Ubiegłej nocy, rozmowy między przedstawicielami Grecji i strefy euro zakończyły się gwałtownie, a obie strony zarzuciły sobie brak dobrej woli do osiągnięcia porozumienia. Przedstawiciele Grecji stwierdzili, że Komisja Europejska (KE) przedstawiła propozycję, która była do zaakceptowania, jednak następnie, ministrowie finansów strefy euro zmienili ją, tak aby zobowiązać Ateny do przestrzegania obecnych warunków. SYRIZA wygrała wybory parlamentarne w Grecji dzięki hasłom, że dojdzie do renegocjacji warunków otrzymania pomocy finansowej, dlatego też, propozycja ministrów finansów nie mogła zostać zaakceptowana przez Ateny. Minister Finansów Grecji Varoufakis odrzucił tę ofertę. Na koniec rozmów, Minister Finansów Holandii Dijsselbloem powiedział, że w piątek mogłoby dojść do kolejnego spotkania ministrów, jeśli będą sygnały o przełomie w rozmowach między stronami. Bez osiągnięcia porozumienia, obecny program pomocowy dla Grecji wygaśnie pod koniec lutego. Kraj prawdopodobnie pozostanie bez funduszy pod koniec marca, a na pewno pod koniec lipca.
Nieoczekiwanie, sytuacja na rynku FX jest spokojna. EUR było najgorzej radzącą sobie walutą z grupy G10, a USD zyskał najsilniej, ale nadal, nie było to czymś nadzwyczajnym – zakres wahań EUR/USD wyniósł 0,78% wo (WA:ATMP.WA)bec średniej na poziomie 0,82% w os (WA:ATMP.WA)tatnich sześciu miesiącach. Co więcej, 3-miesięczny ATM 25 delta lekko wzrósł w ostatnich dniach, co oznacza, że mniej inwestorów chce się zabezpieczyć na wypadek słabnącego EUR. Wygląda na to, że inwestorzy na rynku FX nadal spodziewają się osiągnięcia porozumienia między Grecją a strefą euro (ja także prognozuję, że dojdzie do konsensusu), choć inwestorzy na greckich rynkach nie są już tego tak pewni. W najbliższym czasie spodziewałbym się dużo niepewności i istotnych wahań na rynku – oraz spadku EUR/USD – zanim w końcu zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie Grecji.
Jakie opcje ma Grecja? Najprostszą byłoby zaakceptowanie przedłużenia obecnego programu pomocowego. Oznaczałoby to kontynuację reform, takich jak prywatyzacja, bardziej skuteczne egzekwowanie zbierania podatków, cięcia w budżetówce itd. Jednak, tak jak wspomnieliśmy wcześniej, SYRIZA wygrała wybory, obiecując, że nie wykona właśnie tych działań.
Grecja podkreśliła ostatnio kilka razy, że mogłaby zwrócić się o pomoc finansową do Moskwy lub Chin. Rosja podała, że jest gotowa, aby pomóc, ale nie można brać tych zapewnień zupełnie na serio. W zamian za pomoc, Moskwa domagałaby się bazy morskiej w Grecji, co z kolei postawiłoby pod znakiem zapytania członkowstwo Grecji w NATO. A zakładam, że nie byłaby to preferowana opcja dla Aten.
Kolejną opcją, o której wspominają niektórzy analitycy, byłaby emisja równoległej waluty przez grecki rząd, aby finansować swoje działania podczas prowadzenia negocjacji ze strefą euro. Waluta miałaby formę papierów dłużnych IOU, które mogłyby być wykupione w EUR, gdyby osiągnięto konsensus. Takie zastosowanie nie jest zupełnie nowe – korzystają z niego na przykład niektóre stany w USA. Nie mogą one mieć deficytu budżetowego, dlatego też, w niektórych przypadkach emitują takie papiery, aby chwilowo się finansować. Jednak, wiele osób zinterpretowałoby taką decyzję Grecji jako pierwszy krok do stworzenia własnej waluty i opuszczenia strefy euro. Spowodowałoby to odpływ kapitału z banków i ogólny chaos.
Jest także kilka technicznych aspektów, których Grecja mogłaby użyć, aby skłonić ministrów finansów do zagwarantowania jej finansowania, ale nie byłyby to rozwiązania na dłuższą metę.
Analizując te opcje, wydaje się, że numer #2 i #3 są politycznie trudne do zrealizowania a numer #4 jest po prostu opóźnieniem katastrofy. Dlatego też, jedyną rozsądną i realistyczną opcją jest pomysł numer #1. Rząd będzie musiał dokonać starań, aby zaakceptować program w taki sposób, aby wyglądało to na brak akceptacji obecnego programu. Decydenci powiedzieli, że porozumieli się w 70% kwestii, ale nadal pozostało 30%, wobec których nie ma konsensusu. Jednym sposobem byłaby zmiana nazewnictwa, tak, aby sprawić wrażenie, że to co grecki rząd akceptuje, nie jest obecnym programem. „Program” mógłby zostać zamieniony w takiej sytuacji na „porozumienie”, lub podobne wyrażenie. Największą przeszkodą w osiągnięciu konsensusu są kwestie polityczne. I nie chodzi tu tylko o opór Niemiec. Rządy innych peryferyjnych państw strefy euro, które także korzystają z programów pomocy finansowej i muszą przestrzegać towarzyszących im surowych warunków, nie chcą ustępstw wobec Aten, ponieważ sugerowałoby to, że ich negocjatorzy byli mniej skuteczni. Prezydent Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker powiedział kiedyś, “Wszyscy wiemy co robić, nie wiemy tylko, jak zostać ponownie wybranym po tym co zrobiliśmy.” Dotyczy to wszystkich stron negocjacji.
Sprawozdanie RBA wskazuje na słaby popyt wewnętrzny oraz konsumpcję w Chinach Reserve Bank Australia (RBA) opublikował sprawozdanie z posiedzenia, które odbyło się w lutym. Bank zdecydował się wtedy na obniżenie głównej stopy procentowej o 25 punktów bazowych. Sprawozdanie wskazało, że cięcie było wywołane słabym popytem wewnętrznym oraz niskim poziomem popytu na surowce w Chinach. RBA nadal jest zdania, że AUD jest zbyt mocny, co może być prawdą, obserwując różne szacunki PPP. Nadal jestem zdania, że perspektywy dla AUD są negatywne – przede wszystkim w uwagi na fakt, że Chiny będą kupować coraz mniej rudy żelaza i węgla z Australii.
Zaplanowane na dziś publikacje danych i wydarzenia ekonomiczne: Podczas sesji europejskiej, kluczową publikacją będzie indeks ZEW w lutym w Niemczech. Analitycy prognozują, że oba podindeksy wzrosły. Byłby to czwarty miesiąc z rzędu ze zwyżką indeksów, co zasygnalizowałoby, że po solidnym wzroście w czwartym kwartale, niemiecka gospodarka nabiera rozpędu.
W UK, analitycy oczekują, że inflacja CPI w styczniu spowolniła. Potwierdziłoby to wnioski BoE z opublikowanego w czwartek raportu inflacyjnego, że tempo wzrostu cen może wynieść zero w następnych miesiącach oraz pozostać blisko tego poziomu przez większą część. Dlatego też, reakcja rynku może być ograniczona, ponieważ wliczył on już w ceny niższe tempo wzrostu cen.
W Szwecji, rynek pozna dane o CPI w styczniu. W ubiegłym tygodniu, Riksbank obniżył stopy procentowe i wprowadził „mini QE” mimo że bank wskazał, iż inflacja powoli odbija. Przedstawiciele banku dodali, że są gotowi na kolejne działania, aby przyspieszyć powrót inflacji do celu. Analitycy prognozują, że tempo deflacji pozostało bez zmian na poziomie 0,3% rok do roku a inflacja CPIF – ulubiony wskaźnik inflacyjny Riksbanku – pozostał bez zmian na poziomie 0,5% rok do roku. Jeśli dane okażą się gorsze od tych prognoz, to SEK może znaleźć się pod dalsza presję. W innym przypadku, waluta może na chwilę się umocnić.
W USA, analitycy prognozują, że indeks Empire State PMI dla w lutym, obrazujący warunki gospodarcze w przemyśle NY, nieco wzrósł a indeks NAHB dla sektora mieszkaniowego w lutym także lekko wzrósł. Takie dane mogłyby wesprzeć USD.
Na dziś zaplanowano wystąpienie prezesa Rezerwy Federalnej (Fed) w Filadelfiii Charlesa Plossera.
Rynek
EUR/USD w dół z powodu fiaska rozmów w sprawie Grecji
W poniedziałek, kurs EUR/USD spadł w reakcji na zerwanie rozmów między przedstawicielami Grecji i strefy euro w sprawie nowej pomocy finansowej dla Aten. Następnie, kurs znalazł wsparcie na poziomie 1,1315 (S1) i lekko odbił się. Dopóki EUR/USD pozostanie w trendzie bocznym, między kluczowym poziomem wsparcia 1,1260 (S2) a barierą oporu 1,1540 (R2), perspektywy będą, według mnie, neutralne. Na wykresie dziennym, w strukturze EUR/USD można zaobserwować niższe szczyty i dołki poniżej 50- i 200-okresowej średniej kroczącej – długookresowe perspektywy pozostają więc spadkowe. Wyraźny spadek poniżej 1,1260 (S2) mógłby wywołać dalsze zniżki i doprowadzić do ponownego testu 1,1100 (S3).
• Wsparcie: 1,1315 (S1), 1,1260 (S2), 1,1100 (S3).
• Opór: 1,1450 (R1), 1,1540 (R2), 1,1650 (R3).