W ubiegłym tygodniu głównym wydarzeniem na rynkach finansowych było posiedzeniem FOMC i decyzja, która na nim zapadła, o podniesieniu stóp procentowych w USA. Sama podwyżka nie była zaskoczeniem, bo już od tygodni mówiło się, że ta sprawa jest przesądzona. Interesująco zrobiło się, gdy pojawiły się szacunki członków komitetu dotyczące poziomu stóp procentowych na koniec 2017 roku. Okazuje, że obecnie członkowie w większości zakładają, że w przyszłym roku dojdzie do trzech podwyżek stóp o 25 pkt. bazowych. Uznano to za jastrzębie postrzeganie przyszłości, choć historia uczy, że te oczekiwania wcale nie muszą się ziścić. Ba, Wcale nie jest pewne, że w całym przyszłym roku dojdzie nawet do dwóch podwyżek, choć w tej chwili taka wersja wydaje się być rynkowym konsensusem. Dotychczas członkowie FOMC przeszacowywali docelowy poziom stóp na koniec roku, a więc jest spora szansa, że i tym razem będzie podobnie. Szczególnie, że oczekiwania do co polityki fiskalnej w USA wydają się być wygórowane, a rynek pracy jeszcze nie generuje niebezpieczeństw inflacyjnych. Taka sytuacja wsparła notowania dolara na rynkach walutowych, co przełożyło się na poziom pary USD/PLN. Co ciekawe, nie miało to już aż tak dużego znaczenia dla całego indeksu polskiego złotego.
W bieżącym tygodniu już poniedziałek przyniesie znaczną ilość ważnych danych z polskiej gospodarki. Oczekuje się lepszych odczytów dynamiki sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej. Pojawią się także dane o zmianie cen na poziomie producentów, gdzie prognozowany jest wzrost w tempie ok. 1 proc. r/r. To może mieć wyraźny wpływ na poziom złotego, choć reakcja będzie raczej asymetryczna przeważając zachowanie pozytywne (umocnienie złotego). W wtorek będzie się mówiło o Banku Japonii (decyzja w sprawie polityki pieniężnej), a w środę interesująco zapowiada się jedynie publikacja wskaźników koniunktury w Polsce. W czwartek wiele szumu głównie medialnego wywołają dane o tempie wzrostu gospodarczego w USA. Wpływ na poziom wycen będzie raczej niewielki, bo to już trzecie podejście do tych danych. Większe poruszenie w notowaniach dolara mogą wywołać dane o zmianie dochodów i wydatków gospodarstw domowych, oraz towarzysząca im wartość wskaźnika PCE core – preferowana przez Fed miara inflacji. W piątek uwaga na funta w związku z danymi o brytyjskim PKB. Pojawi się także stopa polskiego bezrobocia, ale tu raczej wielkiej zmiany nie powinniśmy odnotować.
W ostatnich dniach indeks złotego wykonuje małe wahania. Wcześniejsza tendencja osłabienia została wyhamowana. PLN stracił względem USD, ale lekko zyskał względem EUR. Zmiany wobec GBP i CHF są symboliczne.
Indeks PLN wciąż walczy na poziomie dolnego ograniczenia kanału wzrostowego. To także okolica dołka z czerwca wyznaczonego po ogłoszeniu wyniku brytyjskiego referendum. Walka na wsparciu sugeruje, że wciąż można oczekiwać odbicia, ale dopiero negacja całości ostatniej fali spadków pozwoli na trwalszy optymizm. Wsparciem pozostaje obecnie okolica 70,6 pkt., a niżej dołek z początku 2015 roku na 70,3 pkt.
USD/PLN
Od 2014 roku para pozostaje w długoterminowym trendzie wzrostowym. Od 2015 roku możemy zauważyć, że cena porusza się w ramach wyraźnego kanału wzrostowego, tworzonego przez maksima z marca 2015 roku, stycznia 2016 roku oraz minima z maja 2015 roku, kwietnia, sierpnia oraz września 2016 roku. Aktualnie wraz z bijącym rekordy dolarem para USD/PLN osiągnęła najwyższe poziomy od ponad dekady (4,28). W dalszym ciągu możliwe jest kontynuowanie konsolidacji, której minima przypadają na okolicę poziomu 4,10. Docelowo jednak nowe maksima będą jednak kierunkiem preferowanym. Powrót ceny poniżej wsparcia 4,10 może dopiero zmienić obraz na tej parze.
Polski złoty w ostatnich dwóch latach tracił względem wspólnej waluty. Kurs tej pary dotarł dwukrotnie do najwyższych poziomów od 2011 roku (styczeń oraz czerwiec 2016 roku). Rok 2016 to dla pary EUR/PLN rok w trendzie bocznym o zarysowanym maksimum 4,53 i minimum 4,22. Aktualnie cena znajduje się w górnej części tego zakresu, dodatkowo struktura listopadowo -grudniowego maksimum ma charakter formacji odwrócenia krótkoterminowego trendu a kurs znajduje się tuż nad wsparciem okolicy 4,40, który w najbliższym czasie prawdopodobnie będzie testowane. Zejście ceny poniżej tego poziomu będzie potwierdzało możliwość osłabienia się wspólnej waluty względem złotego. Kolejne lokalne wsparcie dla ceny zlokalizowane jest w okolicy 4,35. Dla scenariusza alternatywnego, utrzymanie poziomu 4,40 pozwoli na kolejne podejście w okolice lokalnego oporu 4,45.
Cena powróciła do długoterminowego trendu wzrostowego. Taka sytuacja preferuje stronę popytową, jednak żeby rozważać ponownie w szerszym ujęciu umacnianie się GBP względem PLN kurs nie powinien powrócić już poniżej dolnego ograniczenia kanału oraz wsparcia okolicy 5,20. Kluczowy zatem dla rozstrzygnięcia kierunku na najbliższe dni okaże się test wsparcia 5,20. Pozostanie ceny powyżej tego poziomu pozwoli na rozpatrywanie scenariusza gdzie celem będzie okolica 5,40.