Indeks syntetyczny złotego znajduje się w dalszym ciągu na poziomie kluczowych średnioterminowych wsparć. Sytuacja techniczna na niektórych parach złotówkowych mocno się skomplikowała.
INDEKS PLN
Deprecjacja rodzimej waluty w połowie lipca sprawiła, że indeks syntetyczny złotego dotarł do kluczowych i bardzo niebezpiecznych poziomów. Chodzi mianowicie o długoterminową linię trendu wzrostowego z genezą w maju 2012 roku. Poziom ten został obroniony w dniach 17-18 lipca, co skutkowało zbudowaniem wąskiej konsolidacji powyżej tego wsparcia. W miniony piątek uaktywniła się jednak ponownie strona podażowa i podjęta została kolejna próba pokonania tej linii. Taki obrót spraw był bardzo prawdopodobny z uwagi na brak silnego odbicia po wcześniejszej obronie tak ważnego wsparcia. Pokonanie tej linii będzie sygnałem zmiany trendu na spadkowy i kontynuacji deprecjacji złotówki do głównych walut. W tej sytuacji celem indeksu będzie przynajmniej poziom 73,35 pkt. (61,8% zniesienie sekwencji wzrostowej maj 2012 – grudzień 2013). Jeżeli to nie nastąpi, to indeks złotego będzie kontynuował długoterminową konsolidację (patrz wykres).
Notowania EUR/PLN w minionym tygodniu zbudowały wąską konsolidację powyżej zanotowanych w tym miesiącu minimów. Ruch w górę z 9 lipca cały czas wygląda na trzecią falę w korekcie ABC z genezą 6 czerwca. Koryguje ona sekwencję spadkową z kwietnia 2014 roku. Z technicznego punktu wiedzenia modelowy zasięg tej korekty został już osiągnięty (61,8% zniesienie poprzedniego ruchu). W średnim terminie obowiązującym na tej parze jest trend spadkowy i będzie tak dopóki kurs EUR/PLN będzie pozostawał poniżej średnioterminowej linii trendu wzrostowego (4,18), pokonanej przez kurs tej pary w maju. Zejście notowań poniżej poziomu 4,09 – czerwcowe minima, pozwoliłoby na kontynuację sekwencji spadkowej z 28 kwietnia br. i otworzyłoby drogę do poziomów 4,02 – 4,05 (geneza na wykresie).
Notowania USD/PLN w końcówce zeszłego tygodnia wybiły się górą ze średnioterminowej konsolidacji, w której kurs poruszał się od lutego br. Z technicznego punktu widzenia sforsowanie tego poziomu (3,0750 - patrz wykres) oznacza zmianę trendu na wzrostowy w średnim terminie. W tym momencie celem strony popytowej na tej parze jest strefa oporów rozciągająca się od poziomu 3,14 (38,2% zniesienie sekwencji spadkowej z ostatnich 12-miesięcy oraz 50% zniesienie fali spadkowej z września 2013) do poziomu 3,16 (długoterminowa linia trendu spadkowego z genezą w maju 2012). Oczywiście pod warunkiem, że w ciągu najbliższych dni to wybicie nie zostanie zanegowane i kurs nie wróci poniżej okolic 3,07.
Budowanie lokalnej konsolidacji na notowaniach CHF/PLN było w zeszłym tygodniu kontynuowane, ale w dalszym ciągu para ta porusza się w ramach ruchu korekcyjnego z początku czerwca (patrz wykres). Poziom 3,43 stanowi jego maksymalny zasięg, jeżeli ma on pozostać korektą. Moim zdaniem w średnim terminie bardziej prawdopodobna jest kontynuacja sekwencji spadkowej. W dalszym ciągu kurs tej pary znajduje się poniżej średnio- i długoterminowej linii trendu wzrostowego, co również przemawia na korzyść wariantu spadkowego.
Notowania GBP/PLN po sforsowaniu w połowie miesiąca kluczowego oporu w postaci 61,8% zniesienia sekwencji spadkowej z maja 2012 (5,22), w zeszłym tygodniu kontynuowały budowanie wąskiej konsolidacji powyżej tego poziomu. Świadczy to niewątpliwie o słabości popytu, skoro po pokonaniu tak ważnego oporu nie jest w stanie kontynuować ruchu w górę. Od początku miesiąca na tej parze oglądamy również negatywne dywergencje na wskaźnikach impetu na danych dziennych, które stanowią ostrzeżenie dla inwestorów zajmujących długie pozycje. Na niekorzyść dalszych wzrostów przemawia także to, że wspomniany opór był już trzykrotnie naruszany i kurs wracał poniżej. Sytuacja techniczna pozostaje zatem na tym rynku dwuznaczna. Należałoby wstrzymać się z decyzjami inwestycyjnymi i poczekać na uaktywnienie którejś ze stron oraz jakiś zdecydowany ruch w kierunku północnym lub południowym.
Karolina Bojko-Leszczyńska
EFIX Dom Maklerski S.A.