Komentarz tygodniowy z rynku PLN

Średnioterminowa sytuacja na złotówce nie uległa zmianie w przeciągu ostatniego tygodnia. Pomimo słabych nastrojów na światowych rynkach finansowych, przez zdecydowaną większość czasu przewagę na indeksie syntetycznym złotego posiadała strona popytowa. Skutkowało to systematyczną, choć powolną aprecjacją rodzimej waluty. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.

Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu

Najważniejszym wydarzeniem minionego tygodnia było formalne zatwierdzenie pomocy finansowej dla hiszpańskich banków podczas piątkowej telekonferencji ministrów finansów strefy euro. Hiszpania będzie mogła dokapitalizować te instytucje kwotą do 100 mld EUR, co jest zgodne z wcześniejszymi ustaleniami. Informacja ta nie została przyjęta przez inwestorów ze szczególnym entuzjazmem. Optymistycznie nie nastrajają też pozostałe doniesienia z tego kraju. Chociaż w czwartek Madryt przyjął oszczędności o wartości 65 mld EUR na przestrzeni 2 lat, rentowności hiszpańskich obligacji przekroczyły poziom 7,5 proc., co oznacza kolejne historyczne rekordy. W zeszłym tygodniu Hiszpania utworzyła mechanizm pomocowy dla cierpiących na brak gotówki regionów. Już w piątek o możliwość skorzystania z niego zwróciła się Walencja. W weekend pojawiły się plotki, że kolejne sześć regionów może mieć problemy z samofinansowaniem i też najprawdopodobniej zwrócą się o pomoc.

Awersję do ryzyka mogą w najbliższym czasie zwiększać również informacje napływające z Grecji. Już teraz wiadomo, że kraj ten nie będzie w stanie obniżyć swojego deficytu do 120% PKB do 2020 roku, a wydłużenie czasu na realizację reform i oszczędności będzie kosztować wierzycieli kolejne 50 mld EUR. Niemiecka gazeta „Der Spiegel” donosi, że Międzynarodowy Fundusz Walutowy chce wycofać się z dalszego finansowania Grecji. Gazeta twierdzi również, że wiele krajów strefy euro nie chce zgodzić się na dalszą pomoc dla tego kraju, bo konsekwencje jej ewentualnego wyjścia z unii walutowej byłyby do opanowania.

INDEKS PLN

Średnioterminowa sytuacja na złotówce nie uległa zmianie w przeciągu ostatniego tygodnia. Przez zdecydowaną większość czasu przewagę na indeksie syntetycznym złotego posiadała strona popytowa. Skutkowało to systematyczną, choć powolną aprecjacją rodzimej waluty. W piątek indeks cofnął się, ale i tak notowania tego instrumentu zakończyły tydzień na plusie.

Indeks syntetyczny złotego pozostaje wewnątrz strefy oporów wyznaczanej przez przyspieszoną linię trendu wzrostowego i linię trendu poprowadzoną po szczytach z ostatnich dwóch miesięcy. Dodatkowo górne ograniczenie tej strefy zbiega się z 61,8% zniesieniem trzymiesięcznych spadków marzec – maj br. (73,23 pkt.), a dolne przebiega nieco powyżej 38,2% zniesienia tej fali (72,85 pkt.). Możliwym wariantem jest budowanie na notowaniach omawianego instrumentu klina kończącego z genezą 18 czerwca. Dopóki jednak kurs nie przebije któregoś z nakreślonych ograniczeń zarówno scenariusz spadkowy, jak i wzrostowy jest równie prawdopodobny. W wariancie pesymistycznym pogorszenie nastrojów na światowych rynkach finansowych może sprowadzić kurs złotego nawet do jego historycznych minimów (okolice 72 pkt.).

EURPLN



W minionym tygodniu ponownie słabe nastroje rynkowe nie przeszkodziły w umacnianiu złotego względem europejskiej waluty. Notowania tej pary ustanowiły nowe średnioterminowe minima.

Analizując strukturę ruchów na EUR/PLN w ostatnich miesiącach, dochodzimy do wniosku, że korekta wzrostowa niekoniecznie musiała zakończyć się z dniem 1 czerwca. Mocno prawdopodobne jest budowanie struktury korekt połączonych z genezą na początku marca br. To z kolei implikuje fakt, że w najbliższych tygodniach czekałaby nas kolejna noga tej korekty w górę, porównywalna z sekwencją marzec – maj (patrz wykres). To oczywiście przy założeniu, że fala spadkowa trwająca od początku czerwca jest już wypełniona. Ostatnie spadki sprowadziły kurs tej pary w pobliże dolnego ograniczenia ważnej, długoterminowej strefy wsparć, które wynika przede wszystkim z linii trendu wzrostowego trwającego od początku 2011 roku (patrz wykres). Bliskość tak istotnych wsparć i ponowna eskalacja obaw o Grecję i Hiszpanię stwarza spore szanse na uaktywnienie strony popytowej w tym tygodniu. Pierwszym sygnałem budowania nowej fali w górę byłoby sforsowanie poziomu ostatnich szczytów i jednocześnie 38,2% zniesienia sekwencji spadkowej trwającej od początku czerwca (4,25). Wariant wzrostowy będzie obowiązujący tak długo jak kurs EUR/PLN będzie pozostawać powyżej poziomu wspomnianej długoterminowej linii trendu wzrostowego.

USDPLN


W minionym tygodniu na notowaniach USD/PLN oglądaliśmy kontynuację cofnięcia od ostatniego, lokalnego szczytu, choć tydzień zakończył się próbą odbicia w górę. Patrząc jednak na strukturę ruchu od początku czerwca wygląda ona zdecydowanie na korekcyjną. Sekwencja w dół zakończona 20 czerwca byłaby pierwszą nogą tej korekty, a od tamtej pory na notowaniach USD/PLN tworzy się kolejna podfala.

Stosunkowo dynamiczne odbicie od wsparcia w końcówce zeszłego tygodnia stwarza sposobność do utrzymania przewagi przez popyt na tym rynku w nadchodzącym tygodniu. Ruch w górę powinien zatrzymać się maksymalnie w strefie oporów 3,50 – 3,54 (równość fali w górę z pierwszych dni lipca i 61,8% zniesienie sekwencji w dół z początku zeszłego miesiąca). W tym wariancie czekałaby nas później jeszcze jedna fala spadkowa z potencjalnym celem w okolicy 3,25 – 3,32. Warto zauważyć, że na przełomie sierpnia i września wypada na notowaniach tej pary modelowe dno 70 tygodniowego cyklu.

CHFPLN




Ruch w dół był na notowaniach CHF/PLN kontynuowany w ostatnich dniach. Pod koniec zeszłego tygodnia spadki zatrzymały się na poziomie linii trendu poprowadzonej po minimach z czerwca i lipca. Pozytywny test tego wsparcia pozwolił na wzrostowe odbicie w piątek, choć efekt tego odbicia był mizerny. Sforsowanie tej linii trendu na początku tygodnia otworzy drogę do dalszych spadków w okolice długoterminowej linii trendu i przebiegających nieco niżej tegorocznych minimów (3,38- 3,43). Podobnie jak na EUR/PLN w tym tygodniu jest spora szansa na wzrostowe odbicie, przynajmniej korygujące ostatnią falę spadkową. Jego potencjalny zasięg wyznacza 38,2% zniesienie ruchu spadkowego, ostatnie lokalne szczyty i linia trendu wzrostowego sforsowana przez kurs CHF/PLN na przełomie czerwca i lipca (3,55 – 3,56).

GBPPLN


Podobnie jak na USD/PLN spadki notowań GBP/PLN od początku zeszłego miesiąca posiadają strukturę korekcyjną. Po ponownym pozytywnym teście poziomu ostatniego, lokalnego szczytu (okolice 5,37), na tej parze zbudowała się lokalna konsolidacja. Nadal nie przebita pozostaje także średnioterminowa linia trendu wzrostowego. Scenariusz nakreślony na pozostałych parach ze złotówką w crossie i struktura ruchu na GBP/PLN przemawia za kontynuacją wzrostów w najbliższych dniach z potencjalnym celem w strefie oporów 5,48 – 5,53 (patrz wykres).

Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu.

W tym tygodniu czeka nas publikacja wstępnych odczytów indeksów PMI dla przemysłu i usług z takich krajów jak: Niemcy, Francja, strefa euro, Chiny, USA. Warto pamiętać także o pierwszym odczycie PKB Stanów Zjednoczonych za II kwartał, publikacji nimieckiego indeksu instytutu IFO i finalnej wartości indeksu Uniwersytetu Michigan za lipiec.

We wtorek do Aten ponownie uda się misja trojki, która zdecyduje, czy następna transza pomocy dla Grecji zostanie wypłacona. Z nieoficjalnych informacji wynika, że najnowszy raport może być dla Grecji alarmujący, bo kraj ten nie zrealizowali aż 210 z ponad 300 obligatoryjnych przedsięwzięć oszczędnościowych, zalega przede wszystkim w prywatyzacją i zwalczaniem uchylania się od płacenia podatków.

Karolina Bojko-Leszczyńska