Rozczarowujące dane z najważniejszych gospodarek Starego Kontynentu sprawiły, że inwestorzy ponownie skierowali swoją uwagę w stronę amerykańskiego dolara.
Dane opublikowane dzisiaj w Europie mocno rozczarowały. Produkcja przemysłowa w Eurolandzie w ujęciu rocznym spadła o 1,9% (oczekiwano odczytu na poziomie -0,9% r/r). Dziesiąty miesiąc z rzędu spada niemiecki indeks nastrojów ZEW, który po raz pierwszy od listopada 2012 roku znalazł się poniżej granicznej wartości 0.
W obliczu tych danych wyraźnie tracą europejskie indeksy, natomiast skala przeceny na EURUSD jest stosunkowo niewielka. Na wykresie tej pary nadal buduje się trend boczny, a żadne istotne wsparcia czy opory na obecnym etapie nie zostały pokonane. Przypominam, że kluczowe ograniczenia po stronie południowej rozciągają się pomiędzy 1,2460 a 1,25, natomiast kurs od północy ograniczają bariery zlokalizowane na 1,28. Geneza wszystkich wymienionych poziomów została przedstawiona na wykresie powyżej.
Wbrew oczekiwaniom wyartykułowanym we wczorajszym komentarzu, kurs USDCAD przebił opory usytuowane na 1,1220 (patrz wykres powyżej). To stawia pod znakiem zapytania preferowaną na tych stronach formację RGR, która budowała się na wykresie analizowanej pary na przestrzeni kilku ostatnich tygodni. Nie oznacza to jednak, że szanse na wykształcenie większej spadkowej korekty na wykresie USDCAD zostały przez podaż ostatecznie zaprzepaszczone. Z tej perspektywy kluczowe znaczenie będzie miał test oporów usytuowanych w rejonie 1,2725, gdzie zbiega się kilka bardzo ważnych średnio- i długoterminowych ograniczeń. Dopóki strona podażowa będzie w stanie utrzymać te ograniczenia, szanse na spadki pozostaną moim zdaniem duże. Potwierdzeniem realizacji takiego scenariusza będzie ponowne zejście notowań poniżej wspomnianych wcześniej barier usytuowanych na 1,1220 (patrz wykres powyżej).
Wyraźnie niższy od oczekiwań poziom inflacji na Wyspach doprowadził do zdecydowanej przeceny notowań popularnego kabla. Kurs błyskawicznie zszedł w okolice wsparć znajdujących się na poziomie 1,5950 (średnioterminowe minima), które siłą impetu zostały pokonane. Tym samym strona podażowa otworzyła sobie drogę do dalszego osłabienia funta względem dolara. Kolejne istotne ograniczenia dla takiego scenariusza znajdują się w rejonie 1,5720. Na tym poziomie usytuowane jest 61% zniesienie sekwencji wzrostowej ukształtowanej na rynku analizowanej pary począwszy od minimów z lipca poprzedniego roku (patrz wykres powyżej).
Dawid Jacek
EFIX Dom Maklerski S.A.