Zdecydowanie najciekawiej na rynku ropy naftowej było w minionym tygodniu w piątek. Najpierw mieliśmy kolejne (4-letnie) minimum cenowe (WTI: 73,28 USD/bbl, Brent: 76,81 USD/bbl), a potem „konwencjonalne” odreagowanie. Pretekstem do takiego zachowania rynku było umocnienie się eurodolara (vide zrównoważony po raz pierwszy od 45 lat budżet Niemiec). W rezultacie zeszłotygodniowa, ujemna stopa zwrotu z notowań paliwowych (WTI: –3,3% Brent: –4,2%), nie była tak drastyczną, jak jeszcze w piątek rano mogło to wyglądać. W ten tydzień rynek ropy naftowej (i nie tylko) wchodzi z nowym „bagażem” geopolitycznym, gdyż z tego co donosiły weekendowe media, Prezydent Federacji Rosyjskiej otarł się podczas szczytu G-20 o ostracyzm. Ryzyko eskalacji dalszych napięć geopolitycznych (Rosja – Ukraina, „Państwo Islamskie”, Hongkong) póki co „przykrywane” jest nadpłynnością na rynkach finansowych, lecz jest ono doprawdy spore, a gros inwestorów i komentatorów woli po prostu o tym głośno nie mówić.
Dla niżej podpisanego w ten zagłuszany niepokój wpisują się m.in. dane o akumulacji złota, jakie wynikają z raportu World Gold Council za III kw. br. , podczas którego popyt na sztabki i monety wyniósł 24,5 tony, tzn., że był większy niż w poprzednich trzech miesiącach o +53%. Złoto jest (i zapewne będzie) w cenie, ale w pierwszej kolejności to fizyczne. W zeszłym tygodniu cena uncji w obrocie sieciowym wzrosła o +0,9%, a fixingowa, czyli „realna” o +1,2%. W ślad za tym ze zwiększoną dynamiką tym razem w notowaniach elektronicznych podążało srebro (+3,2%), na fixingu odnotowano regres (–0,4%). Tym co nie pomaga notowaniom srebra jest czynnik chiński, szkodzący kursom metali przemysłowych. W zeszłym tygodniu zmieniły się one w sposób następujący: aluminium (–1,5%), cyna (–0,1%), miedź (–0,1%), nikiel (+0,4%), ołów (+2,2%). Odstający literalnie rzecz biorąc - in plus – kurs ołowiu możne być, przynajmniej po części intepretowany jako echo „bateryjnej transakcji” z udziałem samego Warrena Buffetta. Berkshire Hathaway ma nabyć od Procter & Gamble – baterie Duracella.
Niezły tydzień mają za sobą notowania towarów rolno – spożywczych. Mocno w górę poszły przede wszystkim kursy pszenicy („zwykła” +4,5%, Kansas: +8,9%), główną przyczyną wzrostu były z jednej strony doniesienia o pogorszeniu się warunków pogodowych w zachodniej Australii (deszcze), a także o szkodzących uprawom ozimym przymrozkach na Ukrainie i w Rosji. Niesprzyjające sygnały o aurze napływały także w tych dniach z Argentyny i Brazylii. Z drugiej strony, ożywił się wreszcie większy popyt. Wprawdzie nieco z boku pozostaje Egipt, ale kupują za to Azjaci (Chiny, Japonia i Korea Południowa), a także na mniejszą skalę Dominikana i Gwatemala. Impulsy eksportowe (Arabia Saudyjska, Chiny, Japonia, Meksyk, Korea Płd.) pociągnęły jeszcze w górę zeszłotygodniowe notowania kukurydzy (+3,9%). Z kolei ich brak uwidocznił się przy zmianie kursu soi (fasolka: –1,6%, śruta: –3,2%). Na –1,2% zakończył omawiany okres kurs szorstkiego ryżu.
Powracając jeszcze do pszenicy i przyglądając się jej w nieco dłuższej perspektywie, trzeba liczyć się z tym, że relatywnie niskie tegoroczne ceny zbóż przy lecących w przepaść notowaniach surowców paliwowych - to dla budżetu Federacji Rosyjskiej nie tyle zła, co bardzo zła wiadomość. W tej sytuacji nie można wykluczyć, iż ewentualne ograniczenie dostaw z tego kraju (a nie wykluczone, że też z Ukrainy) będzie wkrótce w przestrzeni okołorynkowej „aktywnie rozgrywane”.
„Szeroko” w górę było w minionym tygodniu na rynku „czerwonego mięsa”. Chuda wieprzowina (+3,8%) i wołowina (buhaje: +1,2%, krowi żywiec: +1,8%). Analitycy techniczni zza oceanu wierzą w kontynuację dobrej passy mięsa wołowego, nawiązując w swych wypowiedziach do powszechnie znanej zasady o sprawdzonych pożytkach z „przyjaźni z trendem”.
Zmienność kierunków w jakim podążały w minionym tygodniu notowania „koszyka mokka”, w przypadku kakao (–2,4%) podyktowana była kolejnym oddaleniem się możliwości windowania cen przez wirus ebola, przed czym nie raz już na tych stronach przestrzegano, a teraz w sposób dobitny wypowiedzieli się w podobny sposób eksperci ABN Amro. Zapowiedzi dobrych kakaowych żniw w afrykańskim pasie uprawnym (Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Kamerun, Nigeria) z którego pochodzi ok. ¾ światowej podaży kakao dopełniło reszty.
Z kolei wzrost kursów kawy w poprzednim tygodniu o +4,6% (Arabica) oraz +2,5% (Robusta), to przejaw przypływu impulsów antycypujących już ewentualne skutki gorszych zbiorów w Brazylii w 2015 r. Wywołanych brakiem stosownej dozy wilgoci potrzebnej o tej porze roku.
Impuls brazylijskich problemów pogodowych przełożył się na to, że także kurs cukru trzcinowego wzrósł w ubiegłym tygodniu o +1%, ten biały „londyński” wyszedł w tym czasie na zero.
Słabe, jak nie bardzo słabe dane o eksporcie amerykańskiej bawełny, wywołały skumulowane zamykanie pozycji przez fundusze hedgingowe. W rezultacie naruszono poziom 60 centów za funt, który uważany był, także przez niżej podpisanego za „twarde dno”. Miniony tydzień przyniósł spadek kursu kontraktów o –6,6% i zamknięcie piątkowego handlu przy 59,76 USc/lb.
Natomiast zgodnie z wyrażonymi też poprzednim razem oczekiwaniami - odbił w trakcie ubiegłego tygodnia kurs kontraktów na sok pomarańczowy (+3,8%). Asumptem do takiego zachowania rynku był atak przedzimowego chłodu na Florydzie. Traderzy z cytrusowych rynków amerykańskich uważają, że impuls kursu może okazać się trwalszy, gdy niedobór opadów w Brazylii będzie się utrzymywał. Wtedy zrównoważony obecnie rynek, zacznie bardziej myśleć o przyszłości.
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerki SA