Od dwóch lat notowania złota wyrażone w dolarze amerykańskim pozostają w ramach szerokiej konsolidacji, co z pewnością jest rozczarowaniem dla sporej grupy inwestorów, którzy na początku 2020 spodziewali się, że kurs kruszcu spokojnie przebije się i utrzyma powyżej 2000 dolarów za uncję. Dodatkowo skok inflacji skumulowany na początku tego roku wydawać się mógł idealnym środowiskiem do realizacji scenariusza wzrostowego. Poza krótkoterminowym wystrzałem na przełomie lutego oraz marca, związanym z rozpoczęciem konfliktu na Ukrainie, byki nie przejęły kontroli, a kurs pozostaje w dalszym ciągu pod presją podażową. Biorąc jednak pod uwagę średni oraz długi termin oraz doświadczenia z ostatnich kilkudziesięciu lat, złoto utrzymuje status bezpiecznej przystani.
Silny dolar w dalszym ciągu zagrożeniem dla złota
Dolar amerykański w dalszym ciągu pozostaje pod silną presją popytową związaną z zacieśnianiem polityki monetarnej przez Rezerwę Federalną. W praktyce w tej fazie cyklu, inwestorzy uciekają w waluty safe haven, a przy permanentnym osłabianiu jena japońskiego przez Bank of Japan, dolar amerykański stracił istotnego konkurenta w tej rywalizacji. Siłę dolara odzwierciedla przede wszystkim indeks USD, który po osiągnięcia poziomu 110, jest obecnie najwyżej od 2002 roku. Do historycznych maksimów jeszcze daleko, ale strona podażowa jest na jak najlepszej drodze aby zbliżyć się do szczytów z 2001 roku.
Rysunek 1. Notowania indeksu dolarowego na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu
To oznacza, że w krótkim i średnim terminie złoto pozostanie pod presją sprzedających, co najmniej do momentu, kiedy nie nastąpi pivot FED i wyhamowanie zacieśniania polityki monetarnej. Wszystko wskazuje na to, że nie nastąpi to wcześniej niż na przełomie 2022/23 roku.
W kontekście dalszej polityki FED niezwykle istotne będą publikowane w przyszłym tygodniu dane o inflacji w USA. Ostatnie odczyty na poziomie 8,5% okazały się być niższe od prognoz, co rozbudziło nadzieje byczo nastawionej części rynku na szybsze wygaszanie cyklu podwyżek.
Rysunek. Dynamika CPI w USA
Wraz z wystąpieniem Prezesa FED Jerome Powella w Jacskon Hole, te nadzieje zostały w dużej mierze wygaszone, jednak dalsze spadki CPI, mogłyby skłonić zarząd FED do rewizji swojego stanowiska.
Popyt na złoto pozostaje wysoki
Wprawdzie wycena uncji złota wyrażona w dolarach w tym roku znajduje się na minusie, tak jednak popyt na złoto fizyczne pozostaje mocny. Potwierdzają to dane z m.in. Chin, gdzie według danych za lipiec, import surowca sięgnął niemal 180 tona, co jest drugim najlepszym wynikiem na przestrzeni ostatnich 5 lat. Ma to związek z jednej strony z popytem odłożonym przez restrykcje pandemiczne, a z drugiej chińczycy niezmiennie postrzegają ten metal jako doskonałe zabezpieczenie kapitału. Podobnie sytuacja wygląda w Rosji, gdzie popyt r/r wzrósł o 293%, co w obecnej sytuacji rubla (którego kurs jest sztucznie utrzymywany przez działania tamtejszego rządu i banku centralnego)wydaje się być zachowaniem racjonalnym. W naszej części Europy złoto również cieszy się utrzymującym się powodzeniem, co potwierdzają dane Światowej Rady Złota, która odnotowała w 2 kwartale wzrost popytu o 12% r/r.
Tego typu inwestycje mają najczęściej charakter długoterminowy i przy utrzymaniu trendu powinny być czynnikiem sprzyjającym notowaniom w długim terminie.
1700 dolarów za uncje ponownie atakowane
W ostatnich dniach na fali mocniejszego dolara amerykańskiego, strona podażowa ponownie zaatakowała kluczowy poziom wsparcia zlokalizowany w rejonie cenowym 1700 dolarów za uncje.
Rysunek 3. Analiza techniczna złoto
Na ten moment byki ponownie zdołały obronić ten obszar, jednak dopiero powrót powyżej 1730, będzie mocnym sygnałem obrony tego rejonu. Scenariusz analogiczny zakłada przełamanie poziomu 1700 dolarów, co powinno otworzyć drogę do następnego okrągłego poziomu zlokalizowanego na 1600 dolarów za uncję. Bardzo prawdopodobne, że konkretny kierunek zostanie obrany dopiero po publikacji danych dotyczących CPI w USA we wtorek.