Komentarz tygodniowy z rynku towarowego

Najważniejszym wydarzeniem zeszłego tygodnia na rynku ropy naftowej wcale nie były zwyżki kursowe (Brent +1,4%, WTI +0,2%, OPEC Basket +1,2%), lecz stojące za tym niejako w sprzeczności pejoratywne konkluzje o Rosji w Davos, które mocno zresztą zirytowały premiera Dimitrija Miedwiediewa. Szczególnej pikanterii dodawało temu to, że omawiającym jeden z trzech (wszystkie negatywne) scenariuszy dla Rosji był Aleksiej Kudrin, eks-minister finansów Federacji Rosyjskiej, architekt m.in. „budżetów surowcowych” na lata 2010 - 2011.

W swoim wystąpieniu przedstawiał wariant problemów strukturalnych jakie napotkałaby Rosja, gdyby cena ropy spadła do 60 dolarów za baryłkę. W kontekście najbliższych dni cenom paliw powinny sprzyjać niepokoje społeczne w Egipcie, będące wyrazem frustracji i rozczarowań społecznych wobec nowej władzy po dwóch latach od obalenia poprzedniego reżimu.

Ekspansja popytu na platynowce (już w zeszłym roku były one „zakładnikami” konfliktów płacowych w RPA) okazuje się największym zagrożeniem dla notowań złota: w ubiegłym tygodniu: –1,5% (w sieci) i –1,7% (fixing). Stąd też gros uczestników kruszcowego rynku wprawdzie nie traci nadziei na rychłe pokonanie 1700 USD/oz, ale z nie mniejszą uwagą studiuje analizy chartystów, wykreślających opór dla „żółtego metalu” na poziomie 1620-1650 dolarów za uncje.

Oczekiwany napływ korzystnych danych makroekonomicznych z Chin poskutkował pewnym ożywieniem na rynku srebra, niemniej już w bilansie całego tygodnia kurs tego metalu zszedł wyraźnie „pod kreskę”, w zależności od miejsca odczytu od –0,8% (fixing) do –2,1% (handel elektroniczny). Na rynku metali przemysłowych króluje teraz selektywność. Stąd też zdecydowanie najlepszą pozycję ma obecnie ołów, którego spotowe ceny na przestrzeni minionego tygodnia wzrosły o 3,4%, warto odnotować, że dobry okres miał też cynk (+2,6%).

W przypadku pozostałych metali bazowych było już znacznie gorzej: aluminium ( –0,2%), cyna –02%), miedź (0,0%), nikiel (–0,2%). Sprzyjający klimat dla ołowiu wzmocniły prognozy chińskiego przemysłu, zakładające ok. 12% wzrost zapotrzebowania w 2013 r., do poziomu ok. 5 mln ton. Wiążący się w ok. 80% z produkcją baterii. Przy czym pojawiają się również opinie, że ceny tego metalu przekraczające 2,4 tys. dolarów za tonę (w piątek w cenach spotowych było 2399 USD/t, a z dostawą za 3 miesiące 2401 USD/t) wydają się zbyt wygórowane. Zwłaszcza, że recykling w tej branży spokojnie dochodzi do 90%.

Co do pozostałych metali, to warto na pewno odnotować aktywność prognostyczną ekspertów Deutsche Banku. Według ich przewidywań tona „czerwonego metalu” ma w drugiej połowie roku kosztować 9 tys. dolarów, czyli o ok. 11% więcej niż obecnie. Na przeszkodzie takiemu wektorowi wzrostu stają niebagatelne przeszkody: z jednej strony nadwyżki magazynowe w Chinach i zwiększona podaż światowych kopalń, z drugiej - rachityczna lub wręcz recesyjna koniunktura zachodniej części świata.

W tej sytuacji dużo większe zainteresowanie powinien wzbudzać segment towarów rolno-spożywczych. Niemniej jednak bez wyraźnego impulsu w postaci np. niesprzyjającej aury bykom trudno się trwale przebić. Oznacza to, że do wiosny możemy być świadkami dryfu, targanego silnymi, ale krótkookresowymi impulsami.

Doniesienia o niepokojach w Egipcie mogą również skutkować poprawą nastrojów na parkietach zbożowych, w ubiegłym tygodniu pszenica (–1,8%, Kansas –1,6%), kukurydza (–1,0%), soja (ziarno –0,1%, śruta –0,7%). Z tego kręgu ponownie „wyłamał” się szorstki ryż (+2,1%). Od zeszłorocznej jesieni znajduje się w trendzie bocznym z pasmem wahań pomiędzy 14,80 a 15,40 centów za centnar.

Jeśli już poszukiwać wśród towarów rolnych w miarę najbardziej przekonywujących konotacji pro-wzrostowych, to najsolidniej przestawia się chyba „czerwone mięso”. Pozycjonowane zależnościami tzw. „cyklu świńskiego”, gdzie kurczący się bieżący chów przekłada się (po co najmniej kwartale) na poprawę notowań, implikowaną przewidywaniami o niedostatecznej podaży w przyszłości. W zeszłym tygodniu kontrakty na chudą wieprzowinę wzrosły o 1,0%, a na wołowinę o 1,1% (buhaje) i 1,0% (krowi żywiec).

Systematycznie odbudowują się ceny bawełny. W minionym tygodniu w urośnięciu o 2,6%, pomogły informacje z Australii i Nowej Zelandii mówiące o gorszej jakościowo podaży z tych krajów. Tak czy inaczej dojście na koniec piątkowego handlu do 80,77 USc/lb, oznacza, że po raz pierwszy od siedmiu miesięcy bawełna pokonała 80-centową barierę cenową. Niektórzy amerykańscy traderzy widzą potencjał wzrostów do ok. 90 USc/lb.

Osiągniecie tego celu jest o tyle też możliwe, że taki pułap - w ocenie tamtejszych ekspertów - jest jeszcze zbyt niski, aby Chiny chciały go zdusić swą gigantyczną podażą, obejmującą połowę globalnych zapasów. Z drugiej strony, powinno się mieć też na uwadze choćby prognozy „rustykalnego” Rabobanku, zakładające, że w kolejnych kwartałach tego roku bawełna ma kosztować (średnio), odpowiednio: 78,0 USc/lb, 75 USc/lb, 75 USc/lb i 78,0 USc/lb.

W meteorologicznym wyczekiwaniu na srogość tegorocznej zimy na Florydzie, tkwią uczestnicy rynku soku pomarańczowego (–0,1%). Jeśli mrozy rzeczywiście przesuną się na południe – zarobek na koncentracie z cytrusów może być doprawdy godziwy.

Szerokim minusem zamknął miniony tydzień „koszyk mokka”. Spadały bowiem ceny: kawy (Arabica –4,7%, Robusta –0,7%), kakao (–4,4%) oraz cukru (biały –1,1%, trzcinowy –0,6%). W przypadku kawy, ów regres jest naprawdę sporym zaskoczeniem. Jeszcze przed kilkoma dniami dość powszechnie sądzono, że doniesienia o zmianie sentymentu („na kupuj”) wśród zarządzających funduszami towarowymi wraz z sygnałami o chorobach plantacji kawowych w Ameryce Środkowej (Salwador, Gwatemala), spowodują petryfikację tendencji wzrostowych.

Tymczasem niespodziewanie zagościła refleksja o ok. 40% ubiegłosezonowych brazylijskich zapasach, które nie zostały przecież jeszcze sprzedane, a ponadto i aura w „kraju kawy” może być także i w tym roku sprzyjającą urodzajowi. Innymi słowy rynek używki doznał nagłej i głębokiej korekty, ale póki co tylko korekty.

Co się zaś tyczy kakao to sprawa wygląda tak, że nowojorskie notowania spadły do najniższego poziomu od sześciu miesięcy. Nie sposób jednak wykluczyć, że ci, którzy niezrażeni tym faktem zajmują właśnie długie pozycje w oparciu o szacunki deficytu ziarna w sezonie 2012/2013 na poziomie od 83 tys. ton (Rabobank) do 108 tys. ton (Barclays Capital) będą mogli już niedługo zacierać ręce.


Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski SA