„Najbardziej gorące miejsce w piekle jest zarezerwowane dla tych, którzy w okresie kryzysu moralnego zachowują swą neutralność” – Dante Alighieri
Tak się składa, że uważam pary AUD/JPY i EUR/JPY za kluczowe wskaźniki wyprzedzające...
Para EUR/JPY dokonała przełamania w dół, naturalnie, głównie ze względu na EUR, jednak, co ciekawe, pojawiają się głosy ekspertów wzywające do umocnienia JPY, aby „wspomóc” japońską gospodarkę dzięki zwiększeniu „siły nabywczej” (zob. GaveKal).
Co jednak oznacza przełamanie w dół w parze EUR/JPY poza tym, że euro ostatecznie tonie? Z pewnością to, że rentowności japońskich obligacji rządowych rosną:
Podejrzewam, że ostatecznej odpowiedzi udzieli nam dopiero para AUD/JPY – decydujący wskaźnik apetytu na ryzyko lub jego braku. Para AUD/JPY z odnotowanego w listopadzie maksimum na poziomie 102,50 – maksimum wysokiego ryzyka – obecnie spadła do poziomu 92,46; przełamanie poziomu 88,22 będzie wyraźnym ostrzeżeniem przed ryzykiem.
Jestem przekonany, że ta para z jenem to zapowiedź potencjalnie bardzo ciężkiego kwietnia. Rynek pogodził się już z możliwością podwyżki stopy w Stanach Zjednoczonych w czerwcu, pod warunkiem jednak, że podwyżka ta nie jest spowodowana sytuacją ekonomiczną. Motorem tej podwyżki będzie wyłącznie „wezwanie do uzupełnienia depozytu” banków oraz inflacja cen aktywów, a nie ekonomia.
Na początku tego tygodnia byłem w Londynie; jeden z najsprytniejszych inwestorów „w realną wartość”, jakich znam (w ciągu dziesięciu lat prześcignął Berkshire) właśnie „filtruje” ponad 10 000 akcji. Jego wachlarz „tanich akcji” skurczył się obecnie do… 25 akcji! Liczba ta zwykle wynosi 300-600. Naturalnie, nie oznacza to, że akcje są drogie czy gotowe do rolowania, jednak wskazuje to na fakt, że wszystkie akcje na świecie są obecnie notowane na poziomie wartości godziwej lub powyżej tego poziomu. Przewidywany zwrot z inwestycji w horyzoncie czasowym trzech i pięciu lat wynosi nadal zero, natomiast w okresie 10 lat to zaledwie 2%!
Innym miarodajnym wskaźnikiem są CDS JPM – za każdym razem, gdy 50-dniowa średnia ruchoma zostaje przełamana, rynek wydaje się przechodzić w tryb awersji do ryzyka.
Na giełdzie światowej również nastąpiło przełamanie 50-dniowej średniej ruchomej – a zatem każdy pożar na DAX i Stoxx50 oznacza bessę na wszystkich światowych rynkach!
Na wykresie poniżej przedstawiono „impet DAX” w porównaniu z powrotem do średniej:
Pod względem ekonomicznym, tak jak przewidywałem, dane ze strefy euro słabną. Europa jest maszyną eksportową i natychmiast reaguje na spowolnienie gospodarcze reszty świata. Dlatego podczas gdy prezes Europejskiego Banku Centralnego, Mario Draghi, ogłasza triumf luzowania ilościowego i nadchodzącą inflację, rynki ze swojej strony dokładają starań, by wykazać jego oderwanie od rzeczywistości – podobnie jak w I kwartale 2014 r., kiedy zaklinał się, że w Europie nie ma prawa wystąpić deflacja.
Sygnały ostrzegawcze są jasne: ceny surowców spadają, a mocny dolar amerykański negatywnie wpłynie na rynki wschodzące i gospodarkę Stanów Zjednoczonych. I mimo iż euro jest słabsze od USD, w porównaniu z walutami wielu gospodarek wschodzących o dynamicznym wzroście w istocie się umacnia.
Dowodzi tego ponowny spadek indeksu amerykańskich oczekiwań inflacyjnych 5Y5Y, wskazujący na to, że coraz mniej osób wierzy w inflację w Stanach Zjednoczonych, a tym samym w gospodarce światowej w efekcie jej powiązań z dolarem amerykańskim. Zarówno Draghi, jak i rząd Grecji wydają się uważać, że żyją w alternatywnej rzeczywistości, w której stosują się inne reguły.
Najważniejsze opinie makro:
• Stany Zjednoczone: w czerwcu Fed podwyższy stopę funduszy w ramach „wezwania do uzupełnienia depozytu” ze względu na inflację cen aktywów. Nie będzie to miało nic wspólnego z ekonomią. Wzrost gospodarczy w Stanach Zjednoczonych w ujęciu kwartał do kwartału do III lub IV kwartału będzie zerowy lub ujemny, przez co rentowności pozostaną niskie. W tym roku rentowności dziesięcioletnich amerykańskich obligacji o stałym dochodzie mogą jednak spaść poniżej 1,5%, a nawet 1,25%.
• Europa: tegoroczne wielkie otwarcie zakończy się fiaskiem ze względu na brak wzrostu na „rynkach eksportowych” w III i IV kwartale. Latem można się spodziewać gwałtownego spowolnienia gospodarczego, a rentowności niemieckich obligacji rządowych spadną poniżej zera.
• Rynki wschodzące: ich wartość jest największa, jednak koszty długu w dolarach amerykańskich są obecnie wysokie – wpływ osłabienia waluty netto nie jest odczuwalny ze względu na znaczne uzależnienie od amerykańskiego finansowania. Moje główne typy w kontekście sprzedaży to RPA, Turcja i Brazylia.
• Rynki towarowe: mimo iż mój model alfa sugeruje sprzedaż złota, pod względem alokacji netto (większa alokacja beta na rynki towarowe) i prognoz na przyszłość pozostaję konstruktywny. Kupno opcji na złoto poza pieniądzem to konieczność.
• Ogólnie: 2015 r. jest stracony pod względem światowego wzrostu gospodarczego i reform, ponieważ obydwa największe motory globalnej gospodarki – Stany Zjednoczone i rynki wschodzące – tracą tempo wzrostu. Europa nie jest w stanie w jakikolwiek sposób przyczynić się do światowego wzrostu, ponieważ ze względu na eksport i brak reform w poszczególnych krajach jest całkowicie uzależniona od zagranicznego popytu. 2015 to przełomowy rok dla wzrostu gospodarczego, który w III i IV kwartale osiągnie najniższy poziom, natomiast 2016 r. w coraz większym stopniu wydaje się trudnym rokiem dla rynków po zahamowaniu impetu luzowania ilościowego w Europie i Japonii.
Pozycje:
Beta: Bez zmian… 75% w FI – głównie dziesięcioletnie obligacje amerykańskie.
Alfa:
• Maks. (4 jednostki) krótkie w EUR – stop 1,1150
• Maks. (4 jednostki) krótkie w parze EUR/SEK – stop 9,3068
• 2 jednostki długie w parze USD/JPY – stop 119,68
• 2 jednostki krótkie w pszenicy – 512,00
• 2 jednostki krótkie w XAU – 1 194,00
Wnioski:
Czas poćwiczyć zabezpieczanie kapitału – kwiecień może się okazać bardzo trudnym miesiącem, zarówno pod względem zmienności, jak i ryzyka. W tej olbrzymiej układance nazywanej rynkiem jest zbyt wiele elementów ruchomych.
Steen Jakobsen, Saxo Bank