Zbliżający się szybkimi krokami sierpień to miesiąc, w którym na światowy rynek eksportowy powrócić mają Amerykanie. Być może to właśnie te trudne, zwłaszcza z geopolitycznego względu do przecenienia, „owoce” rewolucji łupkowej, są główną przyczyną tego, że na przestrzeni mijającego miesiąca ceny obu podstawowych gatunków ropy naftowej znajdują się o kilka procent „pod kreską”. Nieco inaczej, bo połowicznie kształtowały się stopy zwrotu za poprzedni tydzień: Brent +0,9%, WTI –0,9%.
Poza tym, uczestnicy paliwowego rynku zdają się mieć świadomość, iż USA mogą w obliczu obecnej sytuacji zademonstrować siłę swych naftowych argumentów, odpalając nie z jednej, lecz nawet „z dwóch luf”, tj.: przewietrzając swoje strategiczne zapasy oraz zaskakując wielkością eksportu. Dla przypomnienia, do niedawna jeszcze oczekiwano podaży na poziomie ok. 700 – 750 tys. baryłek dziennie, w rzeczywistości mogłoby to być, przynajmniej deklaratywnie, więcej, znacznie więcej.
Z kolei ponowne zeszłotygodniowe cofnięcie się złota (sieć: –0,3%, fixing: –0,9%), to z jednej strony komplikacja czynników płynących ze świata wielkiej polityki, z docelowym koncyliacyjnym scenariuszem w tle oraz oczekiwań makroekonomicznych z USA. W najbliższych dniach rynek złota może się też znajdować pod wpływem opublikowanych właśnie danych na temat spadku czerwcowego wolumenu importowego do Chin z Hongkongu, który z wielkością 40,5 tony jest o 23% skromniejszy niż w maju oraz o 61% gorszy niż w analogicznym okresie przed rokiem. Warto jednak przypomnieć, że zakupy złota via Hongkong to nie jest jedyny kanał importowy Chin. Zważywszy, że im wyższe wykazywane w tej wymianie wolumeny, tym wyższe z reguły ceny nabycia. Dla niżej podpisanego bardziej pozytywne nastawienie dla „żółtego metalu” można wiązać z opublikowanym w połowie sierpnia raportem Światowej Rady Złota na temat globalnego popytu, tak w poprzednim kwartale, jak i minionym półroczu.
Pod wpływem tychże danych z naturalnych względów pozostanie również srebro (w tygodniu sieć: –0,6%, fixing: –2,2%). Niemniej dla „białego metalu” lepszy klimat inwestycyjny powinna zapowiadać obserwowane już ożywienie koniunktury w chińskiej gospodarce, którą sygnalizuje m.in. wzrost przemysłowego PMI dla Państwa Środka. Wskaźnik HSBC/Markit) wzrósł właśnie z 50,7 pkt do 52,0 pkt.
Efekty powyższego najbardziej były widoczne na rynku metali przemysłowych: aluminium (+2,5%), cyna (+1,5%), miedź (+2,3%), nikiel (+3,7%), ołów (+5,7%). O tym, że druga połowa roku może należeć do industrialnych surowców, pisaliśmy na tych stronach wielokrotnie, ale towarzyszyć temu powinna świadomość, że jeśli rynki finansowe wejdą w fazę korekty, to i metale kolorowe mogą się nie obronić.
Drugi tydzień z rzędu obserwujemy „szersze” wzrosty cen na rynku towarów rolno-spożywczych. Wśród zbóż odnosi się to połowicznie do pszenicy (zwykła +1,1%, Kansas: –0,3%) oraz w całości do soi (fasolka:+2,8%, śruta:+4,6%). Za tą ostatnią progresją stała aktywność zagranicznych kontrahentów, zwłaszcza z Turcji i Chin. W dalszym zaś ciągu w odwrocie jest kukurydza (–20%) oraz szorstki ryż (–1,4%).
Dobrą passę kontynuują znów notowania „czerwonego mięsa”, lecz odnosi się to wyłącznie do wołowiny (buhaje: +0,9%, krowi żywiec:+1,8%), chuda wieprzowina (–5,6%) ciągle tkwi w korekcie, która ,pożera” jej wcześniejszą, jakże godziwą, bo kilkudziesięcioprocentową stopę zwrotu.
Wydarzeniem ostatnich dni jest chyba jednak rynek kawy. W pierwszej kolejności odnosi się to do jej szlachetniejszego gatunku Arabica. Jej zeszłotygodniowy kurs podniósł się o +4,6% (Robusta +0,7%). Stało się to w wyniku przekazu jaki popłynął od Silas Brasileiro, szefa Brazil's Conselho Nacional do Café, który liczy się z tym, że wielkość zbiorów w „Kraju Kawy” ostatecznie zostanie określona na poziomie 41 – 43 mln worków, a zatem znaczniej mniej (tj. ok. 18 – 19%), niż w rekordowym sezonie 2012/2013, gdy osiągnęły one wielkość 50,8 mln worków. Swego czasu nie brakowało takich, którzy szafowali prognozami na poziomie 60 mln worków, podczas gdy poziom 50 mln worków z plusem, to ponoć maksimum dla Brazylii.
Wyraźną zwyżką kursu odznaczały się w omawianym okresie notowania kakao (+3,5%), a skromniejszą - cukru trzcinowego (+1,0%, „biały”–0,4%). W przypadku kakao, kurs popychają w górę perspektywy kontynuacji silnego popytu, zwłaszcza z krajów azjatyckich. Natomiast zwyżka cen słodzika trzcinowego, to rezultat zbyt dużej suchości w Brazylii. Kraj ten odpowiada za ok. 1/3 światowej produkcji cukru, z czego ok. 20% trafia na rynki światowe.
Czynnik braku dostatecznej ilości opadów może przyczynić się do odbudowania notowań mrożonego koncentratu soku pomarańczowego. Ich ubiegłotygodniowy spadek (–2,7%), podyktowany był brakiem jakichkolwiek niemal zakłóceń pogodowych na Florydzie.
W dalszym ciągu swojego dna poszukuje kurs bawełny. W zeszłym tygodniu odnotował spadek wartości o –3,5%, kończąc tydzień przy 65,38 centów za funt. Sytuacja ta, to rezultat najniższego od 5 lat popytu chińskiego. Także pogoda, z monsunami włącznie, nie poczyniła zbyt wielkich szkód na plantacjach w Indiach.
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski SA