Materiał wykonany na zlecenie Domu Maklerskiego Banku BPS S.A.
Ubiegłotygodniowe kolejne tąpnięcie ceny ropy naftowej (WTI, West Texas Intermediate) do najniższego poziomu od okresu listopada 2001-styczeń 2002 (czyli bezpośrednio po atakach terrorystycznych na USA z 11 września 2001) przy równoczesnym silnym odbiciu w górę cen akcji w USA spowodowało zejście relacji między spotową cena WTI a S&P 500 do najniższego poziomu w historii. Poprzednie historyczne minimum tej relacji ustanowione zostało w grudniu 1998, a więc zaraz po kryzysie rosyjskim, kiedy to cena ropy spadła do niewiele ponad 10 dolarów za baryłkę, zaś S&P 500 właśnie odrobił całość ok. 20 proc. strat poniesionych w okresie lipiec-wrzesień/październik 1998.
Co ciekawe w przeszłości ta relacja pomiędzy ceną ropy a S&P 500 korelowała dodatnio z wysokością stopy bezrobocia w USA (szare pionowe pasy na powyższym wykresie to okresy recesji w gospodarce USA według klasyfikacji NBER). Współczynnik korelacji pomiędzy tymi seriami nie był jakiś bardzo wysoki, ale jednak zauważalnie dodatni (+0,48 proc.). Oczywiście tania ropa w przeszłości sprzyjała dobrej koniunkturze gospodarczej w USA prowadzącej do spadku stopy bezrobocia (zapewne jest tak nadal pomimo tego, że USA stały się dzięki „rewolucji łupkowej” największym producentem ropy naftowej na świecie), a silny rynek akcji również zapowiadał dobrą koniunkturę gospodarczą. Obecnie mamy do czynienia z ciekawą dywergencją pomiędzy tymi dwoma serami: relacja ropa/S&P 500 nadal spadała zaś stopa bezrobocia zaczęła w marcu wzrost. Któraś z tych serii powinna się „mylić”. W przeszłości to relacja cena ropy/S&P 500 wyprzedzała wysokość stopy bezrobocia średnio o ok. 10 miesięcy, co może sugerować, że to stopa bezrobocia się „myli”, S&P 500 rosnąc dyskontuje przejściowy charakter obecnego koronawirusowego kryzysu, na co nie jest w stanie jeszcze zareagować „spotowa” cena ropy naftowej przygnieciona trwającym załamaniem popytu.
WIG-20 obronił zdołał obronić w piątek dolne ograniczenie rozpoczętego miesiąc wcześniej krótkoterminowego kanału trendu wzrostowego jednak w przeciwieństwie do S&P 500 (ale podobnie do większości indeksów giełd zachodnioeuropejskich) nie zdecydował się na podążenia na nowe lokalne szczyty, co zwiększa prawdopodobieństwo scenariusza, w który ta rosnąca linia wsparcia jednak zostaje przełamana, WIG-20 testuje wsparcie w okolicach poziomu 1500 pkt. i postraszywszy jego przełamaniem ponownie rośnie stukając później od dołu we wspomnianą rosnącą linię wsparcia krótkoterminowego trendu wzrostowego.
W piątek S&P 500 osiągnął poziom z 9 marca, a więc dnia w którym Włochy wprowadzając ogólnokrajową kwarantannę dały światu wyraźny sygnał, że pandemia koronawirusa uderzyła na poważnie w Europę. Wzrosty z ostatniego miesiąca kasujące całość spadków, które później nastąpiły sugerują, że rynki akcji zakładają – pewnie słusznie – że epidemia a przynajmniej jej najgroźniejsza faza, w której liczba zarażonych rośnie wykładniczo aż do momentu wprowadzenia przez spanikowane rządy kolejnych restrykcji, okaże się jednorazowym zjawiskiem, a nawet jeśli nie, to jej ewentualne kolejne fale spotkają już ze znacznie bardziej skutecznymi reakcjami.
Z ciekawszych danych makroekonomicznych, które zostały opublikowane w kraju i na świecie od piątku, można wspomnieć najniższą od przynajmniej 1990 roku publikowaną przez ACEA liczbę nowych samochodów osobowych zarejestrowanych w 28 krajach UE w marcu:
… spadek rocznej dynamiki zharmonizowanego wskaźnika CPI dla strefy euro w marcu (+0,75 proc.) oraz spadek rocznej dynamiki podobnego wskaźnika dla Polski w marcu (+3,9 proc.):
… załamanie się do najniższego poziomu od okresu marzec 2008-październik 2009 rocznej dynamiki publikowanego przez Conference Board indeksu wskaźników wyprzedzających koniunktury gospodarczej w USA w marcu:
… +3,1 proc. roczną dynamikę liczby przepracowanych przez Amerykanów godzin w I kw. br.:
… dane na temat wyników handlu zagranicznego Japonii w marcu:
… oraz 10,1 proc. spadek rocznej dynamiki zużycia prądu w Chinach w lutym: