Prawie wszystkie pary złotówkowe poruszały się w zeszłym tygodniu w wąskich konsolidacjach. Wyjątkiem była para EUR/PLN, na której obserwowaliśmy dynamiczne spadki. W tym tygodniu w centrum uwagi inwestorów będzie posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej, na którym najprawdopodobniej dojdzie do obniżki stóp procentowych. Obniżka o więcej niż 25 pb z całą pewnością zaskoczy inwestorów i powinna osłabić złotówkę. Z technicznego punktu widzenia indeks syntetyczny złotego nadal buduje wzrostową korektę dynamicznej fali spadkowej z pierwszej połowy stycznia.
INDEKS PLN
W minionym tygodniu indeks syntetyczny złotego kontynuował budowanie wąskiej konsolidacji, która wykształciła się w okolicy 50% zniesienia sekwencji spadkowej z genezą 4 grudnia (71,75 pkt.). W dalszym ciągu oglądane od 15 stycznia odbicie jest jedynie ruchem korekcyjnym: może być ono korektą przeceny z pierwszej połowy stycznia, czyli falą czwartą w impulsie spadkowym z genezą na początku grudnia, albo korektą całej sekwencji w dół z 3 grudnia ub.r. W obu przypadkach poziom 72,1 pkt. stanowi kluczowy opór na tym instrumencie (patrz wykres). W pierwszym wariancie wyznacza on dno fali drugiej w impulsie, w drugim przypadku stanowi poziom 61,8% zniesienia. Dodatkowo przebiegają tam także wcześniejsze, historyczne minima z 2012, 2011 i 2009 roku. Pokonanie tego poziomu będzie stanowiło sygnał, że indeks koryguje całe spadki z czerwca 2014.
Notowania EUR/PLN w zeszłym tygodniu kontynuowały falę spadkową, która zatrzymała się na poziomie grudniowych minimów w okolicy 4,1460. Test tego wsparcia pod koniec minionego tygodnia wypadł pozytywnie – strona podażowa nie zdołała kontynuować spadków. Moim zdaniem sforsowanie tego poziomu jest tylko kwestią czasu. Zejście poniżej 4,1460 byłoby sygnałem kontynuacji sekwencji spadkowej z 26 grudnia, z kolejnym celem na poziomie 4,09 (dołek z czerwca ubiegłego roku i zeszłoroczne ekstrema). Sekwencja ta posiada impulsowy charakter i nie wygląda jeszcze na wypełnioną.
Sytuacja techniczna na parze USD/PLN pozostała niezmieniona. Ostatni tydzień przyniósł kontynuację budowania lokalnej konsolidacji na parze USD/PLN, w ramach korekty spadkowej trwającej od 26 stycznia. Na początku lutego fala spadkowa zatrzymała się na poziomie 38,2% zniesienia sekwencji wzrostowej z 27 listopada (3,62). Sygnałem potwierdzającym zakończenie ruchu korekcyjnego byłby dopiero wzrost kursu powyżej ustanowionych 23 stycznia maksimów i jednocześnie nowych, pięcioletnich ekstremów (3,7960). Z kolei zejście poniżej wspomnianego wsparcia na 3,62 otworzyłoby drogę do dalszych spadków do okolic poziomu 3,50 (geneza na wykresie).
Kurs CHF/PLN także zbudował w ostatnich dniach wąską konsolidację. W średnim terminie notowania tej pary od 15 stycznia budują falę spadkową. Ostatnio zbliżyły się one do poziomu 61,8% zniesienia całej sekwencji wzrostowej z genezą w czerwcu 2014. Poziom ten stanowi modelowy zasięg ruchu w dół, jeżeli jest on korektą tego odbicia. Zniesienie to wraz z poziomem zeszłorocznych maksimów, zanotowanych w grudniu, wyznacza ważną średnioterminową strefę wsparć na tej parze (3,66 – 3,76).
Odbicie z początku lutego na parze GBP/PLN było w ostatnich dniach kontynuowane i skutkowało to naruszeniem poziomu siedmioletnich maksimów, ustanowionych na koniec stycznia (5,71). Pokonanie tego oporu było potwierdzeniem zakończenia styczniowej korekty spadkowej i otwiera drogę do kontynuacji sekwencji wzrostowej przynajmniej do strefy 6,00 – 6,10 gdzie przebiegają ekstrema ze stycznia 2007 oraz 61,8% zniesienie struktury spadkowej ukształtowanej w latach 2004-2008.
Karolina Bojko-Leszczyńska
EFIX Dom Maklerski S.A.