Komentarz tygodniowy z rynku towarowego

Obraz rynku towarowego został w minionym tygodniu nieco zamazany piątkowymi przecenami głównie na paliwach, kruszcach i zbożach, a częściowo też i na używkach. Gdyby interpretować to jako korektę związaną z realizacją zysków, dla której imperatywem był kurs amerykańskiej waluty, to sytuacja w dalszym ciągu wyglądałaby nie najgorzej. Zwłaszcza, że coś interesującego zaczyna się chyba dziać na metalach przemysłowych, o czym w ostatnim czasie tutaj wspominano, a teraz raz jeszcze na chwilę do tego się powróci.


Wpierw kilka słów o ropie naftowej, której udało się pomimo piątkowej przeceny zakończyć tydzień „nad kreską”: Brent +1,3%, WTI +0,4%. Poziomy na jakich zakończono handel, wynoszące odpowiednio: 103,78 USD/bbl i 95,45 USD/bbl, są dla krajów OPEC z makroekonomicznego punktu widzenia satysfakcjonujące, ale już nie na tyle, aby móc się czuć komfortowo. Notabene kurs „koszykowej” baryłki kartelu (OPEC Basket) oscyluje od początku maja w przedziale 99,97 USD/bbl – 101,67 USD/bbl. Jest to w tym zwłaszcza czasie o tyle istotne, że to nie wielkość amerykańskich zapasów, ale właśnie członkowie naftowego kartelu będą teraz rozdawać karty na rynku ropy. Jak w poprzednim komentarzu przypomniano – na koniec maja spotykają się w Wiedniu i będą wówczas dyskutować w sprawie limitów wydobycia. Jeśli ceny ropy do tego czasu zaczęłyby się gwałtownie obsuwać, to trzeba by było liczyć się nawet z redukcją podaży, a to oznaczałoby okazję do silnych nawet zwyżek.


Na minusach zakończył się ubiegłotygodniowy handel złotem. W przypadku notowań w formie elektronicznej regres kursu wyniósł –1,7%, z czego około 1 procent to „zasługa” piątkowej korekty. W ubiegłotygodniowych odczytach fixingowych kruszec stracił więcej bo –2,9%. Rynek złota tkwi w niezdecydowaniu, ale jeśli w tych dniach potwierdzą się informacje o fizycznych zakupach kruszcu wiązane z popytem sezonowym (koniec ramadanu przypada na 7 sierpnia) oraz o symptomach większej aktywności ze strony ETFów, to „żółty metal” może w dalszym ciągu zmierzać w kierunku pokonania poziomu 1500 dolarów za uncję.


W kontekście interesującej sytuacji na rynku metali kolorowych warto z większą uwagą przyglądać się notowaniom srebra. W trakcie pięciu poprzednich dni handlowych metal ten stracił od –1,0% (sieć) do –3,6% (fixing), w obu przekrojach ze spadkiem kursu poniżej 24 USD/oz. Niemniej jeśli się zestawi około 60-procentową „industrialność” popytu srebro z obserwowanymi w zeszłym tygodniu, szerokimi wzrostami kursów metali przemysłowych: aluminium (+1,1%), cyna (+4,0%), cynk (+0,7%), miedź (+3,7%), nikiel (+2,7%), ołów (+0,6%), to widać, że coś z wyceną srebra jest nie tak. Co się zaś tyczy klimatu dla metali nieszlachetnych, to niżej podpisany większe zainteresowanie tymi kategoriami inwestycyjnymi wiąże z podażą niemal nieograniczonej ilości jenów, które są wstrzykiwane na rynki finansowe ze sprawą tzw. „abenomiki”. Ta właśnie polityka ekspansji monetarnej wywołuje coraz większy też niepokój Rezerwy Federalnej i leży u podstaw, wstrzemięźliwych wypowiedzi szefa Fed (vide też komentarz z 15 kwietnia), tonujących przy tym nastroje na rynkach towarowych. Stratedzy amerykańskiego banku centralnego znakomicie zdają sobie sprawę z inflacyjnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą nomen omen – proinflacyjny scenariusz pobudzenia japońskiej gospodarki. Jeśli bowiem Bank of Japan zakłada wzrost inflacji, to musi być ona w istotnej mierze zaimportowana W przypadku kraju, który pozbawiony jest bazy surowcowej wnioski nasuwają się niejako same. Skądinąd warto zapoznać się również z ostatnimi prognozami Societe Generale dotyczącymi średniorocznych cen metali przemysłowych w 2013 r., w nawiasach aktualne ceny (tj. z 10 maja) z dostawą za 3 miesiące, i tak: aluminium 2000 USD/t (1895 USD/t), cyna 23500 USD/t (20800 USD/t), cynk 1950 USD/t (1868 USD/t), miedź 7420 USD/t (7376 USD/t), nikiel 16600 USD/t (15370 USD/t), ołów 2200 USD/t (2001 USD/t).


Z przewagą czerwonego koloru, jako oznaczenia stóp zwrotu - dla ubiegłotygodniowego handlu znajdowały się parkiety rynków rolno-spożywczych. Taniały istotnie przede wszystkim zboża, tj. pszenica (–6,4%) wraz z jej „jankeską” odmianą Kansas (–3,9%) oraz kukurydza (–3,7%), znacznie lepiej wyszła z tych opresji soja (ziarno –0,8%, śruta +0,1%). Pszenica i kukurydza znajdowały się przed weekendem pod presją instytucjonalnych komunikatów. Na spadku cen pszenicy, która w ostatnim okresie na pewno nie była tania, zaważyła prognoza FAO, wyrażająca oczekiwanie, że światowa produkcja tego zboża wzrośnie w 2013 r. o 5,4%, osiągając wielkość 695 mln ton. Byłaby to o zaledwie 6 mln ton mniej niż w rekordowym jak dotąd 2011 r. Jeśli chodzi o kukurydzę to jak wynika z piątkowego raportu USDA - jej globalne zapasy z uwzględnieniem szacunku zbiorów w sezonie 2013/2014 pozostaną najwyższe od 13 lat. Tym samym mamy na kukurydzy ewidentny tzw. rynek konsumenta.


Nie wiadomo natomiast jak to będzie na rynku tzw. mięsa czerwonego. Mimo, że pogłowie bydła wołowego spadło w USA do najniższego poziomu od ponad 60 lat. Tym niemniej zeszłotygodniowe kursy chudej wieprzowiny (–1,8%) oraz wołowiny (buhaje –0,4%, krowi żywiec –1,5%) dostroiły się do notowań zbożowych.


Realizacja zysków stała się także udziałem kakao, które zamknęło zeszły tydzień z regresem rzędu –4,5%. W „koszyku mokka” stracił w tym czasie także cukier (trzcinowy –1,1%, biały –1,4%). Za to ponownie ktoś zainteresował się kawą (Arabica +2,8%, Robusta +0,5%). Notowaniom tej używki może przyjść z pomocą niesprzyjająca aura, np. fala zimna w Brazylii.


Nieco drgnęła w górę bawełna (+0,4%), ale i tutaj w najbliższym czasie wiele dziać się nie powinno. Głównie ze względu na dobre rokowania plonów, pełne surowca magazyny w USA i chimeryczne zakupy chińskiego przemysłu. Bawełniane „warsztaty świata” z przełomu stuleci przenoszone są ze względu na rosnące koszty siły roboczej do Wietnamu i Kambodży.


Po dłuższej przerwie przystanek w marszu w górę zrobiły sobie notowania koncentratu soku pomarańczowego. Z doniesień, które napływają z USDA można spodziewać się, że obserwowany od początku roku - silny trend wzrostowy - może być jeszcze kontynuowany. Tegoroczne zbiory w USA mają być przynajmniej o 10% niższe. Plantacje na Florydzie borykają się z nowymi odmianami chorób, zidentyfikowanymi dopiero w połowie poprzedniej dekady, i nie bardzo wiadomo jak się z nimi uporać.


Wojciech Szymon Kowalski

EFIX Dom Maklerski SA