Komentarz tygodniowy z rynku złotego

Wynik wyborów w Stanach Zjednoczonych i powrót obaw o klif fiskalny w największej światowej gospodarce skutkował znacznym pogorszeniem nastrojów na rynkach finansowych w drugiej połowie tygodnia. Tym samym przecena rodzimej waluty była kontynuowana. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.

Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu

W ostatnim tygodniu uwaga inwestorów skupiona była na Stanach Zjednoczonych ze względu na odbywające się tam wybory. Ich wyniki nie zmieniły sytuacji politycznej za oceanem. Prezydentem pozostał Barack Obama zdobywając 332 głosy elektorskie i pokonując kandydata Republikanów Mitta Romney'a, który otrzymał ich tylko 206. Demokraci utrzymali większość w Senacie, nieznacznie ją powiększając, a Republikanie nadal rządzą w Kongresie. Takie wyniki pokazują w pewnym stopniu kryzys w obu partiach: Demokraci nie zyskali zbyt wiele w tych wyborach parlamentarnych, mimo reelekcji Obamy i poparcia społecznego dla niego, a Republikanie wbrew oczekiwaniom stracili jeszcze miejsca w Senacie. Po wyborach powróciły obawy o klif fiskalny i na rynkach finansowych do końca tygodnia obserwowaliśmy silną przecenę ryzykownych aktywów, w tym złotego.

Nastroje pogorszyły się także za sprawą gorszych prognoz Komisji Europejskiej odnośnie wzrostu gospodarczego w krajach UE. KE podała, że w przyszłym roku polskie PKB wzrośnie jedynie o 1,8% a nie jak prognozowała na wiosnę o 2,6%. W 2012 roku Produkt Krajowy Brutto (PKB) dla całej Unii Europejskiej skurczy się o 0,3%, natomiast w 2013 roku wzrośnie o 0,4%. Komisja prognozuje także, że PKB dla strefy euro skurczy się w tym roku o 0,4%. Jednocześnie bezrobocie pozostanie na wysokim poziomie i ukształtuje się na poziomie 11,3% w 2012 i 11,8% w 2013 roku.

Na osłabienie złotego wpływ miała również obniżka stopy referencyjnej z 4,75 do 4,5% przez Radę Polityki Pieniężnej, choć decyzja ta była oczekiwana przez rynki. Niezmienione zostały parametry polityki monetarnej w strefie euro i w Wielkiej Brytanii. W dalszym ciągu nie ma również decyzji w sprawie kolejnej transzy pomocy dla Grecji. Kraj ten rozważa rolowanie wartych ponad 5 mld euro bonów skarbowych w terminie ich zapadalności 16 listopada, ponieważ nie spodziewa się otrzymania następnej transzy pomocy aż do końca miesiąca, kiedy zostanie opublikowany ostateczny raport Troiki. Grecja zatwierdziła kolejny pakiet oszczędnościowy oraz budżet na 2013 rok zgodny z zaleceniami wierzycieli (zawierający 9,4 mld EUR oszczędności).

Pozytywnym impulsem był wzrost indeksu Uniwersytetu Michigan do poziomu najwyższego od lipca 2007 roku (84,9 pkt.).

INDEKS PLN

Wynik wyborów w Stanach Zjednoczonych i powrót obaw o klif fiskalny w największej światowej gospodarce skutkował znacznym pogorszeniem nastrojów na rynkach finansowych w drugiej połowie tygodnia. Tym samym indeks syntetyczny złotego zakończył korekcyjną falę wzrostową i kontynuował ruch w dół. Wspomniana korekta była najprawdopodobniej falą czwartą w strukturze spadkowej z genezą 9 października. Oznacza to, że deprecjacja złotówki z drugiej połowy tygodnia rozpoczęła ostatni ruch w ramach tej struktury, będącej jednocześnie falą C w średnioterminowej korekcie trwającej od 17 września (patrz wykres). Przecena rodzimej waluty sprowadziła indeks do poziomu 38,2% zniesienia sekwencji wzrostowej czerwiec – sierpień (73,30 pkt.). Wsparcie to zostało co prawda naruszone, ale w piątek indeks powrócił powyżej tego poziomu i tam zakończyliśmy tydzień. Pierwszy zasięg dla tej fali został już zatem osiągnięty (patrz poprzedni komentarz tygodniowy). Maksymalny wypada w strefie wsparć 72,87 – 73,09 pkt. (patrz wykres). Zejście poniżej wspomnianej strefy zanegowałoby wariant z korektą spadkową i oznaczałoby atak na historyczne minima na indeksie złotego.

EUR/PLN



Zgodnie z oczekiwaniami obrona przez notowania EUR/PLN 61,8% zniesienia fali wzrostowej trwającej od 9 do 24 października, skutkowała w minionym tygodniu zakończeniem krótkoterminowego ruchu korekcyjnego i ponownym uaktywnieniem strony popytowej na tym instrumencie. Pomogło w tym także pogorszenie nastrojów na rynkach kapitałowych. Potencjalny zasięg ruchu wzrostowego, zakładający równość z falą zakończoną 24 października, wypada na poziomie wrześniowych maksimów (okolice 4,20). Zakończyłoby to najprawdopodobniej całą wzrostową sekwencję korekcyjną trwającą od początku sierpnia.

USD/PLN



Po krótkoterminowym korekcyjnym ruchu w dół, obserwowanym na przełomie października i listopada, w minionym tygodniu notowania USD/PLN kontynuowały falę wzrostową rozpoczętą wybiciem górą z formacji trójkąta symetrycznego (patrz wykres). Powrót obaw o klif fiskalny i wzrost awersji do ryzyka był główną przyczyną dalszej aprecjacji dolara amerykańskiego względem złotego. Tym samym kurs dotarł w piątek w pobliże poziomu wyznaczającego modelowy zasięg po wybiciu z formacji trójkąta (3,30), będącego dolnym ograniczeniem średnioterminowej strefy oporów (3,30 – 3,37), gdzie na poziomie 3,37 znajdują się wrześniowe maksima. Moim zdaniem istnieją spore szanse, że fala wzrostowa będzie w tym tygodniu kontynuowana, a wspomniana strefa oporów testowana.

CHF/PLN


Notowania CHF/PLN tradycyjnie zachowywały się w minionym tygodniu podobnie do pary EUR/PLN. Korekcyjne cofnięcie zakończyło się 2 listopada obroną krótkoterminowych wsparć (50% zniesienia wcześniejszej fali wzrostowej) i w ostatnich dniach notowania CHF/PLN kontynuowały wzrostowe odbicie. Zgodnie ze scenariuszem nakreślonym dla pozostałych par ze złotówką w crossie również na CHF/PLN powinna w tym tygodniu dominować strona popytowa. Zasięg wzrostowego odbicia wyznacza strefa równości fal w górę oraz wrześniowe maksima (3,4850 – 3,51).

GBP/PLN


Po wybiciu górą z wąskiej, korekcyjnej konsolidacji kurs GBP/PLN w minioną środę podążył dynamicznie w kierunku północnym. Nie zdołał on jednak dotrzeć do górnego ograniczenia kanału regresji, w którym notowania poruszają się od maja br. Ograniczenie to wraz z poziomem wrześniowych szczytów wyznacza silna strefę oporów, mogącą zakończyć aprecjację funta szterlinga względem złotego w średnim terminie (5,27 – 5,34). Jeżeli tak się nie stanie i przewaga strony popytowej zostanie utrzymana to jeszcze w tym roku będziemy obserwować atak na tegoroczne maksima zanotowane w maju (5,53).

Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu

W tym tygodniu najważniejszym wydarzeniem będzie spotkanie ministrów finansów strefy euro, na którym jednak nie zapadną decyzje w sprawie kolejnej transzy pomocowej dla Grecji. W piątek Grecji najprawdopodobniej skończą się pieniądze i będzie musiała rolować zapadające wtedy bony skarbowe.

Wśród publikacji makro warto zwrócić uwagę na wstępny odczyt PKB w strefie euro za III kwartał oraz odczyt sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej ze Stanów Zjednoczonych w październiku. Warto pamiętać także o publikacjach wskaźników sentymentu: indeksie instytutu ZEW, indeksie NY Empire State oraz FED z Filadelfii za listopad.

Karolina Bojko-Leszczyńska

EFIX Dom Maklerski S.A.