Od trzech lat, na warszawskiej giełdzie notowane są cztery indeksy makrosektorowe. To ciekawe instrumenty, które są bazą dla kontraktów terminowych. Z kolei kontrakty terminowe pojawiły się na giełdzie 6 miesięcy później, i obecnie mogą być ciekawą opcją dla niektórych inwestorów.
Czym są kontrakty terminowe na indeksy makrosektorowe?
Indeksy makrosektorowe to ciekawe zagadnienie, jednak zanim przejdziemy do ich omawiania, warto najpierw przytoczyć samą definicję kontraktów terminowych. Jest to, mówiąc w skrócie, kupowanie pewnego instrumentu bazowego „w przyszłość”. Innymi słowy, będzie to umowa sprzedaży, według której kupujący deklaruje się na zakup określonej rzeczy w wyznaczonym wcześniej czasie. Co ciekawe, zakup odbywa się w ściśle określonej w momencie zawarcia kontraktu cenie. Dla obydwu stron może być to zarówno korzystne, jak i ryzykowne. Instrumentami bazowymi są bowiem wszystkie akcje, waluty, surowe lub indeksy giełdowe – to ostatnie będzie nas interesować najmocniej.
Zazwyczaj kontrakty terminowe są wykorzystywane po to, aby uniknąć ryzyka wynikającego ze zmiany ceny danego instrumentu bazowego, na którego kupno wykonywany jest kontakt.
Kontrakty terminowe możemy podzielić na:
- futures – jest to umowa kupna danego instrumentu w przyszłości po określonej cenie, przez pośrednika (na giełdach lub w izbach rozliczeniowych),
- forward – taka sama umowa kupna danego instrumentu w przyszłości z tą różnicą, że zawierany jest na rynku OTC bezpośrednio pomiędzy kontrahentami,
- FRA – transakcja, w ramach której obydwaj kontrahenci ustalają między sobą wysokość stopy procentowej, która będzie obowiązywała w ustalonym terminie na zakup danego instrumentu bazowego.
Po co wprowadzono indeksy makrosektorowe?
Indeksy makrosektorowe, to, jak sama nazwa wskazuje, niewielkie indeksy, które mieszczą w sobie kilka spółek, właściwych danemu obszarowi. Główne indeksy są, jak wiemy, mocno zdominowane przez konkretne spółki, przez co trudno jest określić pewien trend dotyczący danego sektora, lub po prostu zrozumieć zachowanie spółek na giełdzie. Można podejść do powstania kontaktów makrosektorowych w taki sposób, że chciano mocniej skonkretyzować metodologię odnoszącą się do pewnych obszarów rynkowych.
W każdym kontrakcie makrosektorowym znajduje się 5 spółek z konkretnych sektorów, które wybiera się pod względem płynności obrotu. Im większa jest płynność, tym większy udział danej spółki, ale, w przeciwieństwie do innych indeksów, żadna z obecnych w makrosektorze spółek nie może mieć więcej niż 40 procent wagi całego inekstu.
Kontrakty terminowe na indeksy makrosektorowe
Poruszając temat kontraktów terminowych na indeksy makrosektorowe, należy najpierw wspomnieć, że w tym przypadku pewne zasady są z góry narzucone. Mamy tak zwany mnożnik i ustalony odgórnie depozyt, który pozwala nam przewidzieć, ile będziemy musieli zapłacić za konkretny indeks. Najlepiej będzie to pokazać na konkretnych przykładach.
Mamy 4 indeksy makrosektorowe, a każdy z nich zawiera w sobie 5 najbardziej wpływowych spółek z danego zakresu tematycznego:
- WIG.MS-BAS (spółki z zakresu górnictwa, energetyki i branży surowcowej,
- WIG.MS-FIN (sektor bankowo-finansowy),
- WIG.MS-PET (petrochemia i paliwa),
- WIG.GAMES (sektor gaminowy).
Każdy z indeksów ma swoją specyfikę, i jeśli chodzi o kontrakty, różnią się one pod względem punktów i wymaganych depozytów.
Przykładowo, indeks WIG.MS-BAS, którego wartość wynosi obecnie 13 365 punktów, można kupić za pomocą kontraktu o symbolu FBAS. Jego mnożnik wynosi 2, co oznacza, że przy dzisiejszej cenie, będzie on miał wartość 26 730 złotych. Depozyt zabezpieczający to 11,40 procent, więc aby w ogóle otworzyć kontrakt, potrzebujemy 3656 złotych. W skład tego indeksu wchodzą na ten moment takie spółki jak KGHM (WA:KGH), PGE (WA:PGE), Tauron (WA:TPE), JSW (WA:JSW) i Enea (WA:ENAE).
Indeks WIG.MS-FIN to PKO BP (WA:PKO), PZU (WA:PZU), Pekao (WA:PEO), Santander Bank i Alior Bank (WA:ALRR), jego wartość to obecnie 8310 punktów, a mnożnik ponownie jest dwukrotny. Jednak depozyt zabezpieczający to tylko 7,90%, czyli spokojnie może otworzyć go osoba z kapitałem, który przekroczy 1575 złotych.
I tak dalej; każdy z indeksów ma inne mnożniki i depozyty – przykładowo futures na WIG.GAMES nie ma mnożnika, czyli wartość kontraktu odpowiada bezpośrednio jego kursowi rynkowemu. Ma też dość wysoki depozyt, czyli 13 procent minimalny, a 15,60 procent wstępny. Jest tak z uwagi na jego dużą zmienność, można to zobaczyć na poniższym wykresie.
Podsumowanie:
Kontrakty futures na indeksy makrosektorowe to ciekawe rozwiązanie, jeśli jesteśmy wyspecjalizowani w konkretnym sektorze i obserwując go, możemy pokusić się o pewne spekulacje. Warto jednak mieć świadomość, że tego typu instrumenty są mocno skonkretyzowane. Dla inwestorów lubiących ryzyko, pole do popisu jest raczej wątłe. Warto natomiast przyjrzeć się bliżej tym instrumentom z uwagi na ich dużą precyzyjność pod kątem diagnozy rynkowej poszczególnych sektorów.