Decyzja Europejskiego Banku Centralnego, powodująca kolejne historycznie minima oprocentowania eurowaluty, stała się niejako „do spółki” z koniunkturą na rynkach akcji, akceleratorem regresu notowań surowcowo - towarowych. Poza niewielkimi zielonymi „plamami”, tabela tygodniowych zmian kursowych biła na zamknięciu piątkowej sesji jaskrawą czerwienią.
Kolejną falę przecen odnotował poruszający się wbrew podręcznikowej i geopolitycznej logice rynek ropy naftowej (WTI:–2,5%, Brent: –2,1%) Choć z drugiej strony w świetle tego, co na tych stronach ostatnio napisano, może to jest właśnie odpowiedź na „niestateczności cywilizacyjne” w płonących obszarach świata. Analitycy zza Atlantyku szacują, że spadek cen ropy o 1 dolara równa się mniejszym wpływom do rosyjskiej kasy o ok. 1,4 mld „zielonych”.
Jeśli sytuacja we wschodniej części Europy, jakkolwiek to rozumiemy „unormuje się”, to można się liczyć z tym, że po spadkach, które oglądaliśmy w sierpniu, bieżący miesiąc także w przypadku paliw – zamknie się na plusie. Poza tym warto z dużo większą uwagą obserwować przebieg wydarzeń w Nigerii, której niektóre - północne regiony opanowywane przez Boko Haram, zdecydowanie ewaluują w stronę utworzenia separatystycznego kalifatu. Nigeria to, jak wiadomo członek OPEC, a tym liczący się producent ropy naftowej na świecie. Wielkość dziennej podaży na poziomie 1,9 mln baryłek dziennie, przekłada się wprawdzie na ok. 1,1 – 1,2% globalnej podaży, lecz Nigeria dostarcza światu surowca szczególnie pożądanego ze względu na wysoką jakość (Bonny Light).
Na ścieżce regresu ciągle tkwi złoto, w trakcie pierwszych pięciu dni handlowych września jego wartość obniżyła się - tak w obrocie sieciowym, jak i w ramach fixingu o –1,4%. Przed trzema laty, praktycznie w tym samym czasie - kurs uncji złota bił cenowe rekordy, na fixingu wynosił 1895,00 USD/oz, a w sieci kontrakty wyceniane były jeszcze wyżej, tj. na 1923 dolarów. W ten tydzień kruszec wszedł na poziomie: 1269,40 USD/oz (sieć) i 1266,00 USD/oz (fixing), zatem od tamtego piku stracił na wartości, odpowiednio –33,9% i –33,2%.Wielu może się zapewne podpisać pod tym, co swego czasu rzekł Ben Bernanke, iż cen złota nie sposób doprawdy ani zrozumieć, ani tym bardziej przewidzieć, zwłaszcza w tak zwanym długim terminie.
W podobny sposób można ustosunkować się do jego relacji parytetowych ze srebrem. „Biały metal” zachowywał się w poprzednim tygodniu niemal tak samo „żółty”, tzn.: –1,4% (sieć) oraz –1,7% (fixing), wpisując się też, z wyjątkiem potencjalnie „naznaczonego” sankcjami niklu (+5,0%), w zeszłotygodniowe ruchy cenowe większości metali przemysłowych, czyli: aluminium (–1,8%), cyna (–1,6%), miedzi (–0,3%) i ołowiu (–2,6%). Notowaniom miedzi mogłaby teraz sprzyjać koniunktura w niemieckim przemyśle, który wg danych za lipiec (+1,9%) rozwijał się najszybciej od marca 2012 r.
Skala i zasięg ubiegłotygodniowym spadków cen na rynkach towarów rolno-spożywczych może w tych dniach przełożyć się na aktywność day – traderów, liczących na krótkie gwałtowne odbicia. Najmniejszym zapewne zainteresowaniem będzie się w tym zakresie cieszyć segment „mięsa czerwonego”, gdyż ten akurat był w omawianym czasie ową zieloną wysepką: chuda wieprzowina (+7,4%), wołowina (buhaje:+4,0%, krowi żywiec: +5,7%). Na powiązanych (paszowo) parkietach zbożowych przeceny były zdecydowane: pszenica (zwykła: –4,9%, Kansas:+,03%), kukurydza (–2,5%), soja (fasolka: –0,3%, śruta:–0,2%), szorstki ryż (–0,7%), zatem i tutaj może w najbliższych dniach dojść do rzeczonego odreagowania.
Wśród przeważających w ubiegłym tygodniu obniżek cen w segmencie towarów zaliczanych do umownego „koszyka mokka”, jak kawa (Arabica:–1,5%, Robusta:+1,1%) czy kakao (–3,9%), w dłuższej perspektywie dość interesująco wygląda cukier (biały: –1,7%, trzcinowy: –2,7%). Odnosi się to do wygasającego w tym roku, według wszelkich dotychczasowych prognoz, kilkuletniego cyklu nadwyżek podaży nad popytem. Przy czym, nie raz też tutaj przypominano, skala nagromadzonych zapasów jest tak duża, że ich „medialne uruchomienie” w każdej chwili może wywoływać szybkie i głębokie spadki. Innymi słowy odbudowywanie trendu wzrostowego może być pełne gwałtownych zwrotów. Co się zaś jeszcze tyczy kakao, to trzeba się liczyć z tym, że aktywność dżihadystów z Nigerii może uaktywnić się też w Kamerunie, przed czym przestrzega raport ekspertów z Nigeria Security Network. Kamerun odpowiada za ok. 5% światowej produkcji kakao. Warto o tym pamiętać, gdyby ów czynnik był jakoś w przekazach narracyjnie rozgrywany.
Obserwowany zaś w minionym tygodniu regres cen bawełny (–3,3%), można wraz z wyjątkową, nawet jak na Pakistan w tym roku falą monsunowych powodzi, leżeć u podstaw silniejszego odbicia jej kursu. Pakistan to ok. 9% – 10% produkowanej na świecie bawełny, co plasuje ten kraj na 4. miejscu (po Chinach, Indiach i USA).
Z kolei brak wpływu istotniejszych czynników atmosferycznych na cytrusowe plantacje Florydy powoduje, że ceny kontraktów na mrożony koncentrat soku pomarańczowego wykazywały na przestrzeni poprzedniego tygodnia w sumie niewielką zmienność (–0,4%).
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski S.A.