O ile sektor finansowy na poziomie globalnym wygląda słabo na relatywnej sile względem całego rynku, ale nominalny indeks zachowywał się w miarę przyzwoicie docierając w ub. r. do poziomów z 2007 roku, to indeks banków strefy euro przedstawia sobą obraz nędzy i rozpaczy nawet na poziomie nominalnym. Akcje banków strefy euro kosztują obecnie średnio nominalnie tyle samo co po tąpnięciu w 1987 roku.
Optymista mógłby stwierdzić, że osiągnięte obecnie poziomy wartości STOXX Euro Area Bank Index stanowią próg bólu i niebawem władze finansowe strefy euro podejmą działania, które ponownie poderwą ceny akcji banków do góry tak jak w 2009, 2012 czy 2016 roku, ale na razie trudno sobie tu wyobrazić jakiś decydujący przełom, który doprowadziłby do trwałego wzmocnienia sektora.
Oczywiście wykres względnej siły sektora bankowego w strefie euro względem całego rynku wygląda jeszcze gorzej znajdując się obecnie na najniższych poziomach od przynajmniej 1987 roku. Ktoś kto uparł się w szczycie hossy z 2007 roku, by wszystkie swoje pozycje w akcjach spółek ze strefy euro ulokować wyłącznie w akcjach sektora bankowego miałby po 12 latach 80 proc. mniej kapitału od osoby utrzymującej portfel akcji odpowiadający szerokiemu rynkowi.
I znowu optymista powiedziałby, że w ciągu minionych 32 lat zakupy akcji banków ze strefy euro czynione po dojściu powyższego wykresu względnej siły do zielonej linii okazywały się relatywnie szybko dobrymi pomysłami (przynajmniej w ujęciu względnym wobec reszty rynku). Być może będzie tak i teraz, chociaż obecnie do zielonej linii jeszcze trochę brakuje.
Wniosek końcowy będzie podobny jak wczoraj: wydaje się, że warunkiem odzyskania przez sektor bankowy w strefie euro relatywnej siły będzie zakończenie hossy na rynku obligacji skarbowych (koniec spadku długoterminowych rynkowych stóp procentowych).
Podsumowanie: sektor bankowy w strefie euro wygląda beznadziejnie, chociaż spadając w dotychczasowym tempie wykres względnej siły STOXX Euro Area Banks Index niebawem dotrze do dolnego ograniczenia trendu spadkowego, od którego w okresie minionego pokolenia się już 5-krotnie odbijał. Jak się wydaje warunkiem takiej – choćby tymczasowej – zmiany trendu jest zakończenie obecnej fazy spadku rentowności obligacji w strefie euro.