Analiza przygotowana przez Kathy Lien, dyrektor generalną w dziale strategii w firmie BK Asset Management, po zamknięciu amerykańskiej sesji w dniu 20 marca.
Po sporych zmianach na rynku walutowym w zeszłym tygodniu poniedziałek był stosunkowo spokojnym dniem dla walut. Dolar amerykański kontynuuje swoje spadki, zniżkując w stosunku do wszystkich walut z grupy G8 poza funtem szterlingiem. Brexit pozostaje w centrum zainteresowania i niestety wciąż jest więcej pytań niż odpowiedzi w kwestii warunków rozwodu Wielkiej Brytanii z Unią Europejską. UE twierdzi, że umowa nie jest podatna na renegocjacje, więc Wielka Brytania musi zaakceptować jej obecny kształt do 12 kwietnia lub dokonać wyboru pomiędzy znacznym wydłużeniem okresu przejściowego lub opuszczeniem wspólnoty bez umowy. Premier May przyznała w poniedziałek, że nie ma możliwości, aby przeprowadzić sensowne głosowanie w tej sprawie, a w przypadku rzekomego buntu który miałby wybuchnąć w jej własnej partii, może ona zostać odsunięta od głosu przed końcem tygodnia. Funt reaguje na każde nowe doniesienia i choć nadal jest w stanie utrzymać się w pobliżu swoich szczytów istnieje poważne ryzyko głębszych spadków. Obecnie inwestorzy działają w oparciu o założenie, że May zostanie odsunięta od władzy lub Parlament obejmie kontrolę nad Brexitem i zwróci się do UE z wnioskiem o większe opóźnienie terminu secesji, które przyniesie krótkoterminową ulgę dla brytyjskiej waluty.
Jeśli chodzi o dolara amerykańskiego, nasi czytelnicy nie powinni się dziwić, że dalsza wyprzedaż postępuje zwłaszcza biorąc pod uwagę, w jaki sposób podkreślaliśmy znaczenie decyzji Rezerwy Federalnej o obniżeniu prognoz podwyżek stóp procentowych do zera w tym roku. Jednak bez opublikowanych dziś danych amerykańskich, to właśnie spadek amerykańskich rentowności i odwrócenie się ich krzywej ponownie przyczyniają się do spadków amerykańskiej waluty. Rentowności obligacji dziesięcioletnich po raz pierwszy od grudnia 2017 r. spadły poniżej poziomu 2,4%, przy czym długoterminowa stopa oprocentowania spadła poniżej stopy krótkoterminowej wyznaczającej rentowność obligacji trzymiesięcznych. Taka sytuacja jest wyraźnym sygnałem, że recesja może nadejść. Ostatni raz miało to miejsce w 2007 roku. Podczas gdy waluty o wysokiej becie, takie jak {{1||{{0|euro}}}} i dolar australijski notują korektę w poniedziałek, jeśli akcje nadal będą tracić na wartości, trudno będzie im utrzymać zyski.
Głównym powodem, dla którego euro rozpoczyna tydzień powyżej poziomu 1,13 jest fakt, że pomimo ostrego spadku aktywności produkcyjnej w Niemczech, niemieckie zaufanie biznesowe poprawiło się w marcu. Po raz pierwszy od 7 miesięcy niemieckie przedsiębiorstwa są bardziej optymistyczne co do perspektyw gospodarki strefy {{0|euro}}. Podczas gdy Europejski Bank Centralny nie podziela tych poglądów, jest to promyk nadziei dla handlujących na EUR/USD, którzy do tej pory nie znaleźli żadnego powodu, aby skupować wspólną walutę. Jest jeszcze za wcześnie, by ogłosić zwycięstwo, zwłaszcza przed środowym przemówieniem prezesa EBC. Dwóch członków Banku przemawiało dziś publicznie i żaden z nich nie brzmiał zbyt optymistycznie - Hansson powiedział, że spowolnienie w strefie {{0|euro}} może trwać w średnim okresie, a QE może zostać wznowione w przypadku poważnego wstrząsu. Coeure stwierdził natomiast, że bank centralny nie jest "na granicy tego, co możemy zrobić".
Wzrosty odnotowano również na AUD i NZD, a ceny złota kontynuują ruch w górę. Pojawiły się również doniesienia z Chin, że umowa handlowa może być zawarta w trzecim lub czwartym tygodniu maja. Jest to ważny tydzień dla dolara nowozelandzkiego, ale przed decyzją monetarną Reserve Bank of New Zealand otrzymamy najnowsze informacje na temat aktywności handlowej kraju. W zeszłym miesiącu Nowa Zelandia odnotowała największy deficyt handlowy od ponad 12 lat, więc oczekuje się węższego salda, mimo że PMI wskazują na utrzymującą się słabość sektora produkcyjnego.