Znaczące umocnienie polskiej waluty przyczyniło się do zmiany technicznego układu na głównych parach złotówkowych.
Kurs USDPLN wyraźnie zawrócił na południe. Tym samym kluczowe opory zlokalizowane w rejonie 3,8115 nie zostały sforsowane. Co więcej – notowania naruszyły ważne wsparcia rozciągające się pomiędzy 3,7525 a 3,76, gdzie lokalna linia trendu zbiega się z 38% zniesieniem zwyżki zainicjowanej na tym rynku w połowie poprzedniego miesiąca. Sforsowanie tych ograniczeń otworzyłoby drogę stronie podażowej do osłabienia amerykańskiej waluty względem złotego w szerszym horyzoncie. Docelowe zasięgi dla takiego scenariusza rozciągają się pomiędzy 3,6405 a 3,6750. Ich geneza została przedstawiona powyżej.
Do ważnych rozstrzygnięć doszło również na rynku EURPLN. Po kilku dniach marazmu kurs analizowanej pary wyraźnie się cofnął. W efekcie notowania próbują powrócić do wnętrza średnioterminowego trendu bocznego, z którego wybicie nastąpiło pod koniec września. Spadek poniżej 4,2250 da asumpt stronie podażowej do osłabienia wspólnej waluty względem złotego w średnim horyzoncie. Potencjalne zasięgi dla takiego scenariusza zlokalizowane są w rejonie 4,1515-4,1650. Na tym pułapie dolne ograniczenie wspomnianej konsolidacji zbiega się ze zgęszczeniami DiNapoliego dwóch sekwencji wzrostowych zainicjowanych w kwietniu oraz lipcu bieżącego roku.
Dawid Jacek
EFIX Dom Maklerski S.A.