Po dwóch letnich miesiącach, które niestety są już za nami, sytuacja na rynku ropy naftowej wygląda tak, jakby w tym czasie przetrzebiło grających dotąd na zwyżkę, i skwapliwie przy tym wykorzystujących do tego celu „geopolityczne paliwo”. W naszym biuletynie inwestycyjnym, który trafnie prognozował letnie kierunki ropy, na sierpień akcentuje pewną sprzeczność. O ile sygnały „techniczne” przemawiają za kontynuowaniem tendencji spadkowej, to czynniki fundamentalne, wskazują na możliwość kontrakcji. W opinii niżej podpisanego sierpień może zamknąć się kursami ropy „na zielono”, lecz przysłowiowym języczkiem u wagi wcale nie muszą być globalne napięcia, ale choćby też trwający właśnie, po obu stronach Atlantyku, wakacyjny popyt motoryzacyjny.
W trakcie tygodnia poznamy dane World Gold Council o fizycznym popycie na złoto w II kw. oraz w I półroczu br. W poprzednim tygodniu „żółty metal” zyskał od: +1,2% (w sieci) do +1,4% (fixing). Na bieżące wzmocnienie impulsów popytowych może mieć wpływ podręcznikowa instytucja „bezpiecznego portu”, jak również dobrze obserwowane właśnie wzmożone transporty złota ze Szwajcarii do Indii, których skala i tryb wzbudzają zainteresowanie tzw. czynników urzędowych w obu wymienionych krajach. Swoją drogą nie powinno być zaskoczeniem, gdyby okazało się, że w tej dwustronnej wymianie partycypuje jeszcze jakaś trzecia strona (z regionu Azji i Pacyfiku?).
Słabo zaprezentowały się w omawianym czasie notowania srebra. Ich kurs stracił w zależności od miejsca odczytu od: –1,0% (fixing) do –2,2% (sieć). Jeśli szukać jakiś pozytywów to zaliczyć można do nich to, że w ramach fixingu, w przeciwieństwie do obrotu elektronicznego, notowania „białego metalu” zdołały utrzymać się powyżej 20 dolarów za uncję.
W przypadku segmentu metali przemysłowych przewagę wykazała „strona wzrostowa”, tj.: aluminium (+2,7%), nikiel (+1,8%) i ołów (+1,8%), w odwrocie znalazły się zaś: cyna (–0,9%) oraz miedź (–0,8%). Uczestnicy rynku metali kolorowych oczekiwali piątkowych danych o handlu zagranicznym Chin za poprzedni miesiąc. O tym, że ceny „czerwonego metalu” zamknęły tydzień pod kreską, zadecydować miała ujemna dynamika lipcowego importu (–1,6%), wobec oczekiwanego wzrostu na poziomie ok. +5,0%. Tendencje zakupowe w handlu zagranicznym Chin należą niewątpliwie do najważniejszych zmiennych koniunkturalnych światowego sektora surowcowego. Warto jednak pamiętać, że w kontekście wyznaczonych przez Pekin nowych priorytetów rozwojowych, podstawą ma być rynek wewnętrzny i urbanizacja, a tej bez miedzi zrealizować nie sposób.
Najważniejsze znaczenie dla rynku metali przemysłowych, a de facto w ogóle surowców, mogą mieć toczone, choć u nas praktycznie niezauważane, boje w amerykańskim senacie na temat uczestnictwa oraz szkód, na jakie mogły narazić amerykańskich konsumentów wielkie instytucje bankowe – poprzez swą spekulację na towarach. Dla ścisłości mowa jest tutaj nie tyle o derywatach, ale o fizycznych zakupach towarów i ich magazynowaniu. Stąd pod presją potrzeby zmian regulacji znajdować się może wiele towarów, m.in. aluminium czy nie raz wspominane na tych stronach srebro (skupione ponoć w rękach przez JP Morgan & Co.).
Wydarzeniem ostatniego tygodnia na rynkach rolno - spożywczych były retorsje strony rosyjskiej, polegające m.in. na wstrzymaniu dostaw żywności z Zachodu. Nie przeszkodziło to jak widać, sygnalizowanym w poprzednim komentarzu, wzrostom notowań większości zbóż: pszenica („zwykła”: +2,6%, Kansas –0,5%), kukurydza (+0,2%), soja (fasolka: +3,6%, śruta: +3,3%). Oprócz „jankeskiej” odmiany Kansas, na minusie znalazł się tylko jeszcze szorstki ryż (–1,0%), ale i tu owa tajlandzka „siła sprawcza” powinna już w tym miesiącu wygasnąć. Jeśli już mowa o wojnie handlowej, to jej odpryski uderzyły w zeszłym tygodniu w kursy kontraktów na „czerwone mięso”. W rezultacie spadały zarówno ceny chudej wieprzowiny (–3,4%), jak i wołowiny (buhaje: –2,4%, –3,9%). Jest jednak zdecydowanie za wcześnie, aby wyciągać z tego daleko idące wnioski. Jeśli Ameryka Łacińska, a zwłaszcza Brazylia i Argentyna wejdą masowo na rynek rosyjski, to częściowo zmniejszą swą aktywność eksportową w innych częściach świata. Niewiadomą w obliczu konfliktu z Rosją pozostają zboża. Na razie nikt na ten temat kategorycznie się nie wypowiada. Rosyjski resort rolnictwa póki co, nie zakłada zakłóceń dla swych dostaw na rynki zagraniczne w sezonie 2014/2015, z kolei strona zachodnia - w obliczu obfitych żniw, daleka także daleka jest od definitywnych stwierdzeń. Prawdą natomiast jest, że zachodnim, a zwłaszcza amerykańskimi oraz kanadyjskim farmerom, relatywnie tańsze zboża z regionu Morza Czarnego notorycznie psują rynek.
Czynniki fundamentalne rządziły zeszłotygodniowymi kursami składu „koszyku mokka”. Rezonans tego był taki, że dyskretnie wzrosły ceny kakao (+0,6%), a już zdecydowanie spadły tych towarów, których na świecie nie brakuje. Odnosi się to zatem do obu gatunków kawy (Arabica: –5,7%, Robusta: –7,1%) i cukru (biały: –0,6%, trzcinowy: –0,9%).
Pozytywnie zakończyły miniony tydzień dwa inne dotychczas silnie przecenione towary, tj.: koncentrat mrożonego soku pomarańczowego (+0,6%) oraz bawełna (+1,6%). W przypadku napoju z cytrusów – bardziej doświadczeni obserwatorzy tego rynku wiedzą, że brak większych zagrożeń pogodowych dla plantacji amerykańskich (Floryda i Kalifornia) czy hiszpańskich (zwłaszcza Andaluzja) wcale nie musi przesądzać o dalszym kierunku trendu. Przykładowo „zbyt mała ilości opadów w Brazylii”, potrafi w każdej niemal chwili wywołać jego zasadniczą zmianę. Tym bardziej, że mamy jeszcze „czynnik rosyjski”, z którego zapewne skwapliwie będą teraz „czerpać” traderzy i analitycy.
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski S.A.