Po piątkowej publikacji wskaźnika non-farm payrolls dla USA, który okazał się być lepszy od oczekiwanego, spodziewano się umocnienia dolara. Logicznie rzecz biorąc, inwestorzy powinny kupować dolara w kombinacji ze wszystkimi możliwymi instrumentami. Można również było spodziewać się, że najsilniejszy spadek zamówień przemysłowych w Niemczech od 2008 roku spowoduje osłabienie euro. Jeśli ktoś tak założył, to teoretycznie ma rację, ale w rzeczywistości ma teraz znacznie uboższą kieszeń. Otóż, notowania dolara bez wyraźnego powodu osłabiły się względem wszystkich pozostałych walut z grupy G10 i niemal wszystkich monitorowanych przez nas walut rynków wschodzących. Wszystko wskazuje na to, że to podobny cykl ruchów ceny do tego, który obserwowaliśmy w okresie publikacji wskaźnika NFP. Być może to skutek dobrej reakcji na wybory w Brazylii lub złagodzenia napięć w Hongkongu, które przyczyniło się do powrotu na rynek inwestorów sprzedających waluty rynków wschodzących (a zatem również sprzedaży USD). Być może to odwrócenie piątkowych wzrostów na amerykańskich rynkach instrumentów o stałym dochodzie. Implikowana stopa oprocentowania funduszy federalnych Fed Funds Futures wzrosła o 3,5 punktu bazowego w długim okresie podczas piątkowej sesji i spadła o 4 punkty bazowe na poniedziałkowej sesji, co całkowicie zniwelowało wpływ publikacji wskaźnika NFP. To samo miało miejsce na rynku obligacji w długim okresie (wskaźnik NFP nie miał na niego praktycznie żadnego wpływu). Być może po 13 tygodniach kupowania dolara pod rząd inwestorzy po prostu stwierdzili, że solidne dane NFP to sygnał, że czas na realizację zysku. Amerykańska waluta prawdopodobnie weźmie krótki oddech, ale nie wydaje mi się, żeby miało dojść do odwrócenia trendu.
Bank Rezerwy Australii (RBA) utrzymał swoje stopy procentowe na niezmienionym poziomie, zgodnie z powszechnymi oczekiwaniami, i złagodził ton swojego oświadczenia na temat waluty po wtorkowym posiedzeniu. W ubiegłym miesiącu Bank oznajmił, że kurs wymiany walutowej „utrzymuje się powyżej oczekiwanej wartości podstawowej”. To zdanie wykreślono z najnowszego oświadczenia i stwierdzono ponownie, że kurs „utrzymuje się na wysokim poziomie w ujęciu historycznym”, o czym wspominano już kilkakrotnie wcześniej. Zdaniem OECD, dolar australijski zajmuje trzecie miejsce pod względem przewartościowania w grupie walut G10 (po CHF i NOK), szacując przewartościowanie na poziomie 24%, co stanowi spadek z 29% w okresie wrześniowego posiedzenia RBA. Zgodnie z innymi wskaźnikami opartymi o indeksy CPI i PPI, przewartościowanie AUD sięga 20%. Indeks Big Maca wskazuje z kolei na przewartościowanie na poziomie 15%. Tak czy inaczej, RBA wydaje się mniej zaniepokojone poziomem kursu walutowego niż wcześniej. Ostatnio przedstawiciele banku wyznaczyli poziom 0,86 jako zadowalający. A zatem, można spodziewać się mniejszych nacisków ze strony RBA na wymianę walutową. Dlatego możliwe jest umocnienie ceny na kursie AUD/NZD
Bank Japonii nie wprowadził żadnych zmian do swojej polityki pieniężnej, czego również się spodziewano. Szef Banku Japonii, Haruhiko Kuroda, zapowiedział dodatkowe działania stymulujące, jeśli urzeczywistni się ryzyko pogorszenia sytuacji. Ale to już słyszeliśmy. Zdaniem agencji Bloomberg, większość członków Rady Polityki Pieniężnej Banku Japonii opowiada się za rezygnacją z dwuletniego terminu osiągnięcia docelowej stopy inflacji na poziomie 2%. Trudno stwierdzić, czy odbije się to na notowaniach jena. Z jednego strony, może to oznaczać, że Bank zdecyduje się na luzowanie przez nieokreślony czas i osiągnięcie wspomnianego wskaźnika inflacji. Miałoby to jednak negatywny wpływ na jena, który ugruntowałby się jako waluta finansowania. Z drugiej jednak strony, wyeliminowałoby to konieczność zwiększania bodźców stymulujących gospodarkę przez Bank Japonii wraz ze zbliżaniem się do końca dwuletniego okresu, co byłoby dla jena pozytywne. Na chwilę obecną rynek spodziewa się nasilenia działań stymulujących gospodarkę w styczniu w celu osiągnięcia docelowego poziomu inflacji 2% w kwietniu. Osobiście, uważam, że inwestorzy szykują się na sprzedaż jena, a wszelkie możliwe zdarzenia będą postrzegane jako negatywne dla tej waluty.
Wskaźniki dnia: Na sesji europejskiej poznamy wielkość produkcji przemysłowej za sierpień dla Niemiec, Norwegii i Wielkiej Brytanii. Dane dla Niemiec okazały się być słabsze od oczekiwanych, co dodatkowo świadczy o spowolnieniu gospodarki postrzeganej jako źródło wzrostu w Europie. Dla Norwegii nie są dostępne żadne prognozy. W przypadku Wielkiej Brytanii nie są spodziewane żadne zmiany w porównaniu z wynikami z lipca.
Dla Kanady poznamy liczbę wydanych zezwoleń na budowę za sierpień, która w przeciwieństwie do lipca ma spaść.
Jedynym wskaźnikiem publikowanym dziś dla USA jest raport JOLTS za sierpień, obrazujący wolne miejsca pracy i rotację na rynku zatrudnienia. Prognozuje się niewielki wzrost liczby nowych miejsc pracy. Chociaż ten wskaźnik nie ma zazwyczaj większego wpływu na rynek, wzmacnia pozytywny wydźwięk raportu o zatrudnieniu opublikowanego w piątek.
Na wtorek zaplanowano dwa wystąpienia: prezesa Fed z Minneapolis Nayarana Kocherlakoty i prezesa Fed z Nowego Jorku Williama Dudleya, znanych z gołębiego nastawienia.
Rynek
EUR/USD odbija się od poziomu 1,2500
EUR/USD: Na poniedziałkowej sesji kurs eurodolara poszybował w górę po znalezieniu silnego wsparcia na psychologicznym poziomie 1,2500 (S1) na skutek zahamowania na kursie dolara po piątkowym ożywieniu. Para napotkała na zlecenia kupna w pobliżu psychologicznego poziomu. Między akcją ceny a krótkoterminowymi wskaźnikami momentum zachodzi pozytywna dywergencja. A zatem, w najbliższej przyszłości zalecałbym wstrzymanie się od decyzji inwestycyjnych na tym zestawieniu. Co więcej, wskaźnik RSI skoczył powyżej swojego poziomu 50, a oscylator MACD, mimo wartości ujemnej, przeciął powyżej swojej linii sygnałowej. Tym bardziej, warto przeczekać na kolejne ruchy ceny. Niemniej jednak, na wykresie dziennym cena nadal kreśli niższe szczyty i niższe dołki poniżej 50-dniowej i 200-dniowej średniej kroczącej, dlatego pozostaję przy swoim zdaniu, że utrzyma się ogólny trend zniżkowy, a ostatnie wzrosty lub możliwe rozszerzenia ceny należy uznać za korektę przed ponowną dominacją spadków.
• Poziomy wsparcia: 1,2500 (S1), 1,2465 (S2), 1,2385 (S3).
• Poziomy oporu: 1,2693 (R1), 1,2760 (R2), 1,2820 (R3).