Początek lipca dla złotego

Sentyment na złotówce nie uległ w minionym tygodniu zasadniczej zmianie. Indeks syntetyczny rodzimej waluty obronił co prawda ważną, średnioterminową strefę wsparć, ale skala wzrostowego odbicia była nieduża. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.

Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu

Wydarzeniem mającym kluczowe znaczenie dla inwestujących w naszym kraju miała w zeszłym tygodniu konferencja rządu odnośnie przyszłości OFE. Propozycje ministra finansów przedstawione podczas tej konferencji przełożyły się na przecenę polskich akcji, ale nie wpłynęły w istotny sposób na siłę złotego.

Zeszły tydzień nie obfitował w kluczowe dane makroekonomiczne. We wtorek do wiadomości podano bardzo dobre odczyty z naszego kraju odnośnie sprzedaży detalicznej i stopy bezrobocia w maju. Znacznie lepszy od oczekiwań był odczyt indeksu zaufania konsumentów – Conference Board oraz finalnej wersji indeksu Uniwersytetu Michigan w czerwcu. Poprawił się także niemiecki indeks instytutu IFO, chociaż jego publikacja była zgodna z prognozami.

INDEKS PLN
Sentyment na złotówce nie uległ w minionym tygodniu zasadniczej zmianie. Indeks syntetyczny rodzimej waluty obronił co prawda ważną, średnioterminową strefę wsparć, na którą składa się dolne ograniczenie konsolidacji budującej się od początku roku oraz 61,8% zniesienie sekwencji wzrostowej z genezą w czerwcu 2012 (72,9 – 73 pkt.), ale skala wzrostowego odbicia była nieduża. Ponadto odbicie to zostało prawie w całości zniesione przez stronę podażową w piątek, co sprowadziło indeks ponownie do opisywanej strefy wsparć (patrz wykres).

Z technicznego punktu wiedzenia dopiero pokonanie tych wsparć byłoby sygnałem zmiany trendu na spadkowy w średnim terminie. To z kolei oznaczałoby ruch w stronę zeszłorocznych i jednocześnie historycznych minimów na indeksie złotego (72,1 pkt.). Dopóki to jednak nie nastąpi cały czas bardziej prawdopodobny jest wariant wzrostowy w perspektywie najbliższych tygodni.

EUR/PLN

Fala wzrostowa na notowaniach EUR/PLN zatrzymała się 21 czerwca na poziomie kluczowego długoterminowego oporu wyznaczanego przez 61,8% zniesienie sekwencji spadkowej grudzień 2011 – sierpień 2012 (4,37). Dotarcie do tego poziomu było reakcją inwestorów na słowa Bena Bernanke, a kurs EUR/PLN ustanowił tym samym nowe tegoroczne maksima i znalazł się na najwyższym poziomie od 6 czerwca 2012.

Notowania tej pary zbudowały tym samym falę piątą w impulsowej strukturze z genezą 11 kwietnia br. (patrz wykres). Przynajmniej w tym zakresie sekwencja wygląda na wypełnioną. W ostatnich dniach na tym rynku wykształcił się ruch korekcyjny, Jego niewielki zasięg sugeruje, że może on być kontynuowany w najbliższych dniach, przynajmniej do okolic 4,26. Za takim obrotem spaw przemawia także obrona 61,8% zniesienia całej sekwencji spadkowej z grudnia 2011 oraz silne wykupienie i negatywne dywergencje na wskaźnikach impetu na danych dziennych.

USD/PLN

Znacznie słabsza złotówka pozostawała w minionym tygodniu względem dolara amerykańskiego. Po tym jak para USD/PLN 21 czerwca dotarła do dolnego ograniczenia ważnej, średnioterminowej strefy oporów (3,3185 – 3,3850), w ostatnich dniach kurs ustanowił nowe tegoroczne maksima (3,3473). Próba skorygowania przynajmniej ostatniej fali wzrostowej była „zduszana w zalążku” przez stronę popytową. Biorąc pod uwagę utrzymujące się negatywne dywergencje na wskaźnikach impetu na danych dziennych oraz bliską wypełnienia strukturę fali wzrostowej, umacnianie dolara do złotego powinno niedługo ulec zakończeniu. Moim zdaniem opór 3,3850 nie zostanie w najbliższych tygodniach pokonany i na tym poziomie ruch w górę mógłby się wypełnić (patrz wykres).

CHF/PLN

W wyniku dynamicznych wzrostów tydzień temu kurs CHF/PLN ustanowił nowe tegoroczne maksima i dotarł ponownie do górnego ograniczenia spadkowego kanału regresji, w którym porusza się od października 2011 roku. W poniedziałek strona popytowa nie zdołała pokonać tego poziomu. Dotarcie do tak ważnego długoterminowego oporu oraz silne wykupienie na wskaźnikach impetu na danych dziennych pozwoliło na zbudowanie spadkowej korekty. Jeżeli korygujemy jedynie falę wzrostową z 14 czerwca, to minimalny zasięg tej korekty został już osiągnięty (3,50). Patrząc jednak na strukturę ruchu istnieje spora szansa na skorygowanie całej sekwencji budującej się od 22 maja, a wtedy spadki powinny dotrzeć przynajmniej do poziomu 3,46.

GBP/PLN

Po tym jak 30 maja notowania GBP/PLN wybiły się górą ze spadkowego kanału regresji, w którym poruszały się przez wcześniejsze dwanaście miesięcy, przestrzeń do dalszej zwyżki kursu tej pary zrobiła się spora. Kurs w zeszłym tygodniu zatrzymał się na poziomie 50% zniesienia sekwencji spadkowej z genezą w maju 2012 (5,1183). Dodatkowo notowania od połowy marca br. poruszają się w ramach kanału wzrostowego, którego górne ograniczenie zostało pozytywnie przetestowane 26 czerwca. Moim zdaniem na tej parze jest jeszcze miejsce na pogłębienie spadkowej korekty w najbliższych dniach do okolic poziomu 5,00; gdzie wypada 61,8% zniesienie ostatnich wzrostów oraz połowa szerokości kanału (patrz wykres).

Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu

W tym tygodniu w centrum uwagi inwestujących w złotego będzie dwudniowe posiedzenie RPP i środowa decyzja w sprawie stóp procentowych w naszym kraju. Analitycy oczekują kolejnego cięcia kosztu pieniądza o 25 pb. i na tym zakończenia cyklu obniżek stóp. Taka decyzja jest już najprawdopodobniej zdyskontowana przez rynek akcji oraz złotego i nie powinna wpłynąć na obraz par z rodzimą walutą w crossie.

Ten tydzień będzie obfitował także w wydarzenia makro ze świata. Na początku tygodnia poznamy ostateczne odczyty indeksów PMI dla przemysłu i usług w czerwcu, bardzo istotne będzie także posiedzenie ECB oraz konferencja po tym posiedzeniu, a także piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy.

Karolina Bojko-Leszczyńska