Majowy weekend sparaliżuje złotego?

Zachowanie indeksu syntetycznego złotego w ostatnich dniach stawia pod sporym znakiem zapytania wygenerowany 9 kwietnia sygnał wzrostowy na tym instrumencie. Słaby sentyment na eurodolarze, a także rozczarowujące dane makro z Europy i naszego kraju przełożyły się na kontynuację ruchów korekcyjnych na parach złotówkowych w minionym tygodniu. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.

Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu

W zeszłym tygodniu większość odczytów makro rozczarowała inwestorów. Było tak w przypadku niemieckiego indeksu instytutu IFO w kwietniu, a także indeksów PMI dla przemysłu i usług z tego kraju. Coraz słabsze dane napływające z Europy, a także pogarszający się sentyment obrazowany przez wskaźniki nastrojów stawiają pod znakiem zapytania ożywienie gospodarcze na Starym Kontynencie w drugiej połowie roku.

Opublikowany w czwartek protokół z kwietniowego posiedzenia RPP nie dał jednoznacznych sygnałów ani odnośnie dalszych obniżek stóp w najbliższych miesiącach, ani odnośnie braku takiej możliwości. Spadające stawki WIBOR, a także ujemne nachylenie krzywej terminowej stóp procentowych w naszym kraju wskazuje, że rynek oczekuje spadku kosztu pieniądza w Polsce na przestrzeni najbliższych trzech miesięcy.

W niedzielę został zaprzysiężony nowy rząd Włoch, któremu przewodniczy 46-letni Enrico Letta. Trwający dwa miesiąca impas polityczny w tym kraju został przezwyciężony. Do nowego rządu weszło 21 ministrów z centrolewicowej Partii Demokratycznej oraz centroprawicowego Ludu Wolności i partii byłego premiera Mario Montiego. W poniedziałek ma być głosowane wotum zaufania dla tego rządu.

INDEKS PLN
Zachowanie indeksu syntetycznego złotego w ostatnich dniach stawia pod sporym znakiem zapytania wygenerowany 9 kwietnia sygnał wzrostowy na tym instrumencie. Słaby sentyment na eurodolarze, a także rozczarowujące dane makro z Europy i naszego kraju przełożyły się na kontynuację ruchów korekcyjnych na parach złotówkowych. Osłabienie złotego do głównych walut w końcówce tygodnia pozwoliło stronie podażowej zepchnąć notowania indeksu syntetycznego z powrotem do wnętrza konsolidacji, w której poruszał się od połowy stycznia (patrz wykres). Technicznie stanowi to zanegowanie wcześniejszego wybicia i kontynuację spadków przynajmniej w okolice dolnego ograniczenia tej formacji (obecnie poziom 73,28 pkt.). Z drugiej strony patrząc na wykresy konkretnych par ze złotówką w crossie – żadne istotny opory nie zostały na tych parach przełamane. Ponadto indeks złotego nie zszedł poniżej 61,8% zniesienia fali wzrostowej z genezą 4 kwietnia (73,6 pkt.), więc ostatnie cofnięcie można traktować nadal jako lokalny ruch korekcyjny. Wariant wzrostowy jest preferowany również z uwagi na sytuację na instrumentach skorelowanych ze złotówką.

Dopóki zatem poziom 73,6 pkt. pozostanie utrzymany nie przekreślałabym scenariusza wzrostowego, czyli kontynuacji średnioterminowego trendu w górę z genezą w czerwcu 2012. Ostatecznym potwierdzeniem tego byłoby dopiero pokonanie strefy oporów 74 - 74,15 pkt.(tegoroczne maksima, linia trendu poprowadzona po szczytach z ostatnich miesięcy i 50% zniesienie sekwencji spadkowej z kwietnia 2011). Otworzyłoby to indeksowi drogę przynajmniej do poziomu 74,5 pkt., a w wariancie optymistycznym nawet okolic 76 pkt. (geneza na wykresie).

EUR/PLN

Dotarcie notowań EUR/PLN w pobliże ważnych średnio- i długoterminowych wsparć 4,0760 – 4,0880 wyhamowało spadki na tej parze (geneza na wykresie). Od tamtej pory kurs tej pary poruszał się w wąskiej konsolidacji, a w minionym tygodniu na rynku wykształciło się wzrostowe odbicie. Notowania nie zdołały jednak sforsować kluczowego oporu (4,1660) wyznaczanego przez 61,8% zniesienie całej sekwencji spadkowej trwającej od 31 stycznia i jednocześnie wrócić powyżej pokonanej 8 kwietnia linii trendu wzrostowego. Dopóki to się nie stanie ostatnie wzrosty są moim zdaniem jedynie ruchem korekcyjnym.

W perspektywie średnioterminowej od sierpnia ubiegłego roku na notowaniach EUR/PLN dominuje trend boczny. Dopiero pokonanie poziomu 4,03 pozwoliłoby na kontynuację trendu spadkowego z genezą w grudniu 2011 (patrz wykres). Wariant spadkowy jest preferowany także ze względu na średnioterminową cykliczność występującą na tej parze (modelowe dno cyklu wypada w drugiej połowie maja tego roku).

USD/PLN

Po tym jak 5 kwietnia notowania USD/PLN przełamały linię trendu wzrostowego, ruch w dół był na tej parze kontynuowany do okolic 61,8% zniesienia fali wzrostowej z genezą 1 lutego (okolice 3,13). Poziom ten został obroniony przez stronę popytową, co skutkowało najpierw zbudowaniem wąskiej konsolidacji w tej okolicy, a w minionym tygodniu wygenerowaniem odbicia. Odbicie to zniosło dokładnie połowę fali spadkowej z 4 kwietnia. Dopóki utrzymany pozostanie poziom 3,22 ostatnie wzrosty będą miały jedynie charakter korekty, która okazała się głębsza niż się tego pierwotnie spodziewałam. Po jej zakończeniu fala spadkowa powinna być kontynuowana. Pozwoliłoby to na testowanie strefy 3,04 – 3,00 (tegoroczne minima oraz 61,8% zniesienie sekwencji w górę maj 2011 – maj 2012). W takim wariancie będziemy mieć do czynienia z nowym średnioterminowym trendem spadkowym. Ten scenariusz jest nadal scenariuszem preferowanym.

CHF/PLN

Notowania CHF/PLN pomimo wybicia górą ze średnioterminowego, spadkowego kanału regresji, w którym poruszały się od września zeszłego roku, nie kontynuowały wzrostów. Kurs cofnął się dynamicznie i zdołał powrócić do wnętrza tej formacji. Wybicie zostało tym samym zanegowane i otrzymaliśmy na tej parze potwierdzenie sygnału spadkowego. Otworzyło to drogę do dolnego ograniczenia wspomnianego kanału, które obecnie przebiega w okolicy 3,24. Spadki zatrzymały się 10 kwietnia w strefie wsparć 3,3477 – 3,3688 (patrz wykres) i od tej pory wsparcia te są bronione przez popyt. Wzrostowa korekta na tym rynku uległa wydłużeniu i była kontynuowana w zeszłym tygodniu. Potwierdzeniem jej zakończenia będzie zejście kursu poniżej poziomu 3,3470.

GBP/PLN

Po zaskakująco dobrym wstępnym odczycie brytyjskiego PKB za I kwartał umacnianie funta szterlinga względem głównych walut znacznie przyspieszyło. Zdecydowanie bardziej dynamiczne było także odbicie na parze GBP/PLN w ostatnim tygodniu. Tym samym kurs tej pary zbliżył się już do górnego ograniczenia długoterminowego kanału regresji, we wnętrzu którego porusza się od maja zeszłego roku. Jeżeli obecna fala wzrostowa ma być trzecią falą w strukturze z genezą 12 marca i równość tych fal w górę ma zostać zachowana, to modelowy zasięg tego ruchu wypada na poziomie 5,02 (patrz wykres). Cały czas jednak traktowałabym tą sekwencję jako korektę struktury spadkowej z listopada ubiegłego roku, której 61,8% zniesienie znajduje się w okolicy poziomu 5,04.

Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu

W tym tygodniu w centrum uwagi inwestorów będzie posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego (2 maja), na którym może zapaść decyzja o obniżce stóp procentowych. Analitycy zaczęli spekulować na ten temat po słabych danych napływających ze strefy euro, w tym głównie z Niemiec, a także z powodu niskiej inflacji w tym kraju. Takiej możliwości w ostatnich wypowiedziach nie wykluczył także Jens Weidmann, prezes Bundesbanku, który reprezentował dotychczas jastrzębie poglądy w tej sprawie.


Kluczowe w tym tygodniu będą również dane z amerykańskiego rynku pracy (stopa bezrobocia, zmiana zatrudnienia w sektorze pozarolniczym oraz zmiana zatrudnienia w sektorze prywatnym według raportu ADP), które są jednym z dwóch wyznaczników dla prowadzonej przez Rezerwę Federalną polityki monetarnej w USA. Warto pamiętać także o wtorkowym odczycie indeksu zaufania konsumentów – Conference Board.

Z uwagi na długi majowy weekend zmienność na parach złotówkowych może być w tym tygodniu ograniczona.

Karolina Bojko-Leszczyńska
EFIX Dom Maklerski S.A.