Media skupiają się na bezprecedensowej krytyce polityki Rezerwy Federalnej ze strony prezydenta Trumpa. Ale wtedy wiele z tego, co robi Trump jest odejściem od działań swoich poprzedników.
A jednak Trump nie zamierza dawać za wygraną. W poniedziałek, dzień przed rozpoczęciem dwudniowego posiedzenia Fed, tweetował:
"To niewiarygodne, że przy bardzo silnym dolarze i praktycznie zerowej inflacji, perturbacjach na całym świecie, płonącym Paryżu, i zadyszce gospodarczej Chin Fed rozważa kolejną podwyżkę stóp procentowych".
W zeszłym tygodniu prezydent Trump przyznał, że Rezerwa Federalna postępuje głupio, podnosząc stopy procentowe w momencie gdy gospodarka znalazła się wyraźnie pod presją, a inflacja znajduje się w pożądanym miejscu.
Ta głośna i ciągła krytyka, stawia Fed w niezręcznej i bezprecedensowej sytuacji. Nie może teraz zrezygnować z podwyżki na grudniowym spotkaniu, nawet jeśli bank centralny uznałby ten krok za najlepszy, ponieważ wyglądałoby to tak, jakby Trump wpływał na decyzje amerykańskiego banku centralnego.
Tak więc Fed, podobnie jak Europejski Bank Centralny w minionym tygodniu, musi kontynuować zaostrzanie środków ze względu na swoją niezależność i pomimo danych ekonomicznych, które mogą sugerować pauzę, niezależnie od wcześniejszych zobowiązań Fed.
Dylemat ten jest po części winą samej Rezerwy, ponieważ Fed był niezwykle pewny siebie w przewidywaniu stopniowych podwyżek stóp procentowych. Gdyby Fed podążał ścieżką niejasnych i tajemniczych refleksji bankierów centralnych przed ostatnim kryzysem, nie znalazłby się w tym miejscu w którym znajduje się teraz i nie byłby pod ostrzałem ze strony prezydenta.
Prezes Fed, Jerome Powell zapowiedział już, że wskazówki Fed na przyszłość staną się bardziej nieśmiałe, ale trudno będzie w to uwierzyć uczestnikom rynku. Decydenci Fed zawsze twierdzili, że decyzje były zależne od danych, ale trzymali się swojego programu niezależnie od nich. Inflacja utrzymywała się na stałym, niskim poziomie, ale stopy procentowe wciąż rosły, jak gdyby miały wyprzedzać wzrost cen.
Teraz więc uwaga rynku skupia się na potencjalnych zmianach w retoryce Fed. Analitycy spodziewają się, że wykres tak zwanych kropek, które wskazują, że 17 decydentów Fed oczekuje spowolnienia tempa podwyżek z trzech lub dwóch do jednej lub dwóch w przyszłym roku.
Prezes EBC, Mario Draghi ponownie zdołał przyznać, że tempo wzrostu gospodarczego jest niezadowalające, wyrażając jednocześnie wystarczające zaufanie do dynamiki wzrostu, aby dzięki temu pójść naprzód z jastrzębią retoryką, kończąc jednocześnie program skupu aktywów. Powell będzie musiał dokonać podobnego wyczynu.
Jego zadanie jest jednak trudniejsze, ponieważ Fed dokręca nieco szybciej śruby polityki monetarnej. Amerykański bank centralny nie tylko podnosi stopy procentowe, ale także zmniejsza swój bilans, sprzedając zakupione wcześniej obligacje w kwocie około 50 mld USD miesięcznie.
To zbyt duże zmiany - argumentował były członek Fed, Kevin Warsh w rozmowie z Stanleyem Druckenmillerem opublikowanej w Wall Street Journal, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecny moment cyklu gospodarczego.
Powell zapowiedział, że Fed będzie nadal pozbywać się zakupionych w ramach programu QE obligacji, dopóki bilans Rezerwy nie osiągnie około 2,5 biliona dolarów. Obecnie wynosi on około 4,14 biliona dolarów. Analitycy prognozują jednak, że Fed wstrzyma ten proces już na poziomie około 3,8 bln USD, w połowie do końca 2019 roku.
Prezes Fed będzie więc musiał zmierzyć się z sporym wyzwaniem, w trakcie swojej środowej konferencji prasowej. Będzie musiał sprawić, że podwyżka stóp procentowych będzie wiarygodna pomimo krytyki Trumpa, zauważyć spowolnienie gospodarcze, ale wyrazić zaufanie wobec zmian oraz złagodzić wytyczne dotyczące przyszłości, jednocześnie zapewniając nowe wskazówki dotyczące wolniejszego tempa wzrostu stóp procentowych. Wątpliwe jest, że znajdzie on czas i chęci do poruszenia tematu luzowania ilościowego, ale może mieć to miejsce.