskiego.
CHF/PLN – wykres tygodniowy
W ostatnich dniach para CHF/PLN zmierzyła się z obszarem bardzo silnego wsparcia na poziomie 3,80, gdzie znajdziemy minima z kwietnia i września 2015 roku oraz szczyty z 2011 roku. Zdecydowanie popytowa reakcja rynku na tym poziomie pokazuje, że nadal ma on spore znaczenie. W kompresji tygodniowej pojawia się zarys pro-wzrostowej świecy i jeśli tydzień zakończy się w obrębie obecnych, bądź wyższych poziomów, proces aprecjacji krajowej waluty z ostatnich miesięcy należałoby uznać przynajmniej na jakiś czas za zakończony. W sytuacji rozwinięcia korekty oczekujemy wykonania podejścia w kierunku 4 zł, czyli okolic połowy ostatniego ruchu umacniającego krajową walutę w relacji do franka szwajcarskiego. Biorąc pod uwagę upływający czas, impuls deprecjacji PLN, który powinien zbiec się również z korektą na rynkach akcji (a te charakteryzują się zwykle wyższą dynamiką, aniżeli trend wzrostowy), powinien być nieco szybszy od ostatniego spadku, który od poziomu 4 zł zabrał rynkowi około 5 tygodni. Może się zatem okazać, że korekta we wspomnianym kierunku zabierze parze CHF/PLN około 3-4 tygodnie (o ile nie zostanie przedzielona jakimś zygzakiem, rozciągającym cały proces w czasie).
Podażowe wnioski na indeksie złotego
Na rynek złotego można także spojrzeć nieco szerzej, a więc nie przez pryzmat pojedynczej pary, a przez pryzmat indeksu stworzonego z kilku walut złotowych. Widoczne od wczoraj osłabienie krajowej waluty przekłada się na kształtowanie coraz bardziej podażowej świecy na tygodniowym wykresie PLN Index. Obecnie można ją interpretować jako spadającą gwiazdę, natomiast wiarygodność jej wymowy zwiększona jest także miejscem jej wystąpienia. Warto zauważyć, że indeks złotego od ponad dwóch lat porusza się w trendzie bocznym. Po ostatniej fali aprecjacji krajowej waluty popyt testował górne ograniczenie tego zakresu zmienności, które przy okazji wypada także w strefie minimów z 2012 roku. Jak zawsze w takich przypadkach (podejścia dynamicznym ruchem do silnego oporu) stosunek zysku do ryzyka dla długich pozycji (w tym wypadku w PLN) staje się niespecjalnie atrakcyjny (rosnące ryzyko korekty). Wnioski z zachowania indeksu złotego są zatem tożsame z tymi dla CHF/PLN, a więc jeśli tydzień zakończy się w rejonie obecnych poziomów, bądź złoty jeszcze się do końca jutrzejszego dnia osłabi, należałoby przyjąć, że proces umocnienia całego koszyka krajowej waluty zostaje zakończony i czas przyjrzeć się scenariuszowi korekty, która trwać może przynajmniej 3-4 tygodnie (co nie oznacza, że po jej zakończeniu złoty od razu wróci do procesu ponownego umocnienia – budowanie układu szczytowego na CHF/PLN także może zająć kilka tygodni).
Tomasz Gessner, Olaf Kowalski
EFIX Dom Maklerski S.A.