Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie stabilizacji kwotowań złotego wobec większości dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,1857 PLN za euro, 3,7395 PLN wobec dolara amerykańskiego, 5,7973 PLN względem funta szterlinga czy 3,8446 PLN w relacji do franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,907% w przypadku obligacji 10-letnich.
Początek nowego tygodnia handlu nie przyniósł większych emocji na rynku PLN, gdzie polska waluta w sposób proporcjonalny reagowała na wydarzenia na szerokim rynku. W konsekwencji poniedziałkowy handel zakończył się lekkim spadkiem wartości PLN wobec USD. Przy braku istotniejszych impulsów inwestorzy w dalszym ciągu koncentrują się na tematyce FED i stóp procentowych w USA, gdzie kolejni decydenci powiązani z FOMC zapewniają o konieczności rozpoczęcia zacieśniania polityki monetarnej przed końcem roku. W kraju natomiast inwestorzy w dalszym ciągu muszą doliczać do inwestycji w PLN tzw. ryzyko polityczne. Ostatnie sondaże wskazują na ok. 10% różnicę w poparciu dwóch głównych ugrupowań, co wskazuje na kontynuację tzw. festiwalu obietnic, aż do wyborów. Większość z prezentowanych pomysłów musiałaby się jednak przyczynić do rozluźnienia fiskalnego w kolejnych kwartałach. Inwestorzy nie zareagowali wczoraj znacząco na złożenie przez Prezydenta projektu ustawy obniżającej wiek emerytalny, w dużej mierze dlatego, iż projekt ten zostanie odrzucony przez Sejm. W szerszym ujęciu mamy więc szereg czynników niepewność wokół PLN w postaci ryzyka politycznego czy zewnętrznego (FED), przy jednoczesnym utrzymaniu dość dobrej dynamiki wzrostu gospodarczego, pomimo ostatnich sygnałów nakazujących utrzymanie ostrożności w tym zakresie.
W trakcie dzisiejszej sesji brak jest istotniejszych publikacji makroekonomicznych z kraju. MF poda jedynie wartość podaży na czwartkową aukcję długu o wartości 2-6 mld PLN. Również szeroki kalendarz makro nie zawiera dziś kluczowych danych. Ok. godz. 14:00 poznamy decyzje Banków Centralnych Węgier oraz Turcji, a popołudniu inwestorzy zwrócą najprawdopodobniej uwagę na dane z USA dot. indeksu FHFA czy indeksu FED z Richmond. Obydwie publikacje nie zaliczają się jednak do grupy najważniejszych wskaźników makro z USA.
Z rynkowego punktu widzenia wydarzenia poniedziałkowej sesji wskazują na potencjalne dalsze osłabienie PLN wobec USD oraz GBP przy jednoczesnym rozegraniu mocniejszego złotego względem euro. Tradycyjnie jednak zachowanie PLN wobec ww. dewiz zależeć będzie głównie od notowań podstawowej pary walutowej.
Konrad Ryczko
Analityk
Makler Papierów Wartościowych